به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجو، محمدصالح پالیزبان کاپیتان تیم ملی تیراندازی کشورمان در مسابقات آسیایی هانگژو، مهمان برنامه SNN TV با موضوع بررسی وضعیت فعلی فدراسیون تیراندازی بود و به سوالات ما پاسخ داد.
وضعیت تیم ملی تیراندازی را چگونه ارزیابی میکنید؟
الان حدود ده ماه هست که من با تیم ملی همکاری ندارم و در تیم ملی نیستم؛ به خواسته خودم و به دلیل فراهم نشدن شرایط از طرف فدراسیون. فکر میکنم توی چهار، پنج ماه آینده، تقریباً اواخر اسفند ماه، مسابقات آسیایی رو داریم که هر سال در این زمان برگزار میشود. الان هم تیم ملی بزرگسالان اردوهایی برگزار میکند که هدف آنها آمادهسازی و اعزام به این مسابقات است.
دلیل جداییتون از تیم ملی چه بود؟
شرایط و امکانات فراهم نبود. علیرغم صحبتهایی که فدراسیون درباره فراهم کردن این شرایط انجام داده بود، این شرایط مهیا نشد و من دیگه حاضر به ادامه همکاری با فدراسیون نشدم.
این شرایط شامل چه مواردی میشد؟
هم امکانات و هم تجهیزات. سالهاست که ما در مورد تجهیزات مناسب و با کیفیت مورد نیازمون با مشکل مواجه هستیم. هیچ وقت نتوانستیم به طور کامل و با کیفیت لازم تجهیزات را در اختیار داشته باشیم. واقعیت این است که همیشه با رقیبان که وارد میدان میشدیم، یک جورایی به صورت "پیاده" مقابلشون بودیم. ما در مقابل رقیقان پیاده سوار هستیم و رقبامون اسب سوار؛ هیچوقت یک پیاده به سواره نمیرسد. ما با هزینه شخصی و با کمک خانواده و دوستان این شرایط رو سپری میکردیم؛ اما فدراسیون هیچ وقت کمک مناسبی نکرده.
یعنی اسلحههایی که در مسابقات داشتید، خودتان تهیه میکردید؟
بله، دقیقاً. کمانهایی که بچهها استفاده میکنند، کاملاً به صورت شخصی تهیه میشوند. تمامی اعضای تیم همه تجهیزات را از صفر تا صد خودشان تهیه میکنند. فقط بعضی اوقات، مثل بازیهای آسیایی که هر چهار سال یکبار برگزار میشود، فدراسیون یک سری تیر رو به عنوان حمایت ارائه میدهد که بیشتر اوقات هم بچهها خودشان تیر را تهیه میکنند، در کل اکثراً تجهیزات توسط خود ورزشکاران تهیه میشود.
یعنی فدراسیون هیچ نقشی در تأمین این تجهیزات ندارد؟
عملاً نه. تنها هزینهای که فدراسیون برای تیم ملی متحمل میشود، برگزاری اردوها و تأمین هزینه اسکان و تغذیه ورزشکاران در طول اردوهاست. هزینه اعزام به مسابقات را هم فدراسیون پرداخت میکند، اما هیچ هزینه دیگری مانند تجهیزات و کمان بر عهده فدراسیون نیست و همه چیز بر عهده خود بچههاست.
چه چالشهایی را برای تیم ملی تیراندازی میبینید؟
فکر میکنم اصلیترین چالش، تجهیزات مناسب برای ورزشکاراست. خیلی از رشتههای المپیکی و غیرالمپیکی که توی ایران فعالیت دارند، تجهیزات محور هستند. شما حتی اگر تیرانداز فوقالعادهای هم باشید، ولی در زمان مسابقه تجهیزات مناسبی نداشته باشید، نمیتوانید عملکرد خوبی داشته باشید. من خودم همیشه از خیلی از اولویتهای زندگیم زدم و خرج این رشته ورزشی کردم تا بتوانم به دستاوردهایی که تو ذهنم بود برسم، اما متاسفانه فدراسیون هیچ کمکی تو این زمینه نکرده است و هیچ نقشی ندارد.
وزارت ورزش چطور؟ آیا حمایتی از طرف وزارت ورزش هم نبوده؟
وزارت ورزش و کمیته المپیک بعضی اوقات، مثل زمان مسابقات مهم مثل بازیهای آسیایی و المپیک، کمکهایی به فدراسیون میکنند که فدراسیون از آن برای تجهیزات ورزشکاران استفاده میکند. ولی این هم به صورت مرتب و پیوسته نیست. تجهیزاتی که ما در مسابقات دریافت میکنیم، از بودجه وزارت ورزش و کمیته المپیکه و فدراسیون شخصاً هیچ هزینهای رو از طریق اسپانسر تأمین نمیکند.
پس این بودجههایی که فدراسیون میگیرد، چطور خرج میشود؟
چیزی که به ما اعلام میشود، این است که کل بودجه کفاف اعزام و هزینه مسابقات رو هم نمیدهد و گفته میشود که خیلی کم است. ولی با مبالغی که در بودجه فدراسیون دیده میشود، خیلی بهتر از اینها میشود مدیریت کرد و هزینهها را صرف کرد.
آخرین مدال جهانی تیم ملی تیراندازی ما کی بوده؟
آخرین مدال جهانی تیم ملی تیراندازی ایران در شانگهای و حدود شش سال پیش کسب شد. از اون زمان تا الان، ما هیچ مدال جهانی دیگهای نداشتیم و متاسفانه به دلیل نبود بودجه، چهار دوره است که توی مسابقات قهرمانی جهان شرکت نکردیم.
آیا قصد دارید که به تیم ملی برگردید؟
من همیشه اول با کادر فنی و مدیران فدراسیون صحبت کردم و چند ماه پیش هم این کار رو انجام دادم، ولی متاسفانه هیچ جوابی از فدراسیون نگرفتم. حتی توی انتخابی تیم ملی هم شرکت کردم و نفر اول شدم، ولی دوباره انتخابی مجدد برگزار شد و من دیگه حاضر به شرکت نشدم، چون یکبار انتخابی رو پشت سر گذاشته بودم.
به نظرتون این نوع برخورد شخصی است یا خیر؟
فکر نمیکنم کاملاً شخصی باشد، ولی سوءمدیریت فدراسیون کاملاً مشخص است. متاسفانه فدراسیون نمیداند چطور باید با نیروی انسانی کارآمد خودش برخورد کند و همین باعث میشود که ما نتایج خوبی در مسابقات نداشته باشیم.
آیا نکته پایانی است که ما به آن اشاره نکردیم که باید مطرح کنید؟
ممنونم از شما که بنده رو دعوت کردید و صحبتهام رو شنیدید. امیدوارم این گفتگوها به گوش وزارت ورزش و کمیته المپیک برسد تا شاید اتفاقات خوبی برای ورزش تیراندازی کشورمون رقم بخورد.
انتهای پیام/