به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، وبلاگ متولد سال فتنه نوشت: احمدینژاد، موافقان و مخالفان سرسختی داشت و دارد، حتی اکنون که دیگر رئیس نیست!
از تابستان 84 که دکتر راهی ساختمان پاستور شد، تخریب او هم آغاز شد و تا امروز که داراییهای خود را پس از 8 سال خدمت، اعلام میکند، نیز در تیررس تخریبچیها قرار دارد؛ شاید اگر احمدینژاد هم مانند دیگران، با افراد پشت پرده میساخت و پرزیدنت حرف گوش کنی بود، اکنون وضع دیگری داشت!
احمدینژاد در شب آخرین روز کاری دولت دهم، در تلویزیون ظاهر شد و در آخرین نطق تلویزیونی خود از قولهایی گفت که بین او و مردم بوده و از قولهایی که بین او و همکارانش رد و بدل شده است.
از فشارهایی گفت که بر دوش دولت بوده و نگفت که گاهی این فشارها، به سبب واکنشهای نسنجیده شده است! از سکوت در برابر فشارها گفت و از اینکه بدهکار مردم است؛ از برنامه کاریش برای ادامه فعالیت دانشگاهی گفت و اینکه منتظر ظهور امام زمان (عج) باشیم:
عمری زغم تو مُردم و زنده شدم
در هرچه که بیتو بود بازنده شدم
زان روز که مهر تو به جانم زده شد
با عشق تو من دولت پاینده شدم
دکتر احمدینژاد، اما از مردم حلالیت طلبید، به دلیل ضعفهایی که بوده است، به دلیل کوتاهیهایی که شده و به دلیل محدودیتهایی که وجود داشته است؛ همچنین وی از فشارهایی که تحریمها بر دوش مردم وارد کردند، سخن گفت و اینکه مقداری از فشارها برطرف شد و مقداری را هم نتوانستیم بر طرف کنیم و از این بابت نیز از مردم عذرخواهی کرد و از خداوند بزرگ، از رهبری معظم و از مردم ایران، اقشار مختلف، اقوام گوناگون و اصناف متعدد، تشکر کرد.
این بود داستان زندگی مردی که فراز و نشیب فراوان داشت، دوستان محکم و دشمنان قَدَر داشت و دارد و مردی که تحولی بزرگ در تاریخ جمهوری اسلامی ایجاد کرد و تا مدتها سخن از وی خواهد بود.
مردی که ارزشهای انقلاب را بعد از سالها مجدداً مطرح کرد و البته چالشهای فراوانی پیش روی داشت و برخی اقداماتش واقعاً غافلگیر کننده و انفجاری بود.
باید دید دیگرانی که خیلی بیشتر از احمدینژاد، بدهکار مردم هستند نیز عذرخواهی میکنند! کسانی که در ایجاد اغتشاش و آشوب، مخصوصاً در سال 88، نقش داشتند، کسانی که حمایت و پشتیبانی کردند و کسانی که با سکوت، تأیید کردند و دم برنیاوردند و هزینههای جبران ناپذیری به انقلاب و نظام تحمیل کردند، آیا عذرخواهی خواهند کرد و حلالیت خواهند طلبید؟