به گزارش خبرگزاری دانشجو، با برنامهای ویژه به بررسی عملکرد فدراسیون وزنهبرداری در بازیهای المپیک ۲۰۲۴ پاریس و گذشته این رشته پرافتخار پرداختیم، امروز میزبان سه تن از بزرگان وزنهبرداری ایران هستیم.
در استودیو میزبان آقای علی مرادی، رئیس اسبق فدراسیون وزنهبرداری و دبیرکل پیشین کنفدراسیون وزنهبرداری قاره آسیا، آقای عبدالکریم پورکیان، قهرمان و مربی برجسته وزنهبرداری، و از طریق اسکایپ، آقای علیرضا حبیبپور، قهرمان سبکوزن و مربی تیم ملی وزنهبرداری بودیم.
در قسمت اول برنامه پرداختیم به عملکرد تیم ملی وزنهبرداری ایران در المپیک پاریس:
آقای مرادی، با توجه به سابقه درخشان شما در مدیریت وزنهبرداری و افتخاراتی که برای کشور به ارمغان آوردهاید، نظر شما درباره عملکرد فدراسیون و تیم ملی در المپیک ۲۰۲۴ چیست؟
علی مرادی: همانطور که اشاره کردید، در سالهای اخیر وزنهبرداری ایران در المپیکها نتایج بسیار خوبی کسب کرده بود. از المپیک سیدنی ۲۰۰۰ تا توکیو ۲۰۲۰، وزنهبرداری ایران همواره در سطح بالایی قرار داشت و افتخارات زیادی کسب کرد. متأسفانه در المپیک ۲۰۲۴ پاریس، شاهد بودیم که تیم ملی وزنهبرداری نتوانست به موفقیتهای گذشته دست یابد. این دوره از المپیک، بعد از پکن ۲۰۰۸، ضعیفترین نتیجهای بود که وزنهبرداری کشورمان به دست آورد. این مسئله نیازمند تحلیل دقیق و بررسی علتهای آن است.
با توجه به اینکه شما در دوره مدیریتی خود، تیم ملی را به موفقیتهای چشمگیری رساندید، نظر شما درباره عملکرد تیم ملی و فدراسیون در این دوره چیست؟ به ویژه در مورد عدم کسب مدال در المپیک پاریس و تحلیل کلی وضعیت وزنهبرداری در آن زمان.
رئیس اسبق فدراسیون وزنه برداری: واقعاً متأسفانه این نتیجه کمسابقه است. بعد از المپیک پکن، وزنهبرداری ایران به طور مداوم مدال کسب کرده بود و حالا این افت محسوس بسیار نگرانکننده است. عملکرد ضعیف فدراسیون و تغییرات مدیریتی ممکن است از علل این نتیجه ضعیف باشد. باید اذعان کنم که به عنوان یکی از اعضای خانواده وزنهبرداری، از مردم و هواداران عذرخواهی میکنم. با توجه به استعدادهای موجود، باید بتوانیم در سطح بالاتری رقابت کنیم و این جایگاه را حفظ نماییم.
آقای پورکیان، شما به عنوان یکی از پیشکسوتان و قهرمانان برجسته وزنهبرداری، اخیراً در کنفرانس مطبوعاتی شنیدهایم که رئیس پیشین فدراسیون انتقادات شدیدی از وضعیت فدراسیون کنونی داشتند و وضعیت را «ویرانه» توصیف کردند. نظر شما درباره این اظهارات و وضعیت کنونی فدراسیون چیست؟
کریم پورکیان: برای من قابل قبول نیست که عملکرد گذشته فدراسیون به این شکل زیر سوال برود. دوره مدیریت آقای مرادی شاهد پیشرفتهای زیادی بودیم و عملکرد ایشان در بسیاری از موارد درخشان بود. البته انتقاد از وضعیت فعلی و بیان مشکلات باید سازنده باشد و به جای فرافکنی، به دنبال حل مسائل و بهبود وضعیت باشیم. بوی تعفن که به آن اشاره شده، به نظر من ناشی از کملطفی و بیاحترامی به زحمات گذشته است. باید به واقعیتها احترام گذاشت و از آنها برای ساختن آیندهای بهتر استفاده کرد.
آقای حبیبپور، به نظر شما به عنوان قهرمان و مربی درباره وضعیت تیم ملی وزنهبرداری، به ویژه در بخش بانوان، چیست؟ با توجه به زحمات کوروش باقری و موفقیتهای اخیر، به نظر شما چه اقداماتی میتواند به بهبود وضعیت وزنهبرداری کمک کند؟
حبیبپور: قطعاً تلاشهای کوروش باقری در زمینه وزنهبرداری بانوان قابل تقدیر است. موفقیتهای اخیر نشاندهنده استعداد و تلاش زیاد در این حوزه است. در حال حاضر، باید به این روند ادامه داده و برنامهریزی مناسب برای آینده داشته باشیم. باید به استعدادهای جدید توجه کرده و آنها را پرورش دهیم. همچنین، برای بهبود وضعیت فنی و مدیریتی نیاز به یکپارچگی و همکاری بیشتر داریم.
