به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، رضامراد صحرایی در نخستین همایش بین المللی تعالی تعاملات خانواده و مدرسه، چالشها، الگوها و راهبردها که با حضور انسیه خزعلی معاون امور زنان و خانواده رئیس جمهوری برگزار شد، اظهار کرد: دو مدرسه یکی غیردولتی و دیگری دولتی که هر دو در یک خیابان هستند را در نظر بگیرید، در سرجمع باید گفت ساختمان مدارس دولتی به مراتب از مدارس غیردولتی بهتر است البته موارد استثنا هم وجود دارد.
وی با بیان اینکه طی دو سال اخیر ۶۰۰۰ مدرسه دولتی با الگوی معماری اسلامی و ایرانی تحویل مردم داده شده است، ادامه داد: ما بهترین معلمان را از طریق آزمونهای سفت و سخت استخدامی به مدارس دولتی میفرستیم. بهترینها را مدیر مدرسه دولتی میکنیم اما چگونه است که عملکرد مدرسه غیردولتی در مواردی بهتر از مدرسه دولتی است؟، طبق آنچه شواهد نشان میدهد باید گفت این امر به دو مورد بر میگردد؛ یکی اختیارات مدرسه و ایجاد یک نظام انگیزشی که درون مدارس غیردولتی ایجاد شده و دیگری مشارکت خانواده در مدرسه است. البته مورد دوم مهم تر است.
وزیر آموزش و پرورش با طرح این سوال که چگونه میتوان یک نظام انگیزشی را در درون مدرسه برای معمان، مدیران و کادر مدرسه ایجاد کرد؟، تاکید کرد: اساسا اگر معلمی خوب و خیلی خوب بود، در عوامل انگیزه بیرونی نسبت به معلمی که خوب نیست چه شرایطی دارد؟. چرا نظام آموزشی به گونهای پیش رفته که بین این دو تقریبا تفاوتی دیده نمیشود؟.
صحرایی با بیان اینکه از سال آینده نقش دانش آموزان در نظام ارزشیابی دیده میشود و دانش آموزان یکی از عوامل ارزشیابی معلمان خواهند بود، توضیح داد: استقرار ساز و کاری برای ارزیابی معمان توسط خانوادهها از ضروریات امروز است. ما هیچ چیزی در اسناد خود کم نداریم. امروز نباید دنبال اجرای سند تحول بنیادین در جداول بودجه بگردیم چراکه دلیل عدم اجرای سند تحول بنیادین، هماهنگ نشدن دستگاههای مجری سند است.
وی ادامه داد: امروز مدارس در نبردی با آموزههایی نه تنها غیر دینی بلکه غیر انسانی هستند،. مدرسه قوی تضمین کننده ایران قوی است. هر پیشرفتی در هر ساحتی مگر با آموزش و پرورش قوی ممکن نیست. امروز ما ۳۰۰۰ معلم داریم که با ایل کوچ میکنند و جاهایی میروند که امواج رادیو و نور برق نرفته است. برای این معلم و فهم این مطلب که معلم بداند بدون خانواده نمیتواند ماموریت خود را تمام کند، باید اقداماتی انجام داد. از این رو نیاز به برخورد غیر سیاسی با پدیدههای تعلیم و تربیت داریم.