به گزارش گروه علمی «خبرگزاری دانشجو»، یک عضو هیات علمی پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی با برشمردن سه مرحله اسلامی کردن دانشگاه ها از ابتدای انقلاب تاکنون گفت: موضوع اسلامی شدن دانشگاه ها در ابتدای انقلاب با رقابت های سیاسی داخل دانشگاه ها و استقلال گرایی در مقابله با دنیای دو قطبی آن زمان پیوند خورده است.
به گزارش پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، دکتر سیدعبدالامیر نبوی با بیان اینکه بازسازی نهاد دانشگاه از ابتدای انقلاب مد نظر بود، افزود: بحث بازسازی دانشگاه ها از دو بعد اندیشه و عمل قابل بررسی است و در این سخنان صرفا تعریف از دانشگاه اسلامی و انتظار از آن هدف بررسی خواهد بود.
وی با بر شمردن سه مرحله موج گونه 1357 تا 1375، 1375 تا 1384 و 1384 به بعد تاکید کرد: شباهتهای مختلفی در میان این سه موج دیده می شود، از جمله آنکه هر موج ابتدا پر توان بوده است اما به مرور زمان قدرت آن کاهش یافته است، یا اینکه در هر سه موج جنبه سیاسی اسلامی کردن دانشگاه قوی است.
دکتر نبوی با بیان تعریف امام خمینی (ره) از دانشگاه اسلامی مبنی بر اینکه این دانشگاه بایستی علم، عمل و اخلاق دانشجو را نورانی کند، به بعد استقلال گرایی چنین دانشگاهی اشاره کرد و گفت: معنای دیگر اسلامی شدن دانشگاه از نظر حضرت امام(ره) مستقل شدن آن از استعمار شرق و غرب است.
وی با تعمیم اندیشه امام خمینی (ره) به سایر سیاستگذاران دهه 1360 و اوایل دهه 1370 بیان کرد: در این مرحله، موضوع اسلامی شدن دانشگاه ها با رقابت های سیاسی داخل دانشگاه ها و استقلال گرایی در مقابله با دنیای دو قطبی پیوند خورده است، ازاین رو مفهومی کاملا سیاسی است.
این عضو هیات علمی پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم خاطر نشان کرد: در موج دوم اقدامات متفاوتی هم چون ایجاد ستاد اسلامی کردن دانشگاه ها انجام شد، اما بررسی مدارک و مصوبات این مرحله نشان می دهد همانند موج اول نگاه به دانشگاه بیشتر مکانیکی است و در نهایت تعریف دانشگاه اسلامی و ویژگی های آن مبهم باقی می ماند.
وی با برشمردن فعالیت های مختلف از سال 1384 تاکنون برای اسلامی کردن دانشگاه ها، ویژگی موج سوم را نگاه نخبه گرایانه و عمل گرایانه سیاستگذاران نظام آموزش عالی معرفی و بیان کرد: در این مرحله دانشگاه ها در عمل و هرچند ناگفته طبقه بندی می شود؛ یعنی برخی دانشگاه ها حالت مرجعیت پیدا می کنند و برخی صرفا برای آموزش نیروی کار ماهر و متخصص در نظر گرفته می شوند، در نتیجه دانشگاه های نوع نخست بیشتر مورد توجه و حمایت قرار می گیرند و در وضعیتی گلخانه ای رشد می کنند.
دکتر نبوی در پایان سخنانش نتیجه گرفت: نگاه سیاست گذاران به نهاد دانشگاه در هر سه مرحله بیشتر سیاسی است و همین امر سبب شده است بسیاری از مباحث و سیاست ها مبهم و حداکثر ابزارگونه باقی بماند.