به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، در نشست علمی بررسی و نقد شاخص‌های اقتصاد مردم بنیان مازیار عطاری دبیر شورای سیاست گذاری جشنواره مدافعان اقتصاد مردمی با اشاره به اعلام برندگان این دوره از جشنواره در روز ۲۴ بهمن، اظهار کرد: حدود ۳ سال گذشته این دغدغه و ایده مطرح شد و کار‌های پژوهشی آن صورت پذیرفت، که برای تحول در اقتصاد کشور باید به مدیران دولتی که جسارت و شهامت پا نهادن به تمام اصول قدیمی دارند اهمیت بخشید تا این افراد بتوانند بازار‌های داخلی اقتصاد را بگشایند تا زمینه اقتصاد مبتنی بر دانش و نیاز مردم رشد پیدا کند.
در ادامه علی نعمتی دبیر هیات اندیشه ورز اقتصاد حوزه علمیه خراسان با اشاره به این موضوع که اقتصاد مردمی یک اصطلاحی است که شاید تعریف اجماعی نیز پیدا نکرده است، بیان کرد: اگر نگاه دقیق تری به فضای اقتصاد داشته باشیم باید آن را مرکبی از بخش غیرخصوصی و غیرانتفاعی قلمداد کنیم و آن جا‌هایی که بازار متعارف و نظام اقتصاد سرمایه داری منجر به طرح‌هایی می‌شود که مخالف مقتضای منافع عموم افراد جامعه است باید شناسایی شود تا عوارض سو بازار به دست آید.
علی سعیدی عضو هیات علمی اقتصاد دانشگاه قم نیز در ادامه، اظهار کرد: اساسا دغدغه ما در اقتصاد مردمی باید مشخص باشد تا به یک معیار در این باره برسیم؛ تقابلی در اقتصاد بین بخش خصوصی و عمومی وجود دارد. اگر بخواهیم اقتصاد مردمی را مطرح کنیم باید تفاوت‌ها را تعریف کنیم. اگر تفاوت بخش عمومی و خصوصی اقتصاد را در بخش مالکیت بررسی کنیم موضوع متفاوت می‌شود و موضوع مردمی بودن مطرح نیست.
سعید سید حسین زاده یزدی رئیس اندیشکده رصد نیز بیان داشت: مردمی سازی مساله کنش جمعی را مطرح می‌کند تا فرد منافع شخصی را در فرایندی به یک منفعت جمعی و عمومی تبدیل کند. در بحث انگیزه و اقتصاد خرد افراد در چارچوب منفعت خود مطرح می‌شوند و افراد در تعاملات محدود بازاری با یکدیگر همکاری می‌کنند این یک نوع نگاه ناقصی است.