در گفتگو با دانشجو مطرح شد؛
شرمینه چهل امیرانی ورزشکار رشته تیراندازی تفنگ و عضو تیم ملی تیراندازی ایران می‌باشد. او در مسابقات قهرمانی جهان باکو در ماده تفنگ بادی پنجم شد و دومین دخترتیرانداز ایران لقب گرفت که راهی المپیک پاریس خواهد شد.
وی در حالی که تنها ۶۰۰ روز بود که این رشته را آغاز کرده بود توانست در اولین حضور ملی‌اش صاحب مدال نقره میکس و همچنین صاحب سهمیه المپیک شود.
چهل امیرانی آبان ۱۴۰۰ وارد رشته تیراندازی شد و فروردین ۱۴۰۲ به اردو دعوت شد و مرداد ۱۴۰۲ سهمیه المپیک را کسب کرد.
شرمینه چهل امیرانی در گفتگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجو، درباره اینکه دومین سهمیه المپیک تیراندازی ایران را به دست آورده است، آن هم تنها ۶۰۰ روز پس از اینکه برای اولین بار اسلحه به دست گرفته است. گفت: ۶۰۰ روز پس از ورودم به این رشته، خیلی سریع توانستم سهمیه المپیک را کسب کنم. این موفقیت در دومین مسابقه بین‌المللی من و اولین مسابقه‌ام در قهرمانی جهان رقم خورد. در این مسابقات به عنوان نفر دوم به فینال راه پیدا کردم و در نهایت با کسب مقام پنجم، سهمیه المپیک پاریس را به دست آوردم. این اتفاق واقعاً برایم خوشایند بود و از اینکه توانستم این تجربه را کسب کنم، خوشحالم. همچنین رکورد بالایی را در قهرمانی جهان ثبت کردم که به کسب سهمیه المپیک منجر شد.
چه چیزی باعث شد که به سمت این رشته بروید؟
در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد، وقفه‌ای اجباری در زندگی‌ام پیش آمد که از نظر من اتفاق ناخوشایندی بود، اما در نهایت باعث تغییر مسیر زندگی‌ام شد. با حمایت‌ها و تشویق‌های اطرافیان، تیراندازی را ادامه دادم و به تیم ملی راه پیدا کردم. پس از آن، توانستم رکورد مناسبی را در انتخابی‌ها ثبت کنم و به عنوان عضو تیم ملی به مسابقات اعزام شوم.
شرایط تیم ملی از نظر امکانات و خدمات چگونه بود؟
خوشبختانه پس از ورودم به تیم ملی، هزینه‌هایی مثل سالن و ساچمه که قبلاً خودم پرداخت می‌کردم، توسط فدراسیون تأمین شد. این موضوع به من این امکان را داد که با خیالی راحت‌تر به تمرینات بپردازم و به نظرم اتفاق خوبی بود.
تجهیزات شما در المپیک در چه سطحی بود؟ آیا خودتان آن‌ها را تهیه کردید یا فدراسیون نقشی در تأمین سلاح‌ها داشت؟
بخش عمده‌ای از تجهیزات، از جمله سلاح، را خودم تهیه کردم. به دلیل ضیق وقت، کمیته ملی المپیک و فدراسیون قول دادند که هزینه‌ها را بعد از المپیک بازپرداخت کنند و امیدوارم به این قول عمل کنند.
امکاناتی که در تهران داشتید، با کشورهای دیگر قابل مقایسه بود؟
به نظرم سالن‌های کشورهای دیگر از تجهیزات پیشرفته‌تری برخوردارند و از آخرین مدل دستگاه‌ها استفاده می‌شود. اما تا جایی که توانستیم، تجهیزات شخصی خود را به‌روز کردیم. سلاح من حدود یک ماه و نیم قبل از المپیک آماده شد و با وجود زمان کمی که داشتم، توانستم خودم را با آن وفق دهم و در مسابقات حضور پیدا کنم.
چقدر برای خود المپیک مبارزه کردید و چقدر برای مدال و جوایزی که کمیته و وزارت تعیین کرده بود؟
بزرگترین افتخار برای هر ورزشکاری، کسب مدال المپیک است. قطعاً جوایز تعیین‌شده هم باعث می‌شود که ورزشکاران انگیزه بیشتری بگیرند و دغدغه‌های مالی خود را کمتر کنند، اما در نهایت افتخار حضور در المپیک و کسب مدال، بزرگترین هدف و آرزوی هر ورزشکاری است.
چه برنامه‌هایی برای آینده دارید؟
المپیک هفتمین مسابقه بین‌المللی من بود. قصد دارم با شرکت در مسابقات بیشتر، تجربه بیشتری کسب کنم و در المپیک بعدی عملکرد بهتری داشته باشم.
فدراسیون چه برنامه‌ای برای ورزشکارانش در نظر گرفته است؟
نمی‌دانم؛ تا به الان چیزی به ما اطلاع نداده‌اند.
انتهای پیام/
ارسال نظرات