در گفتگو با دانشجو مطرح شد؛
مهرداد مرادی دارنده دو مدال طلای مسابقات پارادومیدانی در رقابت‌های پاراآسیایی هانگژو در گفتگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجو در رابطه با شرایط میزبانی کشور چین و سطح مسابقات گفت: خداروشکر میزبانی، شکل خوبی داشت، ولی سطح برگزاری نسبت به گذشته از سطح پایین تری برخوردار بود.
سطح مسابقات و حریفان نیز در سطح بالایی قرار داشت.
وی درباره مدت زمان تمرین، برای آمادگی در مسابقات پاراآسیایی عنوان کرد: مسابقات یکسال به تعویق افتاد و حدود دو سال به صورت شبانه روزی، مدام در حال تمرین بودیم.
هر کسی که در سطح ورزش حرفه‌ای باشد می‌داند که مدال مسابقات پاراآسیایی و پارالمپیکی سخت به دست می‌آید و تلاش مضاعفی را می‌خواهد.
مرادی در رابطه با مسیر سختی که برای رسیدن به این مرحله پشت سر گذاشته نیز افزود: چند سالی بود که مکرر دچار مصدومیت می‌شدم و نزدیک مسابقات و انتخابی‌ها به هدف خود که حضور در مسابقات پاراآسیایی و پارالمپیکی بود نمی‌رسیدم.
خدارا شکر چندسالی است با مربی فعلی خود و طبق برنامه‌ریزی مناسب کار می‌کنم و با بدنی آماده و سالم در این مسابقات شرکت کردم و توانستم دو مدال طلای مسابقات پاراآسیایی به دست آورم.
وی درباره مسابقات پیش رو و آمادگی برای پارالمپیک نیز اضافه کرد: نزدیک‌ترین مسابقات پیش رو برای ما مسابقات جهانی ژاپن است و نفرات اول و دوم سهمیه حضور در این مسابقات را کسب می‌کنند و نفرات سوم و چهارم سهمیه کشوری را به دست می‌آورند.
امیدوارم با این رکورد‌ها و مدال‌ها بتوانم توجه کادر فنی را به خود جلب کنم و با حضور در این
مسابقات و در آینده مدال پارالمپیک را نیز برای کشور به دست آورم.
مرادی درباره اصلی‌ترین رقبای خود نیز افزود: رقبای اصلی از کشور‌های مراکش، تایلند و ازبکستان هستند که عملکرد خوبی را دارند.
رقبا رکورد‌های کمتری دارند، ولی در دو و میدانی هیچ چیز قابل پیش‌بینی نیست حتی ناهار خوردن یا چیزی را کم یا زیاد کردن در بدن تاثیر گذار است. در نهایت دو و میدانی نسبت به دیگر رشته‌ها متفاوت‌تر است.
وی در پاسخ به سوال چه انتظاراتی که از مسئولین دارید؟ تصریح کرد: کمیته ملی پارالمپیک و فدراسیون نابینایان برای این دوسال که برای مسابقات پاراآسیایی آماده می‌شدیم برنامه ریزی مناسبی کرده بودند و توانستیم نتیجه خوبی بگیریم و رتبه دوم را در جدول مدالی به دست آوریم. امیدوارم همین روند در پارالمپیک تکرار شود و در رتبه خوبی مانند سوم و چهارم قرار بگیریم. حمایت‌های خوبی از ما شده که امیدوارم ادامه‌دار باشد.
مرادی درباره شغل و بیمه ورزشکاران نیز ادامه داد: همین ورزشی که انجام می‌دهیم شغل ماست، چون نمی‌توانیم صبح سر کاری برویم و عصر به تمرین بپردازیم و به نتیجه دلخواه مربی برسیم.
ورزش قهرمانی نیز به گونه‌ای است که باید از بین شغل و ورزش یکی را انتخاب کنیم. متاسفانه هیچکدام از ورزشکاران بیمه‌ای ندارند یا ارگانی از آن‌ها حمایت نمی‌کند.
وی درباره تبعیض بین ورزشکاران نیز اظهار داشت: تبعیض بین ورزشکاران المپیکی و پارالمپیکی بسیار زیاد است. مانند: پاداش پای سکو که برای طلای المپیک ۱۵ هزار دلار و پارالمپیکی ۱۰ هزار دلار است. مواردی، چون پول توجیبی و حتی لباس‌هایی که تهیه می‌شوند نیز متفاوت است.
فدراسیون‌های جودو، تکواندو، کشتی و... برای ورزشکاران خود که صاحب مدال شدند پاداشی در نظر گرفته، ولی برای ما اینطور نیست.
فدراسیون نابینایان و جانبازان هیچ برنامه‌ای برای ورزشکارانی که جدا از پارالمپیک و وزارت هستند نداشتند.
مرادی در بخش پایانی صحبت‌هایش گفت: امیدوارم مسئولین به قول و قرار‌هایی که گذاشتند پایبند باشند و تفاوتی بین ورزشکاران المپیکی و پارالمپیکی نباشد.
تشکر ویژه‌ای از مربی خودم جناب آقای مهدی رحیمی و خانواده‌ام می‌کنم که در این دو سال همراه من بودند و مسبب گرفتن این دو مدال شدند.
انتهای پیام/
ارسال نظرات