به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، بهنام عرشی افزود: تب خونریزی دهنده کریمه کنگو یکی از مهمترین بیماریهای قابل انتقال بین انـسان و حیـوان بوده و به لحاظ اهمیـت و امکانـات، باید تحت مراقبت باشد.
وی اظهار داشت: با توجه به اهمیت و سیمای اپیدمی بیماری در کشور و نیز شیوع و پراکندگی آن دراکثر استانها مرکز مدیریت بیماریهای وزارت بهداشت با همکاری اعضای کمیته تب کریمه کنگو در کشور دستورالمعل آن به روز رسانی شده و در جهت هدف کاهش بروز و کشندگی ایـن بیمـاری در کـشور، راهکارهـای ارتقاء سیستم مراقبت بیماری، هماهنگی بین بخشی، آموزش جامعـه وگـروه هـای در معـرض خطـر و آمـوزش پزشـکان و کارشناسـان بخـش بهداشـت ودرمـان و همچنین دامپزشکی در تمامی دانشگاههای علوم پزشکی اجرا میشـود.
عرشی تصریح کرد: بـه لحاظ تهدید کـشور از مرزهـا و کـشورهای همـسایه و همچنـین سـهولت نقـل و انتقالات دام و در نتیجه وقوع بیماری تب خونریزی دهنده کریمه کنگو در کشور باید امکانات مقابله با آن فراهم شود.
به گفته وی، در سال گذشته بیش از ۴۵ نفر به این بیماری مبتلا شدند و ذبح دام بدون رعایت دستورالعملهای بهداشتی عامل بیماری زا است، دامپروران، کشاورزان، قصاب و کارگران کشتارگاهها بیشتر در معرض خطر هستند و باید از وسایل محافظتی حین کار استفاده کنند.
سرپرست مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت اظهار داشت: تب کریمه کنگو یک عفونت ویروسی مشترک بین انسان و حیوان است، این بیماری از طریق گزش کنه به حیوانات منتقل میشود و آنها را بیمار میکند، اما علائمی در حیوان ایجاد نمیکند که باعث تشخیص شود و ظاهر حیوان کاملاً طبیعی است.
عرشی افزود: این بیماری میتواند به صورت مستقیم از دام به انسان یا از طریق گزش انسان توسط کنه آلوده منتقل شود، اکثر موارد این بیماری در افرادی دیده میشود که با دام سروکار داشتهاند، زیرا بیماری تب کریمه کنگو از طریق گزش دام توسط کنه آلوده ایجاد میشود.
وی ادامه داد: این بیماری از طریق تماس با خون حیوانات، ترشحات بدنی هنگام ذبح در کشتارگاهها یا در فرآیندهای بعد از ذبح حیوان، حتی در قصابیها ممکن است فرد را مبتلا کند؛ اگر از گوشتهای مورد تأیید سازمان دامپزشکی استفاده نشود، احتمال انتقال بیماری زیاد است.
تب کریمه کنگو اولین بار در سال ۱۳۷۸ به طور رسمی و قطعی در کشور ما تایید و شناسایی شد، از ابتدای شناسایی اولین مورد ابتلا به بیماری تب خونریزی دهنده کریمه کنگو در سال ۱۳۷۸ تا کنون یکهزار و ۶۰۹ مورد بیمار مبتلا در کشور شناسایی و ثبت شده و از آن زمان تاکنون ۲۰۹ نفر یعنی ۱۳ درصد به علت ابتلا به این بیماری در کشور فوت کردند.