کد خبر:۱۸۱۵۳۱
یادواره علمی استاد مرحوم منذر - 3

رجبي‌دوانی بررسی کرد: نحوه ایستادگی مرحوم منذر در مقابل مسير انحرافي حذف پوشش سياه از زندگاني مردم

عضو هيئت علمي دانشگاه امام حسين (ع) با بیان اینکه مرحوم منذر در مقابل مسير انحرافي حذف پوشش سياه از شئون مختلف زندگاني مردم ایستاد، گفت: وی از رنگ سیاه به‌عنوان رنگ عزا و حجاب برتر سخن مي‌گويد.
به گزارش خبرنگار دین و اندیشه «خبرگزاری دانشجو»، دكتر محمدحسین رجبي دواني در آیین یادبود علمي مرحوم استاد منذر، که عصر دیروز در موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران برگزار شد، درباره تهاجم غرب به ايران و سازوكارهاي آن سخن گفت.

محمد حسين رجبي دواني از اقدام كارساز و اقامه دلايل از جانب مرحوم منذر در مقابل مسير انحرافي حذف پوشش سياه از شئون مختلف زندگاني مردم به‌عنوان رنگ عزا و حجاب برتر سخن مي‌گويد که براي بیان نظرات وی باید به کتاب «در سوگ ائمه نور» مراجعه کرد.

رجبي دواني شروع انحراف را از زمان‌هاي ابتداي انقلاب عنوان مي‌كند و چنين اظهار مي‌دارد كه در بهبهه دوران مذكور جمع قابل توجهي از فرهيختگان يا حتي آنان كه داراي مناصب دولتي هم بودند دچار اين انديشه موهوم شده بودند كه رنگ سياه بعضا مكروه و پوشش سياه در فرهنگ اسلامي مذموم است و در اين باب به برخي احاديث كه اغلب به لحاظ اعتبار نفي شده بود رفتند و آنها را دليلي بر اثبات مدعي خود مي‌دانستند.

اما هدف آنها چه بود؟
 
رجبی دواني در باب هدف وی چنين مي‌گويد: اين عده از طريق حذف حجاب برتر يعني چادر سياه سعي در باب كرن پوشش‌هاي رنگارنگ داشتند؛ همچنین با شعائر دين ازجمله لباس سياه جهت عزاداري و سوگواري در شهادت ائمه اطهار و به ويژه سيد و سالار شهيدان حضرت اباعبدالله الحسين مبارزه کردند.

برخورد مرحوم منذر با پيشامد مذبور

رجبي دواني در باب واكنش مرحوم منذر نسبت به حذف رنگ سیاه چنين عنوان داشت: مرحوم منذر نوشتن كتبي از قبيل «در سوگ ائمه نور» را براي مقابله با دشمن واجب مي‌دانستند.

وی از ابعاد مختلف به بررسی این کتاب پرداخت و گفت: مرحوم منذر چنین پرسش می کند که آيا رنگ سياه اختصاص به اسلام دارد يا خير؟

عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین (ع) با بیان اینكه فصلي در آغاز اين كتاب هست مبني بر اينكه رنگ سياه چه جلوه‌هايي در ساير تمدن ها دارد، گفت: مرحوم منذر در اين قسمت از كتاب اشاره كرده‌اند كه رنگ سياه در ساير تمدن‌ها اعتراض تا حجاب، عزاداري و… را تداعي مي‌كنند و لذا نتيجه مي گيريم رنگ سياه در ذات خود خاصيتي دارد كه ميان اكثر تمدن‌ها آن را مي‌توان يافت.
 
رجبي دواني علاوه بر دليل فوق به دليل ديگري از كتاب مرحوم منذر که داراي بار عاطفي بسيار قوي و متقن باشد اشاره كرد و گفت: رنگ سياه علاوه بر دلگيري ذاتي كه داد في‌الواقع مبين اين است كه كسي كه مشکی‌پوش مي‌شود می‌خواهد بر آن عزيز از دست رفته و اطرافيان اعلام كند كه آنكه نور چشم من و روشنايي‌ام بود را از دست دادم و اكنون نور و روشنايي من رفته است و مرحوم منذر در اين باب بر مواردي استدلال مي‌كند من باب مثال سياه پوش شدن صديقه طاهره بعد از وفات حضرت رسول (ص) يا سياه پوش شدن امام علي (ع) بعد از شهادت فاطمه زهرا (س) يا سياه پوشي زنان انصار در سوگ حمزه عليه‌السلام و… اینکه سياه پوشي در ميان اعراب يك رسم بود.
 
