به گزارش گروه علمی «خبرگزاری دانشجو»، سارا شفیعی، پژوهشگر طرح سامانه دارورسان برای درمان سلول های سرطانی گفت: چای سبز دارای ماده ای ضد سرطانی است که این ماده به نام کاتچین فقط به سلول های سرطانی حساس است ولی وقتی در اندازه های معمول مصرف می شود، به سرعت در محیط شیمیایی بدن از بین می رود.
وی افزود: برای غلبه بر این مشکل، می توان از نانوسامانه رهایش دارو استفاده کرد که در این حالت ذرات دارو یا ماده موثر گیاه که در ابعاد نانو درآمده اند، با ماده مورد نظر بارگذاری می شود و سپس اثر این نانوسامانه ها برروی سلول های سرطانی مورد بررسی قرار می گیرد.
این پژوهشگر تصریح کرد: در این پژوهش، ساخت این سامانه ها با قابلیت نفوذ در سلول های سرطانی مورد توجه قرار گرفت تا بتواند غلظت های مورد نظر از کاتچین چای سبز را در محل سلول سرطانی آزاد و ضمن جلوگیری از سمیت بافتی و آسیب به سلول های سالم، در بافت سرطانی جذب شود.
شفیعی جنس دارورسان طراحی شده در این طرح را از نانورس سرامیکی ذکر کرد و گفت: ذرات این ماده با داشتن بار الکتریکی مثبت جذب غشای منفی سلول شده و ماده دارویی همراه خود را وارد سلول می کنند.
وی تصریح کرد: این سامانه در مرحله آزمایش سلولی با موفقیت به نتیجه رسیده و ما توانستیم از آن در انهدام سلول های نمونه سرطان پروستات استفاده کنیم، البته در مراحل بعدی باید آزمون های حیوانی و سپس بالینی هم در این سامانه رهایش دارو انجام شود.
پژوهشگر طرح سامانه دارورسان برای درمان سلول های سرطانی، برتری این تحقیق در مقایسه با دیگر تحقیقاتی که در مراکز علمی کشورهای مختلف انجام می شود در انتخاب دارورسانی زیست سازگارتر از مواد پلیمری متداول، کم هزینه تر بودن ساخت آن و نیز تولید آسانتر اعلام کرد و گفت: چنین دارورسان هایی در دنیا، در مرحله تحقیقاتی قرار دارند ولی به نتیجه رسیدن آنها می تواند در آینده مکمل یا جایگزین مناسبی برای شیمی درمانی شود.
وی افزود: مواد ضد سرطان طبیعی مثل چایی سبز سازگارتر با بدن هستند و عوارض آنها نسبت به شیمی درمانی کمتر و اثربخشی آنها بهتر است؛ در صورت موفقیت در مراحل بعدی طرح، این ماده می تواند ابتدا به صورت تزریق در محل توده سرطانی و بعد تزریق داخل وریدی مصرف و برای درمان سرطان های مختلف از جمله ریه و پروستات حتی به صورت انتشار یافته به کار رود.
بر اساس این گزارش، استفاده از ماده موثره کاتچین در این نوع سامانه دارورسانی برای اولین بار در این تحقیق که در مقطع دکتری مهندسی پزشکی انجام شده، معرفی شده است.
ارسال نظرات