كلمات گهربار اهل بيت (ع) بالاترين پشتوانه فرهنگ بالنده انقلاب اسلامى است که بکارگیری آنها در زندگی روزمره افراد انقلابی ضروری است.
گروه دین و اندیشه «خبرگزاری دانشجو»؛ كلمات گهر بار اهل بيت (عليهم السلام) بالاترين پشتوانه فرهنگ بالنده انقلاب اسلامى است که توصیههای فراوان به فراگیری آنها و بکارگیری در زندگی روزمره شده است.
اين سخنان شيرين كه دربرگيرنده موضوعات مبتلا به اخلاقى، فرهنگى و سياسى جامعه است، بعنوان راهنما و چراغى است براى علاقهمندانی که میخواهند بر اساس سبک و سیره صحیح نشان داده شده از سوی خاندان عصمت و طهارت زندگی کنند تا از اضطراب و نگرانيهاى روحى و روانى به دور بمانند.
در اینجا چند کلام کوتاه و پرمحتوا از مولای متقیان، امیرالمومنین علی (علیه السلام) در رابطه نحوه تعامل صحیح هر فرد با همسرش ارائه میگردد.
اميرالمومنين (ع) در سفارشي به پسرش محمد بن حنيفه فرمودند: در هر حال با همسر خود مدارا و ملاطفت و خوش رفتاري کن تا زندگيات بر تو گوارا باشد.
«وسائل الشيعه، ج 14، ص 110»
2- حضرت علي (عليه السلام) ميفرمايند:
فَدَارِهَا عَلِيِّ کل حَالٍ واحسن الصُّحْبَةَ لَهَا فَيَصْفُوَ عيشک؛
هميشه با همسرت مدارا کن، و با او به نيکي همنشيني کن تا زندگيت باصفا شود .
مکارم الاخلاق، ص218 .
زن گُل است نه كارگزار
3- امیرالمومنین (عليهالسلام) میفرمایند:
و لا تُمَلِّكِ المرأةَ مِن أمرِها ما جاوَزَ نَفسَها؛ فإنَّ المرأةَ رَيحانَةٌ ولَيسَت بقَهرَمانَةٍ، ولا تَعْدُ بكَرامَتِها نَفسَها، ولا تُطمِعْها في أن تَشفَعَ لِغَيرِها.
به زن، كارى را كه از حدّ و توان او فراتر است، مسپار؛ زيرا زن گُل است نه كارگزار و در گراميداشت او پا از حدّ فراتر مگذار و كارى مكن كه (نزد تو) به شفاعت كردن از كسى طمع كند.
نهج البلاغة الكتاب 31؛ منتخب ميزان الحكمة، ص 510
خوشترين و آسودهترين زندگى را كسى دارد كه خداوند سبحان او را قناعت ببخشد و همسرى پاك و شايسته عطايش فرمايد .
غرر الحكم، 3295 و منتخب ميزان الحكمة، ص 422
هركه اطمينان داشته باشد كه آنچه خدا برايش مقدّر كرده است به او مىرسد، دلش آرام گيرد.
غرر الحكم : 8763 .
11- امام علی(عليه السلام) فرمودند:
مَن قَلَّ سُرُورُهُ كانَ في المَوتِ راحَتُهُ؛
كسى كه شادىاش كم باشد، آسايش او در مردن است.
غرر الحكم : 4255.
خوش خلقی در گرو چیست؟
12- امام على (عليه السلام) میفرمایند:
حُسنُ الخُلُقِ في ثَلاثٍ : اِجتِنابِ المَحارِمِ ، و طَلَبِ الحَلالِ ، وَالتَّوَسُّعِ عَلَى العِيالِ؛
خوش رفتارى در سه كار است: دورى گزيدن از حرام ها، جست و جوى حلال، و گشاده گرفتن بر خانواده.
بحار الأنوار : 71 / 394 / 63 .
13- امیرالمومنین (عليه السّلام) فرمودند:
اَخْلِصْ تَنَلْ
اخلاص داشته باش، کامياب و سعادتمند مي شوي.
«غررالحكم، ح 2248»
14- امام علي (عليه السّلام) فرمودند:
مِنْ دَلائِلِ الدَّوْلَةِ قِلَّةُ الْغَفْلَةِ.
يكي از نشانههاي کاميابي كمي غفلت است.
«غررالحكم، ح 9410»
رنج زندگی در چیست؟
15- امام على (عليهالسلام) بیان میکنند:
مِنَ العَناءِ أنَّ المَرءَ يَجمَعُ مالا يَأكُلُ ويَبنِي ما لا يَسكُنُ ، ثُمّ يَخرُجُ إلى اللّه تعالى لا مالاً حَمَلَ ، ولا بِناءً نَقَلَ!
يـكـى از رنجها اين اسـت كه انسان چيزى را فراهم آورد كه نمىخورد و بنايى بسازد كه در آن سكونت نمىكند و سپس به جانب خداوند متعال مىرود، در حالى كه نه مالى با خود مىبرد و نه ساختمانى منتقل مىكند!
نهج البلاغة، الخطبة 114 و منتخب ميزان الحكمة : 276
خانه را شرافتى است. شرافت خانه به وسعت حياط (قسمت جلوى خانه) و همنشينان خوب است. و خانه را بركتى است، بركت خانه جايگاه خوب آن، وسعت محوطه آن و همسايگان خوب آن است.
(مكارم الاخلاق، ص 125.)
20- امام على (عليه السلام) می فرمایند:
إنَّ حَقيقَةَ السَّعادَةِ أن يُختَمَ لِلْمَرءِ عَمَلُهُ بِالسَّعادَةِ و إنَّ حَقيقَةَ الشَّقاءِ أن يُختَمَ لِلْمَرءِ عَمَلُهُ بِالشَّقاءِ؛
به راستى كه حقيقت خوشبختى آن است كه پايان كار انسان خوشبختى باشد و حقيقت بدبختى آن است كه كار انسان به بدبختى خاتمه يابد.
معانى الأخبار، ص 345، ح 1.
خوشبخت و بدبخت چه کسی است؟
21- امام على (عليه السلام) می فرمایند:
مَن أجهَدَ نَفسَهُ فى إصلاحِها سَعِدَ، مَن أهمَلَ نَفسَهُ فى لَذّاتِها شَقِىَ وَ بَعُدَ؛
هر كس براى اصلاح خود، خويشتن را به زحمت بيندازد، خوشبخت مىشود هر كس خود را در لذتها رها كند، بدبخت مىگردد و بىبهره مىماند.
غررالحكم، ح 8246 و ح 8247 .
22- مولای متقیان (عليه السلام) می فرمایند:
مَنْ تَحَرَّى الصِّدْقَ خَفَّتْ عَلَيهِ المُؤُنُ؛
هر كس صداقت و راستگويى پيشه كند، بار زندگى براى او سبك مىشود.
تحف العقول، ص 91.
23- امیرالمومنین (عليهالسلام) می فرمایند:
وُصولُ الْمَرْءِ اِلى كُلِّ ما يَبْتَغيهِ مِنْ طيبِ عَيْشِهِ وَ اَمنِ سِرْبِهِ وَ سَعَةِ رِزْقِهِ بِحُسْنِ نيَّتِهِ وَ سَعَةِ خُلْقِهِ؛
انسان، با نيّت خوب و اخلاق خوب، به تمام آنچه در جستجوى آن است، از زندگى خوش و امنيت محيط و روزى زياد، دست مىيابد.
غررالحكم، ح 10141 .