رجبي دواني اشاره كرد: زنان اعراب در عزاداري‌هاي خود پارچه‌اي سياه در دست مي‌گرفتند و حتي داراي انواع سياه جامه‌هايي بودند كه هر يك را بر مناسبات مختلف (فوت همسر يا فوت غيرهمسر و…) استفاده مي كردند و لذا در فرهنگ عرب هم رنگ سياه رنگ عزا و سوگواري است.

علت انتخاب خرقه سياه از جانب عباسيان

رجبي‌دوانی در باب علت انتخاب جامه سياه از جانب عباسيان را مقاصد سياسي دانسته و گفت: اينها مي‌خواستند با سوءاستفاده از ارادت مردم به اهل بيت خود را سوگوار مصائب اين خاندان معرفي كنند؛ به ويژه براي امام حسين (ع)، من باب مثال آنها از ارادت مردم خراسان به يحيي بن زيد بن علي (ع)، نوه امام سجاد (ع)) خبر داشتند چنين عمل كردند كه بعد از فتح خراسان به دست ابومسلم و كنار زدن حاكم اموي آنجا، ابومسلم پيكر يحيي را پايين آورد و آن را غسل داد و با احترام به خاك سپرد و بدين سبب خراسانيان حب خاصي نسبت به عباسيان پيدا كردند كه منشاء‌ آن حب اهل بيت و سوءاستفاده عباسيان از اين مسئله بود.

كراهت رنگ سیاه جنبه مصلحتي داشته نه اصلي
 
وی در ادامه افزود: اهل بيت كه از حيله عباسيان آگاه بودند لباس سياه را كه يادآور واقعه جانسوز كربلا در اصل و دستاويز عباسيان نشده بود را از روی مصلحت مكروه اعلام كردند و لذا كراهت آن جنبه مصلحتي داشته نه اصلي.

علت استحباب لباس سياه در عزاي امام حسين (ع)

این استاد تاريخ اسلام در توضيح فصل ديگري از كتاب در سوگ ائمه نور اضافه مي‌كند: مرحوم منذر در باب استحباب لباس سياه در سوگ ابي‌عبدالله دليل فقهي اقامه مي‌كند و آن دو قول مشهور است كه:
 
الف) در عصر عاشورا عرشيان سياه‌پوش شدند (حضرت محمد، حضرت علي، حضرت فاطمه و حضرت امام حسن (عليهم السلام و الصلاة) )
 
ب) سياه‌پوش شدن جنيان در واقعه عاشورا
 
رنگ سياه از منظر ساير علما در كتاب مرحوم منذر

رجبی دوانی بعد از ارائه ادله عام در باب علت استعمال و استحباب لباس سياه، دو نكته از منابع اهل تسنن در باب جنبه سوگواري رنگ سياه را ذكر مي‌كند كه عبارتند از:

الف) روزي يكي از علما در چشمان خود سرمه كشيده بود و او را سرزنش كردند، لكن وي در جواب گفت: در روزي كه امويان حسين را كشتند، مستحق‌ترين عضو من براي سياه پوش شدن چشم من است.

ب) ديگر عالمي كه سرمه در چشمان خود نهاده بود چنين استدلال كرد: در آن وقت كه حسين را كشتند خواستم با سرمه، سفيدي چشم خود را هم سياه پوش كنم.
 
عضو هیدت علمی دانشگاه امام حسین (ع) يك نكته‌اي را متذكر شد و گفت: چاپ دوم كتاب در سوگ ائمه نور قبل از قضاياي فتنه و توهين به عزاداران سياه پوش و پرچم‌هاي سپاه بود و اگر نه اين مسئله نيز حتماً در كتاب مرحوم منذر گنجانده مي‌شد.
 
ارسال نظر
captcha
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.
پربازدیدترین آخرین اخبار