معرفی سرپرست دانشگاه علوم پزشکی تهران از زبان خودش؛
به گزارش گروه علمی«خبرگزاری دانشجو»، دکتر سید محمدرضا منصوری افزود: به خصوص آنهایی که به طریقی از نظر فکری خودشان را به من نزدیک می دانند و گاهی خارج از مباحث علمی و تخصصی، در بررسی و حل و فصل مشکلات خصوصی شان با من مشورت می کنند. من همیشه سعی می کنم در حد توان کمک شان کنم.
وی زندگینامه اش را چنین توضیح داد: متولد سال 1330 در تهران هستم، پدر و مادرم اهل کاشان هستند. دوره دبیرستان را در مدرسه علوی گذراندم، دیپلم ریاضی گرفتم و از رشته های مهندسی به خصوص از رشته برق و مکانیک خوشم می آمد، اما چند ماه به کنکور مانده بود که به سمت پزشکی متمایل شدم و اولین رشته ام را رشته پزشکی دانشگاه تهران و بقیه را مهندسی انتخاب کردم که خدا را شکر، با نمره خوبی در سال 1349 وارد دانشکده پزشکی تهران شدم.
منصوری اظهار داشت: به دلیل فعالیت های سیاسی ضد رژیم شاه، در حدود چهار سال زندان بودم و سال 57 آزاد شدم و دوباره تحصیل را شروع کردم و سال 60 هم فارغ التحصیل شدم. پس از آن در رشته تخصصی چشم قبول شدم و از سال 64 هم به عنوان هیات علمی استخدام شدم.
وی بیان داشت: در سال 58 ازدواج کردم. همسرم دبیر بود و حاصل این ازدواج 3 فرزند دختر و یک پسر است، البته پدربزرگ هم شدم و یک نوه دارم. دو فرزندانم دندانپزشک هستند و دو فرزند دیگرم نیز هم اکنون در حال تحصیل اند.
بیماران ولی نعمت ما هستند
سرپرست جدید دانشگاه علوم پزشکی تهران ادامه داد: در جلسه معارفه ای که با رزیدنت ها داریم همیشه نکاتی را برمی شمارم که به نظر خودم می تواند راهگشا باشد و آنها را به موفقیت برساند. برای مثال، می گویم اگر تصمیم دارید متخصص بشوید و با سطح بالاتر دانش به مردم خدمت کنید، شما را تحسین می کنم اما اگر می خواهید کسب علم کنید و فقط به قولی علم برای علم بیاموزید، بیهوده است.
منصوری ادامه داد: دیگر اینکه به آنها می گویم به یاد داشته باشید در این مراکز آموزشی، بیماران هستند که ولی نعمت شما هستند و هرگز به خودتان اجازه ندهید از بالا به آنها بنگرید و گمان کنید چون دکتر شده اید، برترید. چه بسا اگر یک روستایی بی سواد و باغبان در شرایط من قرار می گرفت، پزشک برجسته و بهتری از من می شد.
وی افزود: به آنها سفارش می کنم به هر کس در هر جایی و پستی هست، احترام بگذارید. این بیماران هستند که شما اولین جراحی چشم را روی آنها می آموزید و چه بسا اگر متخصص هم بشوید، جرات نکنید چشم پدرتان را عمل کنید. سومین نکته ای که تاکید می کنم، این است که گم شده خود را جستجو کنند و بدانند آنچه دایم احساس کمبودش را می کردند، معنویت است و نه چیز دیگری.
سرپرست دانشگاه علوم پزشکی تهران اظهار داشت: من همیشه سعی دارم دروغ نگویم و در جلسات دوستانه اگر غیبتی از کسی اتفاق بیفتد، اعتراض می کنم.همیشه تلاش می کنم آنچه به دیگران می گویم، خودم هم انجام دهم و برای همین احساس برتری نسبت به همکاران، بیماران و دانشجویان خود ندارم
منصوری گفت: ورزش و شنا کردن جزو علاقمندی های من است و علاقمندی دیگرم مطالعه کتاب های سیاسی و مذهبی است.
نباید مسائل و مشکلات صنفی پزشکان سیاسی شود
وی در باره مسائل صنفی پزشکان اظهار داشت: به طور معمول موافق نیستم مطلب های ساده و صنفی مانند تعرفه های پزشکی را تا این حد داغ کنند که تیتر یک روزنامه های غیرصنفی شود یا بخواهند آن را وارد بحث سیاسی کنند، چون این مشکلات باید در جلسات نظام پزشکی و معاونت درمان حل شود، نه اینکه به وسیله بقیه شلوغ شود. هیچ کس نیست که پول را دوست نداشته باشد اما باید دید پول برای چیست و چه قیمتی دارد؟ آیا باید اخلاقیات را تحت الشعاع قرار داد؟
وی در خصوص سابقه کاری خود نیز چنین توضیح داد: از سال 64 که هیات علمی دانشگاه بودم و مرحوم دکتر باستان حق که رییس دانشگاه بود، از من خواست معاونت امور دفاعی را برای تامین نیروی کافی برای جبهه برعهده بگیرم. از سال 66 هم زمان با این سمت، معاون آموزشی دانشکده پزشکی هم شدم. سال 67 هم دکتر مرندی وزیر بهداشت شد و مرا برای ریاست دانشگاه علوم پزشکی مازندران برگزید. سال 69 فلوشیپ جراحی های شبکیه را در دانشگاه شهید بهشتی گذراندم و دوباره سال 70 به بیمارستان فارابی برگشتم و تا سال 85 رییس بیمارستان بودم. عضو هیات بورد تخصصی چشم، کارشناس نظام پزشکی و پزشکی قانونی نیز بوده ام.
دکتر سید محمدرضا منصوری با ابلاغ دکتر حسن طریقت منفرد سرپرست وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به عنوان سرپرست دانشگاه علوم پزشکی تهران منصوب شد.
ارسال نظرات