به مناسبت ولادت امیرالمومنین(ع)؛
گروه دین و اندیشه «خبرگزاری دانشجو»- حامد صارم؛ مکان هایی را که خداوند خلق کرده است از حیث شرافت یکسان نیستند. خداوند متعال برخی از مکان‌ها را از بقیه اماکن اشرف قرار داده است از جمله این مکان ها شهر مکه است . هر کسی که می خواهد وارد شهر مکه شود باید «مُحرم»شود . ورود غیر مسلمان در این شهر حرام و ممنوع است؛ چرا که خداوند این شهر را شریف قرار داده است . و در میان مکه کعبه اشرف مکان و عظیم ترین مکان ها است.
کعبه اولین خانه ای است که برای عبادت مردم قرار داده شده است . از زمان حضرت آدم علیه السلام کعبه بر روی زمین موجود بوده است و تمام پیامبران کعبه را مقدس و محلی برای عبادت خداوند یکتا می دانستند. از عظمت کعبه همان بس که برای بازسازی آن دو پیامبر عظیم شأن عهده دار بازسازی آن خانه شریف می شوند. حضرت ابراهیم و حضرت اسماعیل. حضرت ابراهیم بت شکن انبیاء و قهرمان توحید و کسی که در راه توحید آتش نمرود را به جان می خرد و اسماعیل ذبیح الله.
مریم از عبادتگاه بیرون می رود
بی شک کعبه بالاتر و با شرافت تر از معبدی بود که حضرت مریم در آن عبادت می کرد؛ چراکه در آیاتی وصف کعبه شده است و آن را «بیت حرام» نامیده است و«جعل الله الکعبه البیت الحرام» اما عبادتگاهی را که حضرت مریم در آن عبادت می کرده است قرآن با عنوان خاصی که نشانه عظمت و بزرگی آن مکان باشد از آن یاد نمی کند. با این وجود آن هنگام که حضرت مریم در آستانه ولادت حضرت مسیح علیه السلام قرار می گیرد برای زائیدن حضرت عیسی امر به خروج از عبادت گاه می شود، اما فاطمه بنت اسد مادر امیر المومنین علیه السلام وارد خانه کعبه می شود.
خداوند مادر علی علیه السلام را به درون کعبه دعوت کرد
نه اینکه مادر امیر المومنین وارد خانه کعبه شود، بلکه خداوند او را به درون خانه کعبه دعوت می کند؛ چراکه اگر فاطمه بنت اسد خود وارد خانه کعبه می شد، باید طبق معمول از در کعبه وارد می شد حال آنکه در برابر قدوم مولود فاطمه بنت اسد کعبه شکست و دیوار کعبه شکافته شد و از شکاف دیوار فاطمه بنت اسد وارد خانه خدا شد تا خانه‌زاد خداوند در کعبه، محلی که برای عبادت موحدان قرار داده شده است پا به این دنیا بگذارد.
آیا شکافتن کعبه برای امیرالمومنین که در بطن فاطمه بود نشانی از خضوع کعبه در مقابل حضرتش نبود؟ آیا کعبه با شکستن و شکافته شدن دیوارش نمی خواست تعظیم مقام علی علیه السلام را بنماید؟ آیا کعبه با شکستن خود نمی خواهد بگوید علی علیه السلام بر من نیز ولایت دارد و من که کعبه هستم و بیت الله مامور به خضوع در برار علی علیه السلام؟
علی علیه السلام شرافت دهنده کعبه
بی شک و بی تردید کعبه در برابر قدوم امیرالمومنین علیه السلام آنچنان خضوعی به خرج داد که دیوارش شکافته شد. اگر در انسان ها نهایت خضوع سجده است درباره کعبه نهایت خضوع شکسته شدن دیوار کعبه است. کعبه نهایت خضوع خویش را در برابر علی علیه السلام نشان داد. آیا غیر از این است که دانی در برابر عالی خضوع می کند؟ آیا ممکن است که مقام عالی در برابر دانی خضوع کند؟
دو مقام هم رتبه و هم‌شان در برابر یکدیگر خضوع نمی‌کنند؛ اینکه کعبه در برابر علی علیه السلام خضوع کرد نشان از برتری و فضیلت امیر المومنین بر کعبه است، هرچند در مقابل مردمی که جاهلان را بر عالم ربانی‌ای مانند امیر المونین مقدم می دارند در مقام جدل از فضائل امیر المومنین می گوییم که او تنها شخص از عرب و غیر عرب است که «ولید الکعبه» می باشد. اما حقیقت چیز دیگری است.
حقیقت آن است که باید گفت از فضیلت ها و برتری‌های کعبه آن است که علی علیه السلام در خانه کعبه به دنیا آمده است. همان گونه که نجف اشرف متبرک است؛ چون مضجع امیرالمومنین علی علیه السلام در آن مکان است کعبه نیز به قدوم مبارک حضرت علی علیه السلام متبرک شد. از این رو در زیارت روز مولود که مرحوم محدث قمی در مفاتیح نقل کرده است خطاب به آن قدیس و صدیق ولی الله و امیرالمومنین عرضه می داریم «السلام علیک یا مشرف الکعبه»؛ سلام بر تو ای کسی که به کعبه شرافت دادی.