هرمان سبکوزن و مربی تیم ملی وزنهبرداری: همانطور که خودتان مستحضرید، من همیشه به استادم، آقای مرادی، انتقادهای صریحی داشتم. این یکی از بزرگترین نقاط قوت مدیریتی است که باید در مواجهه با مشکلات و چالشها، دیدگاه خود را گسترش دهد و به نتیجهای بهرهمندتر دست یابد. به یاد دارم در شورای عالی فنی، که بنده به دعوت آقای دکتر مرادی به آنجا رفتم، جلسهای برگزار شد که در آن آقای انوشیروانی بر ضرورت ترک اردو توسط کیانوش رستمی تاکید داشت. هرچند که تصمیمی تهیه شده بود، اما چون آقای مرادی فردی اهل تدبیر بودند، تصمیم به بررسی دقیق موضوع با اجماع نظرات اعضا گرفتند.
در آن جلسه، من چند نکته به آقای مرادی یادآور شدم: اولاً، کیانوش رستمی، به مدت ۷ سال و نیم تنها تمرین کرده بود و همه مردم منتظر نمایش او در المپیک بودند. دوم، تصمیمات اتخاذ شده تحت تاثیر افکار عمومی و وزیر ورزش قرار میگرفت و باید با توجه به وضعیت فدراسیون که تازه نوپا بود، مورد ارزیابی قرار میگرفت. سوم، گفتم که از نظر فنی، من به عنوان فردی که در بالا سر تمرین رستمی بودهام، اعتقاد دارم که اگر مشکلی پیش نیاید، رستمی قادر خواهد بود مدال طلا را برای کشورمان به ارمغان بیاورد.
اگر آقای مرادی به نظرات افراد تحت تاثیر دادهها و نظرات دیگران گوش میداد، ممکن بود کشور و تاریخ ورزش ایران یک مدال طلای ناب را از دست بدهد. اکنون که به تصمیمات شورای فنی در ۲۸ ماه گذشته نگاه میکنم، به عنوان یک محقق و نویسنده، مایلم بدانم آیا تصمیمات شورا الزامآور بوده و به درستی اجرا شده است یا خیر. نتیجه این تصمیمات این بوده که ما نتوانستهایم رکورد دهدار را ارتقا دهیم و یا کیانوش رستمی را به دلیل مسائل غیر فنی از دست دادهایم.
در حال حاضر، من نگران این هستم که کمیته فنی که اکنون با حضور رئیس فدراسیون و سایر اعضا برگزار میشود، آیا میتواند به عنوان یک کمیته فنی معتبر شناخته شود. به نظر میرسد که ما با سرعتی تند و در مسیر اشتباه پیش میرویم و عزیزان باید به نسل جوان، مردم، و پیشکسوتان پاسخگو باشند که با سالها زحمت و تلاش، این ورزش را نگه داشتهاند.
آقای علیرضا حبیبپور در کنفرانس مطبوعاتی آقای نصیر شلال، سرمربی تیم ملی وزنهبرداری، ایشان گفتند که فردی با ۲۵ سال سن نباید انتظار ارتقاء رکورد داشته باشد. من به عنوان کسی که تجربه کار در تیم ملی را دارید، میخواهم نظر شما را در مورد صحت این صحبتها از لحاظ فنی بدانم.
به نظر من این سخن آقای شلال، که بر مبنای قهرمانی خودشان بیان شده، صحیح نیست. قهرمانان در سنین بالاتر از ۲۵ سال نیز میتوانند رکوردهای جدیدی ثبت کنند. به عنوان مثال، اگر علی داوودی در المپیک مدالی را کسب میکرد، این پرسش مطرح نمیشد که آیا سن او برای ارتقاء رکورد مناسب است یا خیر. به نظر من، ناکامیهای اخیر بیشتر به دلیل مشکلات مدیریتی و عدم توجه به مسائل فنی است و به جای تمرکز بر این مسائل، موضوعات حاشیهای در اولویت قرار گرفته است.
در پایان، لازم به ذکر است که ما باید به مدیریت صحیح، تصمیمگیریهای اصولی، و توجه به نظرات فنی و کارشناسانه توجه کنیم تا وزنهبرداری کشورمان بتواند به موفقیتهای بیشتری دست یابد.
انتهای پیام/