گواردیولا: آنچه در غزه می‌بینیم بسیار دردناک است

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، دانشگاه منچستر در مراسمی از پپ گواردیولا به خاطر ۹ سال تلاش در منچسترسیتی، چه در زمین و چه در بیرون آن، تقدیر و دکترای افتخاری‌اش را به این سرمربی اسپانیایی اهدا کرد.

سرمربی اسپانیایی همشهری‌ها در مراسم دریافت دکترای افتخاری‌اش نطق جالبی داشت و از سکوت جهانی در برابر ستمی که بر جهان حاکم است به ویژه علیه کودکان فلسطینی انتقاد کرد. گواردیولا در این مراسم گفت: ما در برابر ظلم سکوت کردیم، زیرا سکوت از بلندکردن صدا مطمئن‌تر به نظر می‌رسد. من نسبت به تصاویری که جهان مستقیماً از سودان، اوکراین، فلسطین و به‌ویژه غزه می‌بیند، نگرانی عمیقی دارم. ما ترس هزاران هزار کودک بی‌گناه، مادران و پدران بی‌گناه و خانواده‌های کاملا بی‌گناه را می‌بینیم که رنج می‌برند، گرسنه می‌مانند و کشته می‌شوند.

سرمربی منچسترسیتی ادامه داد: ما توسط رهبرانی در زمینه‌های مختلف، نه فقط در سیاست، احاطه شده‌ایم؛ رهبرانی که نابرابری، ضعف دیگران و بدبختی آنها را می‌بینند و توجهی به آنها ندارند.

گواردیولا: آنچه در غزه می‌بینیم بسیار دردناک است

سرمربی تیم فوتبال منچسترسیتی و اسطوره فوتبال اسپانیا در مراسم دریافت مدرک دکترای افتخاری دانشگاه منچستر: (این صحنه‌ها) تمام بدنم را به درد می‌آورد. بگذارید واضح بگویم، مساله بر سر ایدئولوژی نیست. موضوع این نیست که من درست می‌گویم یا شما اشتباه می‌کنید. بیخیال. این فقط عشق به زندگی است، در مورد مراقبت از همسایه‌تان.

(این صحنه‌ها) تمام بدنم را به درد می‌آورد. بگذارید واضح بگویم، مساله بر سر ایدئولوژی نیست. موضوع این نیست که من درست می‌گویم یا شما اشتباه می‌کنید. بیخیال. این فقط عشق به زندگی است، در مورد مراقبت از همسایه‌تان.

متاسفم، اما از زمانی که کابوس نوزادان در غزه شروع شد، هر روز صبح وقتی از خواب بیدار می‌شوم، بچه‌های خودم را می‌بینم و خیلی می‌ترسم. شاید این تصویر از جایی که الان زندگی می‌کنیم خیلی دور به نظر برسد و ممکن است بپرسید چه کاری از دست ما برمی‌آید.

داستانی هست که به یادم می‌آید. جنگلی آتش گرفته است. همه حیوانات وحشت‌زده، درمانده و بی‌پناه زندگی می‌کنند. اما پرنده کوچک رفت و برگشت به سمت دریا پرواز می‌کند و قطرات آب را در این منقار کوچکش حمل می‌کند. مار می‌خندد و می‌پرسد، چرا، برادر؟ تو هرگز آتش را خاموش نخواهی کرد. پرنده پاسخ می‌دهد، بله، من می‌دانم. پس چرا این کار را بار‌ها و بار‌ها انجام می‌دهی؟ مار دوباره می‌پرسد. من فقط دارم نقش خودم را انجام می‌دهم. پرنده برای آخرین بار پاسخ می‌دهد.

یعنی پرنده می‌داند که آتش را خاموش نمی‌کند، اما از انجام هیچ کاری خودداری می‌کند. در جهانی که اغلب به ما می‌گوید ما برای ایجاد تغییر خیلی کوچک هستیم، این داستان به من یادآوری می‌کند که قدرت یک نفر به اندازه او مربوط نیست. به انتخاب مربوط است. درباره حاضر شدن، درباره امتناع از سکوت یا انفعال در مواقع ضروری.

انتهای پیام