کد خبر:۲۲۶۸۰۰
فیس‌بوک سومین کشور جهان است
نیکی ملکی گفت: «به عقیدهٔ کار‌شناسان رسانه اگر شبکهٔ اجتماعی فیس‌بوک کشور بود، با بیش از ۷۵۰ میلیون نفر عضو، سومین کشور جهان محسوب می‌شد».
به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، حجت الله نیکی ملکی در گفت‌وگو با «باهر» اظهار داشت:
«به گروهی از کاربران اینترنتی که به صورت فناورانه از وب استفاده می‌کنند و به کاربر اجازهٔ تولید متن را می‌دهند، رسانه‌های اجتماعی می‌گویند که به مقولات ارتباطی توجه ویژه‌ای دارند اما در بحث‌های علمی جدید برخی معتقدند که مخاطب برای رسانه تصمیم می‌گیرد نه رسانه برای مخاطب.»
وی با اشاره به اینکه رسانه‌های اجتماعی را می‌توان شامل وب‌سایت‌های اجتماعی نیز دانست، گفت: «این وب‌سایت‌ها انواع قالب‌های ارتباطات را برای مخاطب مطرح می‌کنند که تأثیرگذاری بالایی در میان افکار عمومی دارند به طوری که رئیس جمهور آمریکا در صفحهٔ شخصی خود در فیس‌بوک وزیر کابینهٔ خود را معرفی می‌کند.»
این استاد دانشگاه در دسترس بودن، قابل استفاده بودن و قابلیت تغییر داشتن را از ویژگی‌های شبکه‌های اجتماعی معرفی کرد و افزود: «حرکت از مونولوگ به سمت دیالوگ، تغییر مردم از خوانندگان به تولیدکنندگان و منتشرکنندگان، تغییری بزرگ در چگونگی دسترسی، خواندن و به اشتراک گذاشتن اخبار، اطلاعات و محتوا توسط مردم، دموکراتیزه کردن اخبار و اطلاعات، اجتماعی کردن اخبار و ابزارهایی که مکالمه را تسهیل می‌کند، از دیگر نتایج شبکه‌های اجتماعی است.»
نیکی ملکی ادامه داد: «اگر فیس‌بوک کشور بود، می‌توانست سومین کشور جهان باشد چرا که تا سال 2011م. کاربران فیس‌بوک از مرز 750 میلیون نفر گذشته بودند و طبق آمار یک هشتم زوج‌ها در شبکه‌های اجتماعی با هم آشنا می‌شوند و 22 درصد زمان کاربران آمریکایی در اینترنت و شبکه‌های اجتماعی صرف می‌شود.»
وی گفت: «25 درصد کل صفحات دیده شده در اینترنت توسط کاربران آمریکایی در شبکه‌های اجتماعی بوده که نسبت به سال قبل 14 درصد رشد داشته است و بر اساس آمار به صورت متوسط هر روز 40 میلیون توئیت در توئی‌تر ثبت می‌شود که در دسامبر 2009م. بیش از یک میلیارد توئیت در توئی‌تر ثبت شد و همچنین در سال 2010م. تعداد کاربران بالای 65 سال شبکه‌های اجتماعی بیش از دو برابر سال قبل شده است.»
این کار‌شناس رسانه با اشاره به کارکردهای مختلف شبکه‌های اجتماعی بر تأثیرگذاری رسانه‌های اجتماعی نیز تأکید کرد و بیان داشت: «انجمن‌های گفت‌وگو، بازی‌های اجتماعی، دانش‌نامه‌ها، امتیازدهی کالا و خدمات، پیام رسانی و پست الکترونیک جزو بیشترین موارد استقبال کاربران اینترنتی هستند که در کشورهای مختلف متفاوت است.»
این کار‌شناس رسانه با اشاره به اینکه سهم و وقتی که زنان در شبکه‌های اجتماعی می‌گذارند بیشتر از مردان است، تصریح کرد: «بیش از 50 درصد کاربران اینترنت در خاورمیانه ایرانی هستند در صورتی که ضریب نفوذ اینترنت در ایران کمتر از کشورهای دیگر است.»
وی با اشاره به تاریخچهٔ ورود اینترنت به ایران عنوان کرد: «سال 1372 ندا رایانه سرویس بی. بی. اس اینترانتی را که به اینترنت متصل نبود راه اندازی کرد که خواندن روزنامهٔ همشهری در بی. بی. اس ندا رایانه انجام می‌گرفت. در کل روش‌های اتصال به اینترنت در ایران از طریق کارت اینترنت و اتصال Dial up، اینترنت هوشمند، اینترنت GPRS، اینترنتADSL، اینترنت Wimax و اینترنت ماهواره‌ای Vast است.»
نیکی ملکی با اشاره به جایگاه رسانه‌های اجتماعی در ایران اظهار داشت: «در اولین سالگرد انتشار این قالب‌ها 100 وبلاگ ایرانی متولد شده بود که همراه با توسعهٔ وبلاگ نویسی در ایران بود که پرشین بلاگ و بلاگ اسکای راه اندازی شد که در حال حاضر بیش از 60 هزار وبلاگ فعال و به روز در ایران فعالیت می‌کنند.»
این کار‌شناس رسانه با اشاره به مسألهٔ مدرنیسم و رسانه به مکتب فرانکفورت پرداخت و گفت: «مارکسیست‌های تبعید شده از آلمان به آمریکا، شباهت زیاد فرهنگ تودهٔ آمریکا با محصولات تولید انبوه، صنعت فرهنگ، فرهنگ یک‌دست و استاندارد شده، دریافت واکنش‌های استاندارد و تلقی تودهٔ مخاطب به عنوان افرادی منفعل و ساده لوح از ویژگی‌های فرهنگ فرانکفورت به شمار می‌آید.»
وی تغییر موضع جدی، توانایی مخاطب در برابر پیام و بی‌اعتباری کلان روایت را نیز از ویژگی‌های پسانوگرایی و رسانه دانست و افزود: «اغراق در تعامل؛ افسانهٔ تعامل، ایجاد مخاطبان غیر سیاسی و توجه به ظاهر در برابر جوهر، مک دونالدی شدن؛ تضعیف فرهنگ قومی و ملی، از بین بردن حریم خصوصی و مشغول کردن مردم به اموری جزئی بی‌ارزش و بی‌اهمیت، از عوامل مشترک در میان منتقدان رسانه‌های جدید است».
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
اخبار مرتبط
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.