رتبه 145 ایران در کارآفرینی جهان

ایران در بخش کارآفرینی از میان 185 کشور جهان، رتبه 145 را کسب کرده که نیازمند توجه به فناوری بیشتر و پژوهش است.به گزارش خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران؛ امید فدایی منش دبیر نخستین اجلاس مدیران تحقیق_ توسعه و فناوری کشور در نخستین اجلاس مدیران تحقیق_ توسعه و فناوری کشور، با اشاره به اینکه مزیت بار ترین دارایی کشور در گذشته معادن طلا، گاز و نفت بوده است، گفت: در حال حاضر علاوه بر معادن طلا ، نفت و گاز، فناوری به عنوان یکی از اصلی ترین دارایی های کشور به شمار می رود.وی ادامه داد: امروزه می توانیم بسیاری از توان و وقت خود را در فناوری تولیدات کشور بکار بگیریم.
فدایی منش در ادامه تصریح کرد: فرآوری در فناوری است و تلاش خواهیم کرد خطوط فناوری کشور را در بخش تولیدات افزایش دهیم.
وی در ادامه یادآور شد؛ معادن و ذخایر کشور را گسترش دهیم.دبیر اجلاس مدیران توسعه، در ادامه اظهار داشت: رمز موفقیت در دنیای امروز، رقابت، خلق ثروت و رضایت های مشتریان است.

فدایی منش با اشاره به اینکه مسیر تجاری سازی را در کشور باید طی کرد، افزود: سرمایه گذاری در کشور بدون فناوری، به نتیجه مطلوب نمی رسد.
وی در ادامه توضیح داد: باور ملی و تقویت صنعت، بزرگترین ثروت و مزیت برای تحقیق و توسعه کشور به شمار می رود.
وی در ادامه گفت: باید دستاوردهای کشور را به تولید انبوه برسانیم تا خطوط توسعه پربازده در کشور ایجاد شود.
فدایی منش در ادامه یادآور شد: طراحی محصول بدون تولید انبوه، فاقد ارزش تجاری است.
وی با اشاره به اینکه رتبه ایران در کارآفرینی بسیار پایین است، گفت: ایران در میان 185 کشور جهان، رتبه 145 را کسب کرده که این خطر جدی برای بخش پژوهش و کارآفرینی ایران به شمار می رود.

دبیر اجلاس مدیران توسعه و فناوری کشور، در ادامه افزود: درآمدزایی در زنجیره پژوهش صنعتی است که باید آن را تقویت و گسترش دهیم.وی در ادامه یادآور شد: پژوهش توسعه ای در ایران ارزش آفرین و زودبازده است، اما عمر کوتاه و ناپایداری دارد.
فدایی منش اظهار داشت: پژوهش توسعه ای ایران نیاز به کشش بازار مصرف دارد و این پژوهش با درآمدزایی مستقیم، می تواند خطوط تولید را در کشور افزایش دهد.
وی در ادامه یادآور شد: گلوگاه تولید در صنعت پژوهش کاربردی است که متاسفانه ضعف در این پژوهش مشکلاتی را ایجاد کرده است.
وی خاطرنشان کرد: ضعف در پژوهش کاربردی تمایل به خرید مردم از کشورهای خارجی و ناآگاهی از فناوری تولید و عدم پذیرش هزینه های سنگین تجاری سازی، از جمله مشکلات عدم پژوهش کاربردی در کشور است