به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، وضعیت موشها در پایتخت یکی از نگرانیهای جدی بهداشت عمومی و زیستمحیطی به شمار میرود. با توجه به اظهارات شورای شهر تهران و برآوردهای بهداشتی، افزایش تعداد موشها نه تنها به سلامت ساکنان شهر آسیب میزند بلکه میتواند عواقب اجتماعی و اقتصادی نیز به همراه داشته باشد.
جمعیت فزاینده موشها میتواند منجر به شیوع بیماریهای مختلفی نظیر طاعون، سالک و بیماریهای رودهای شود. این بیماریها میتوانند توسط موشها به انسانها منتقل شوند و به دلیل زندگی نزدیک انسانها با این حیوانات، احتمال شیوع آنها افزایش مییابد. در این راستا، وضعیت بهداشتی و شرایط زندگی شهری یکی از عوامل اصلی در گسترش جمعیت موشها محسوب میشود.
افزایش زبالههای شهری و عدم مدیریت مناسب پسماندها باعث شده است تا موشها به منابع غذایی فراوان دسترسی پیدا کنند. همچنین، در برخی مناطق، ساختمانهای نیمهکاره و تخریبشده به محلی امن برای جوندگان تبدیل شدهاند. در نتیجه، افزایش جمعیت موشها تهدیدی جدی برای بهداشت عمومی به شمار میآید و میتواند بر روی سلامت روانی و جسمانی افراد تأثیرگذار باشد.
عوامل مختلفی در افزایش جمعیت موشها در تهران مؤثر است که از جمله آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد.
مدیریت ناکارآمد زبالهها: یکی از رایجترین دلایل افزایش جمعیت موشها، عدم مدیریت صحیح پسماندها و زبالههای شهری است. زبالههای پراکنده و عدم جمعآوری سریع آنها زمینهساز دسترسی موشها به غذا و ایجاد محیطهای مناسب برای زندگی آنها میشود.
ناقص بودن سیستم فاضلاب: سیستم فاضلاب ضعیف و ناکارآمد شهری، نقاط آسیبپذیری را ایجاد کرده که میتواند به راحتی به عنوان مسیر ورود موشها به ساختمانها و مناطق مسکونی عمل کند.
تغییرات محیطی: تغییرات آب و هوایی و عدم توجه به فضای سبز و محیط زیست نیز میتواند به گسترش جمعیت جوندگان کمک کند. بهعنوان مثال، از بین رفتن زیستگاههای طبیعی آنها، به رفتن به سمت مناطق شهری و افزایش تماس آنها با انسانها منجر میشود.
عدم کنترل جمعیت موشها در تهران میتواند به آسیبهای مختلفی منجر شود.
بیماریهای واگیردار: بهعنوان مهمترین آسیب، شیوع بیماریهای واگیردار ناشی از موشها میتواند سلامت عمومی را تهدید کند. آمارهای موجود نشان میدهند که بیماریهایی نظیر هفتتیغ، سالک و دیگر بیماریها میتوانند به سرعت گسترش یابند.
همچنین موشها میتوانند به زیرساختهای شهری آسیب بزنند، از جمله کابلهای برق، سیستمهای فاضلاب و تأسیسات آب. این آسیبها نه تنها موجب هزینههای اقتصادی میشود بلکه میتواند موجب اختلال در خدمات عمومی شود.
نگران بودن شهروندان: افزایش جمعیت موشها و مواجهه مستقیم شهروندان با آنها میتواند منجر به ایجاد احساس ناامنی و نگرانی در افراد شود. این موضوع ممکن است به کاهش کیفیت زندگی و افزایش هزینههای روانی برای ساکنان تهران منجر شود.
وضعیت موشها در تهران به عنوان یک بحران بهداشت عمومی و امنیت شهری باید مورد توجه قرار گیرد. مدیریت صحیح زبالهها، تقویت سیستم فاضلاب و ایجاد برنامههای آموزشی برای شهروندان در خصوص بهداشت محیط میتواند به کاهش جمعیت موشها و حفظ سلامت عمومی کمک کند. همچنین، همکاری با نهادهای مربوطه و انجام تحقیقات بیشتر برای شناسایی نقاط داغ جمعیت موشها میتواند راهگشا باشد. در نهایت، نیاز به یک رویکرد جامع و هماهنگ از سوی مسئولان شهری بهمنظور مقابله با این بحران ضروری است.
ساسان سوری