عبادت در مقابل کعبه بدون ولایت بت پرستی است
آری کعبه با قدوم علی علیه السلام شرافت یافت . کعبه هرچند محل امن و حرم الهی بود، اما با ولادت علی علیه السلام ارزشی دو چندان یافت. کعبه که محل ولادت و قدمگاه علی علیه السلام و مادر بزرگوارشان می باشد قبله عبادت مسلمانان قرار گرفت و هر مسلمانی در هنگام عبادت باید برای توجه به خداوند و قصد کردن حضرت حق به سمت قبله یعنی کعبه ای که قدم گاه و محل ولادت علی علیه السلام است خداوند را عبادت کند. و چه فایده در عبادت کسی است که به سمت کعبه رو کند، اما پشت به شرافت دهنده کعبه کند؟
چگونه ممکن است کسی قبله اش کعبه باشد، اما نسبت به کسی که کعبه در برابرش خضوع کرده است استکبار ورزد؟ بی شک این چنین کسی مانند کسانی است که رو به کعبه عبادت می کردند، اما قصدشان بت های داخل کعبه بود. چنان که مرحوم نوری در مستدرک روایت کرده است که :« الْجَاحِدُ لِوَلَایَةِ عَلِیٍّ ع کَعَابِدِ الْوَثَن»؛ انکار کننده ولایت علی مانند عبادت کننده بت است .
کعبه مدح گوی همیشگی علی علیه السلام
کعبه در مقابل قدوم علی علیه السلام شکست، تاگوشه ای از عظمت و بزرگی علی علیه السلام را خداوند به خلائق نشان دهد. هر چند بنی امیه تمام سعی خود را داشتند که فضائل علی علیه السلام را محو کنند و آثاری از آن به جا نگذارند، اما کعبه شکافی که بر سینه دیوارش از پایین تا بالا دارد همواره در مکه فریاد سینه چاکی امیر المومنین را سر می‌دهد.
بی شک اگر بنی امیه دیروز و امویان امروز می توانستند کعبه را برای نابودی آثار فضائل علی علیه السلام تخریب کنند، این کار را می کردند و بی شک کعبه با شکافش خاری است در میان دشمنان اهل بیت علیهم السلام .
من همواره مظلوم بودم
کعبه که در تعظیم امیرالمومنین علی علیه السلام شکست، در مقابل کسی خضوع کرد که حامل علم اولین و آخرین بود. در برابر کسی دیوارش شکست که باب مدینه علم پیامبر بود و محل ولادت شخصی قرار گرفت که تا لحظات آخر عمر شریفش می فرمود «سلونی قبل ان تفقدونی» و کسی که همواره هنگامی که از منبر پایین می آمد می فرمود «مازلت مظلوما»من پیوسته مظلوم بوده ام.
و چه درد ناک است که آن کسی که حتی در میان عرب جاهلیت مورد احترام بوده است و کسی که حامل علم تمام انبیاء گذشته و حامل علم رسول الله بود و حامل علم امامت، همواره بگوید «مازلت مظلوما» –من پیوسته مظلوم بودم –آری او که ولید کعبه بود از زمانی که رسول الله به شهادت رسید پیوسته مظلوم بود؛ چرا که مردم فراموش کردند او که متولد کعبه است، مثل او هم مثل کعبه است، همانطور که حج به سمت کعبه واجب است به سمت آن امام رفتن هم واجب است. کسی که معتقد باشد که کعبه قبله اوست و در صورت استطاعت به سمت کعبه حج نکند بر دین یهود از دنیا می رود. از این رو هر کس که کعبه را قبله می داند باید به سمت امیرالمونین که مثلش مثل کعبه است نیز برود و الا بر دین جاهلیت از دنیا رفته است .
وظیفه دوست داران علی علیه السلام چیست؟
امیر المومنین علی بن ابیطالب صلوات الله علیه بشارت داند به کسانی که این مهم را درک کردند و کعبه را با ولایت علی علیه السلام معتقد شدند و فرمودند :« به خدا سوگند ما اهل بیت و شیعیان ما همگی سعادت مند شدند».
بی شک شیعیان علی همان اصحاب یمینی هستند که در این دنیا و آخرت بارها و بارها بشارت رحمت و بخشش و رضوان خداوند را به ایشان داده اند، اما بسیار برای شیعیان حضرت علی علیه السلام ناپسند است که نشنوند درخواست علی علیه السلام را که «سلونی قبل ان تفقدونی» از من بپرسید قبل از این که من را از دست بدهید. وقتی جرج جرداق مسیحی آن چنان از کلمات حکمت آمیز امیرالمونین سر مست می شود که دویست بار نهج البلاغه را مطالعه می کند کسی که شیعه امیر المومنی علی علیه السلام است و محبت او را در سینه می پروراند باید چگونه با نهج البلاغه تعامل داشته باشد ؟
ارسال نظرات