جمعبندی؛ در طول تاریخ و از ابتدای خلقت بشر، کم نبودهاند کسانی که با ابهام، موفق به قلب واقعیت گردیده و وقایع را و حتی تاریخ پیشینیان خود را طوری تبیین نمودهایم که در فضای ابهام پدید آمده، بتوانند آنطور که خودشان خواهان آن هستند، بهرهبرداری صورت دهند. شاید بشود گفت ابزار رسانه با شاخصهای سرعت و همهگیری که دارد، این موضوع را بسیار پررنگ نموده و با بروز شبکههای اجتماعی، برخی تفکرات را بارها و در قالبهای مختلف، در پیشگاه درب اتاق افکار جوامع مینشانند تا شاید آنچه میخواهند، بدان دست یابند. امروز زمان آن رسیده است که سرهها را از ناسرهها تمییز داد. گاه میشود به همه چیز پرداخت، گاه نیز ابزار و فانوس جلورفتن را به دستان جوامع سپرد که راه دوم نیکوتر است و با ثباتتر. رسانهها امروز بیش از پیش میبایست باید بنا به گفتهی خدای متعال بدانند که از چه خوراکی تناول میکنند. (فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ؛انسان باید با تأمل به خوراکش بنگرد[3]) بسا این خوراک، مهمتر است از خوراکی که غذای جسم انسان است که این خوراک روحانی، خوراک جسمانی را نیز متاثر مینماید.