اصلیترین ماموریت، فتح دانشگاه و اصلیترین ابزار، تبیین و نقد منصفانه و مسئولانه است و اصلیترین عامل در به ثمر رسیدن تلاش و استقامت در مسیر تحقق هدف فتح دانشگاه و ساخت ایرانی قوی و پیشرفته، تقوا است!
به راستی علقهی ما به مصیبتخوانی از کجا پدید میآید؟ نوشتن تراژدی که چه؟ نشستن روی پلههای تئاتر و تماشای بدبختی انسان، چه فایده؟». از آتن تا قهوهخانههای ایران و از اینجا تا سالنهای تئاتر نیویورک، تراژدی همواره در جیب انسان بوده است. چرا؟
سعید کرمی: یادداشت اجرایی اخیر دونالد ترامپ مبنی بر بازگرداندن سیاست فشار حداکثری علیه ایران، بار دیگر نشان داد که جریانهای تندرو در آمریکا همچنان به ابزار تحریم بهعنوان اهرم فشار برای تغییر محاسبات جمهوری اسلامی دل بستهاند.
دونالد ترامپ از آغاز دولت دوم خود، سیاستی را در پیش گرفتهاست که میتوان به کفههای ترازو نسبت داد؛ که یک طرف آن مذاکره و طرف دیگر آن جنگ است. از نظر ترامپ، ایران مهرهای است که هر زمان اراده کرد، میتواند آن را به یک سمت ترازو سوق دهد.
فرم ممکن است ما را از محتوا دور کند؛ همانطور که واقعیت میتواند آرمانزدا باشد. دوگانۀ آرمان-واقعیت، دو گانۀ کاذبی است که سبب شده است تشکل امروز، بهشتی نباشد. باید به آرمان بازگشت و واقعیت را در راستای آرمان پیش برد وگرنه چه داعیهای است بر «جمع شدن» وقتی «برای» در کنار آن نباشد!
گاهی برنامه و راهکارها مطرح است اما فراموشی یا شاید در برخی مواقع، تغییر اولویت، اجازه نمیدهد کار،آن طور که باید پیش برود، در این شرایط، رسالت قلم -به ویژه قلم دانشجو- آن است که به کار بیفتد و فراموششدهها را تذکر دهد. سند تحول بنیادین یکی از این فراموش شدهها است.
زمان، از یادبرنده است، فراموش کار است، جوهر قلم نباید بگذارد رنگ خون خشک شود، از یاد برود یا روزمرگی یادش را با خود ببرد. قلم باید یادآوری کند تا ریشۀ نسیان بر انسانیتمان غلبه نکند. هرچند نصرالله فراموششدنی نیست، خاصه روزهایی که سخن از مولایش، علیبن ابیطالب هم باشد.
چه نهادی باید بر تولیدات نمایش خانگی نظارت کند؟ تا چه زمانی قرار است بیکفایتی ساترا که زیر مجموعه سازمان صدا و سیما است، باعث ضربه به فرهنگ ایرانی_اسلامی شود و کارگردانان و تهیه کنندگان در این فضای بی در و پیکر اقدام به ساخت و انتشار فیلم و سریال کنند؟