حرمت شکنی های انوشیروانی و تیمش به علی مرادی قابل پذیرش نیست

به گزارش خبرگزاری دانشجو، نمایندگان وزنه برداری ایران در المپیک 2024 پاریس ناکام ماندند، کادرفنی و فدراسیونی که پس از پایان المپیک به ویرانه بودن این رشته اشاره کرد.

وقتی سرمربی تیم ملی سابقه مربیگری ندارد، چه توقعی داریم پیشرفت کنیم؟

رضاعباسپور: استاد علی پاکیزه جم قطعا یکی از چهره های شاخص، افتخارآفرین و ماندگار ورزش و وزنه برداری ایران است. او از ۱۴سالگی زیر نظر زنده یاد مسلم ریاحی (یکی ازاساتید برجسته و وزنه بردارساز ورزش تهران) الفبای وزنه برداری را آموخت تا خیلی زود به جرگه مدعیان نامدار این رشته پرافتخارالمپیکی بپیوندد. استاد پاکیزه جمع از سال ۱۳۵۵ عضو تیم ملی وزنه برداری ایران شد و پانزده سال به صورت مستمر عضو این تیم پرافتخار بود. او برندۀ مدال طلای مسابقات قهرمانی آسیا در بغداد (۱۹۷۵)، مدال طلای مسابقات قهرمانی آسیا در سوریه (۱۹۸۳)، مدال نقره مسابقات قهرمانی آسیا در تهران (۱۹۸۴)، مدال نقرۀ مسابقات جوانان جهان در بلغارستان (۱۹۷۷)، مدال طلای تورنمنت مصر (۱۹۷۷)، مدال طلای مسابقات کاپ سیدنصیر در مصر ( یکی از تورنمنت های معتبر جهانی در رشته وزنه برداری ۱۹۷۸)، مدال نقره تورنمنت مجارستان (۱۹۷۹)، مدال نقرۀ مسابقات بین‌المللی شمشیر آبی در آلمان شرقی (۱۹۷۹)، مدال نقره تورنمنت بین‌المللی آلمان شرقی (۱۹۸۰)، مدال طلای تورنمنت بین‌المللی لهستان (۱۹۷۸)، مدال طلا و ستارۀ مسابقات قهرمانی آسیا در کره جنوبی (۱۹۸۰)،  9 مدال طلای مسابقات بین‌المللی تهران (۱۳۵۸ تا ۱۳۶۰) و مدال طلای ارزشمند بازی‌های آسیایی دهلی‌نو در سال (۱۹۸۲) است. علی پاکیزه جم(که دوستان و هم تیمی هایش در اردو اورا امیر هم صدا میزنند)  با کسب 5 عنوان قهرمانی آسیا پرافتخارترین وزنه برداری ایران در آسیا محسوب می شود، سال 1364 برای همیشه از دنیای قهرمانی خداحافظی کرد و بعدها درکنار سرمربی پرافتخار تاریخ ورزش ایران(ایوانف بلغار) دردو مقطع تیم ملی وزنه برداری را به عنوان مربی در رقابت های جهانی 2006 و رقابتهای جوانان جهان در سال  2010 همراهی کرد.استاد پاکیزه جم که تجربه هدایت و مربی گری اغلب چهره های نامدار حال حاضر این رشته ورزشی و سکانداران فعلی مدیریتی وفنی وزنه برداری ایران را درکارنامه مربیگری خود دارد، خیلی از شرایط نابسامان این روزهای وزنه برداری ایران در دوبخش مدیریتی و فنی راضی نیست. برهمین اساس و باتوجه به نتایج ضعیفی که وزنه برداری ایران درپاریس کسب کرد، همچنین شرایط بحرانی که پیش روی این مجموعه وجود دارد به سراغ استاد پاکیزه جم رفتیم تا حال و هوای این روزهای وزنه برداری ایران را از زبان این پیشکسوت ارزنده و شناخته شده وزنه برداری بشنویم.

قبل از المپیک می دانستم در پاریس شانس مدال نداریم
علی پاکیزه جمع پیشکسوت و قهرمان پرافتخار پیشین وزنه برداری ایران در خصوص عملکرد کاروان دونفره وزنه برداری ایران در بازی های المپیک و شرایط کنونی وزنه برداری ایران می گوید:«خودتان بهتر می دانید در شرایط فعلی حال وزنه برداری اصلا خوب نیست. ما دربخش پشتوانه مشکلی نداریم، چون خودم در دوره ریاست حاج علی مرادی عضو کمیته فنی بودم ودر دوره های استعدادیابی بسیاری حضور داشتم. می دیدم که چقدر مسئولین کمیته استعدادیابی فدراسیون دارند زحمت می کشند تا وزنه برداران توانمند و نخبه ای به تیم ملی تحویل داده شود. اما خب الان این موضوع را خیلی حس نمیکنم. زیرا به نظرم مسئولین فعلی وزنه برداری بیشتر دنبال منافع خودشان هستند تا منافع ملی. دوره آقای مرادی یا حتی زمان خود ما دردوره ریاست مرجوم زنده یاد منوچهر برومند، اصلا وضعیت زمین تا آسمان با الان متفاوت بود.آن موقععزیزان مسئول با جان ودل درخمت وزنه برداری و سازندگی در این رشته پرافتخار المپیکی بودند. اما الان طرف رییس فدراسیون شده است و بجای اینکه خادم جامعه وزنه برداری و پیشکسوتان باشد، مدعی العموم شده و چپ و راست بجای اینکه عملکرد خودش را تحلیل و آنالیز کند، دنبال انداختن توپ به زمین مدیران قبلی فدراسیون وزنه برداری است. من تا الان چیزی که در این فدراسیون کنونی دیدم، فقط حرف بوده و توهین به بزرگترهای وزنه برداری ایران.

