آخرین اخبار:
کد خبر:۱۲۷۴۵۳۸

چطور با کودکان خود در شرایط جنگی صحبت کنیم؟

کودکان در شرایط جنگی یکی از آسیب پذیرترین افراد جامعه می‌باشند که نحوه رفتار ما می‌تواند در آرامش بخشی برای آنها بسیار موثر باشد و جلو آسیب های روحی و روانی کودکان را بگیرد.

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، در شرایط بحرانی مانند جنگ، کودکان یکی از آسیب‌پذیرترین گروه‌ها هستند. درک احساسات و نیاز‌های روانی آنها، نخستین گام برای حمایت مؤثر از آنهاست. در ادامه، چند روش کلیدی برای برخورد مناسب با کودکان در این شرایط ارائه می‌شود:

درک احساسات کودک، نقطه شروع گفت‌و‌گو

پیش از هر اقدامی، تلاش کنید بفهمید فرزندتان چه می‌داند و چه احساسی دارد. از او بپرسید: «درباره این اتفاقات چه می‌دانی؟ چه احساسی داری؟» با دقت گوش دهید، اطلاعات نادرست را اصلاح کنید و او را به گفت‌وگویی آزاد تشویق کنید. اطمینان دهید که همیشه می‌تواند با شما صحبت کند.

استفاده از لحن آرام و متناسب با سن کودک

در گفت‌و‌گو با کودک، لحنی آرام، همدلانه و مناسب با سن او را به کار ببرید. به واکنش‌های او توجه داشته باشید و اطمینان دهید که در هر شرایطی، بزرگ‌تر‌ها برای محافظت از او تلاش می‌کنند.

 تقویت همدلی

در توضیح درگیری‌ها، از برچسب‌زدن خودداری کنید. تلاش کنید همدلی کودک را نسبت به کسانی که تحت‌تأثیر این شرایط هستند، تقویت کنید. همچنین بررسی کنید که فرزندتان در معرض آزار و اذیت قرار نگرفته یا خود نقشی در آزار دیگران نداشته باشد.

محدود کردن دسترسی کودک به اخبار نگران‌کننده

در خانه، جریان اخبار اضطراب‌آور را کنترل و میزان قرار گرفتن کودک در معرض تصاویر ناراحت‌کننده را کاهش دهید. با کودکان بزرگ‌تر درباره آنچه می‌بینند گفت‌و‌گو کنید، اما برای کودکان کوچک‌تر بهتر است اخبار را به‌طور کامل خاموش کرده و حواس آنها را با فعالیت‌هایی مانند بازی، نقاشی یا پیاده‌روی پرت کنید.

مراقبت مداوم و توجه به نشانه‌های رفتاری

مراقبت از کودکان فقط به لحظه‌های بحرانی محدود نمی‌شود. به طور منظم درباره احساسات و افکارشان با آنها صحبت کنید. به نشانه‌هایی مانند انزوا، وابستگی بیش‌ازحد یا اختلال خواب توجه داشته باشید. در دسترس باشید تا کودک بتواند با شما صحبت کند و تلاش کنید گفت‌و‌گو‌ها را با نکته‌ای مثبت و امیدبخش به پایان برسانید.

پایان گفت‌و‌گو با آرامش و اطمینان‌بخشی

گفت‌و‌گو درباره مسائل نگران‌کننده را با مهربانی پایان دهید. مطمئن شوید کودک احساس اضطراب یا ناراحتی نمی‌کند. از طریق زبان بدن و لحن صدا میزان اضطراب او را بسنجید و یادآور شوید که همواره برای حمایت از او در کنارش هستید.

ارسال نظر
captcha
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.
پربازدیدترین آخرین اخبار