نتیجه همین روش و استراتژی آقای انوشیروانی و تیمش هم عملکرد ضعیف و غیرقابل توجیهی بود که در بازی های المپیک 2024 پاریس از وزنه برداری و نماینده های کشورمانروی تخته دیدیم بود. من از قبل هم به دوستان گفته بودم، اگرچه علی داودی وزنه بردار بسیار با اخلاق، دوست داشتنی و توانمندی در دسته فوق سنگین است. ولی او با حضور تالاخادزه و دووزنه بردار قدرتمند ارمنی که یکی از بحرین در پاریس حاضر شده بود ووزنه زد، مجالی برای گرفتن مدال المپیک ندارد. مصطفی جوادی را هم چون خیلی اطلاعات فنی دقیقی از او نداشتم، خیلی نمی توانم نظر خاصی درموردش داشته باشم. امانحوه و نوع وزنه زدن او در المپیک به هیچ وجه هم قد و قواره بزرگان دسته وزنی 89 کیلوگرم نبود. به نظرم اشتباه بزرگ کادرفنی و فدراسیون وزنه برداری گذشتن از کیانوش رستمی در دسته وزنی 89 کیلوگرم بود.

رستمی با داشتن دو مدال المپیک و چندین عنوان ارزنده جهانی قطعا می توانست شانس بالایی برای کسب یک مدال خوش رنگ از رقابت های المپیک پاریس 2024 داشته باشد. اما خب دیدیم که سرمربی تیم و فدراسیون بخاطر مشکلات شخصی که با او داشتند رستمی را کنار گذاشتند و به نظرم از  همانجا قید مدال المپیک دسته 89 کیلوگرم را زدند.»
کایپتان تیم ملی بودم، اما وقتی به بزرگترم می رسیدم دستش را می بوسیدم.

دارنده نشان طلای بازی های آسیایی دهلی نو و مرد پرافتخار میان وزنه وزنه برداری ایران درخصوص حرمت شکنی هایی که این روزها متولیان وزنه برداری به پیشکسوتان وزنه برداری ایران خصوصا علی مرادی رییس سابق فدراسیون وزنه برداریو دبیرکل پیشین وزنه برداری قاره آسیا می کنند تاکید دارد:«حقیقتا متاسف و متاثر می شوم وقتی می بینیم، انوشیروانی و بقیه نفرات تیمش در بخش فنی و اجرایی چپ و راست به علی آقای مرادی که معتقدم پدروزنه برداری نوین ایران است بی حرمتی میکنند و ناتوانی های خود درمدیریت اجرایی و فنی وزنه برداری را گردن او و فدراسیونش می اندازند. من علی مرادی را خودم به وزنه برداری آوردم و بچه محلم بود. علی مرادی کم برای وزنه برداری ایران زحمت نکشید و اعتبار کسب نکرده است که اینها(متولیان امروز فدراسیون وزنه برداری) به خودشان اجازه داده و این همه به ناروا به او بی حرمتی کنند. مرادی هم قهرمان این رشته بوده و هم سالها درپست های مدیریتی عالی وزنه برداری چه درداخل و چه در عرسه بین المللی خدمات شایان ذکری را به وزنه برداری ایران، قاره آسیا و جهان عرضه داشته است.

پس روا نیست وزنه بردارانی که شاگرد او بودند و من شاهدم که مرادی دستشان را گرفت و به آنها میدان داد تا در دنیای وزنه برداری سری درسرها درآورند اینگونه به ناحق جلوی این مرد بزرگ قد علم کرده و بر او بتازند. یادم هست من کاپیتان تیم ملی بودم، اما وقتی بزرگترم مثل محمدآقای نصیری یا مرحوم برومند، پرویزخان جلایر و مرحوم عطاراشرفی و...خیلی های دیگر وارد اردو می شدند، جلویشان خبردار بودم و دستشان را هم می بوسیدم چون بزرگتر من بودندو حق استادی گردنم داشتند. هنوز هم خودتان دیدید و شاهدید هر وقت محمد نصیری را می بینم جلویش خبردار می ایستم و دستش را می بوسم چون او بزرگ همه ما ووزنه برداری ایران است. محمد نصیری اولین وزنه بردار تاریخ ایران است که 4 حضور در المپیک را تجربه کرده و 3 نشان ارزشمند المپیکی برای وزنه برداری کسب کرده است. درست مثل علی مردای که من و خیلی های دیگر بدرستی او را پدروزنه برداری نوین ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی میدانیم.

اما جوانهایی مثل کوروش باقری، انوشیروانی، سلیمی، نصیرشلال و...، امثال آنها که اگر زحمات و مدیریت پدرانه علی مرادی دروزنه برداری نبود، آنها هیچ وقت نه رنگتیم ملی را می دیدند و نه اصلا اسمی از آنها در وزنه برداری ایران بود، بجای حرمت نگه داشتن بزرگتر خود، با تاختن و بی حرمتی به این بزرگمرد، بدعت گذاری بد و نحسی را در وزنه برداری ایران آغاز کردند. بدعتی که قطعا روزی یقه خودشان را نیز در دوران پیشکسوتی و موسپیدی خواهد گرفت.»

گفتگو: رضا عباسپور

انتهای پیام/