ماست بخورید خوشگل شوید!

به گزارش خبرنگار علمی«خبرگزاری دانشجو»، ماست به دلیل خواص تسکین بخش و طعم تازه و لذیذی که دارد یکی از ماده های غذایی بسیار ارزشمند با خواص متعدد و بی نظیر است.  

 

منبع غنی کلسیم، مواد معدنی و ویتامین های ضروری بدن را می توانید در ماست بیابید به همین دلیل یکی از ماده های مغذی درمانی و شفابخش است؛ ماست برای کسانی که سیستم گوارشی ضعیف و حساسی دارند به ویژه کودکان،‌ زنان باردار و میانسالان بسیار مطلوب است.

 

پروتئین های ماست راحت تر از پروتئین های شیر هضم می شود؛‌ ماست ترکیبات سالم را به اعصاب و پوست می رساند،‌ اثرات سوزاننده و خشک نور آفتاب را خنثی می کند، جوش های ریز را درمان می کند، موها را نرم و لطیف و سالم و قوی نگه می دارد، به همین دلیل ‌یکی از بهترین مواد غذایی که ظاهری طبیعی و خوشایند را برای مصرف کننده به ارمغان می آورد ماست است.  

می توان آب لیمو ترش یا پرتقال را با ماست ترکیب و پوست را با آن پاکسازی کرد؛‌ برای قوی تر کردن ریشه موها نیز می توان ریشه موها را با ماست ماساژ داد و سپس خوب موها را شست؛‌ شستن سه روز متوالی مو با ماست به مدت نیم ساعت باعث از بین رفتن شوره های سر می شود.

 

از درمان گری های دیگر ماست نیز می توان گفت،‌ کمپرس ماست کم چرب برای رفع اگزمای پوستی، درمان ورم های پوستی و التهابات و تورم ها و خارش های پوستی مفید است.   

 

ماست مقاومت بدن را در برابر عادت های ناسالم غذایی روزانه بیشتر می کند، اسید و ترکیبات لاکتوز ماست در رفع و درمان بیماری ها و اختلالات معده ای و روده ای موثر است و التهابات معده و روده را تسکین، ‌اسهال یا یبوست مزمن را برطرف و گاز و نفخ معده را کم می کند.

 

اثر موثر ماست را در بی خوابی نیز می توان تجربه کرد،‌ افرادی که از بی خوابی رنج می برند اگر پیش از خواب مقدار فراوانی ماست بخورند و مقداری نیز روی سرشان بمالند و آن را خوب ماساژ بدهند می توانند شب خواب آرام و راحتی را تجربه کنند و علاوه بر ماست نوشیدن دوغ ترش نیز باعث خواب آلودگی و خواب آوری می شود.  

 

 

 

 

اگر ماست یکی از خوارکی های ثابت شما در برنامه غذایی تان باشد و به مقدار کافی از آن میل کنید دیرتر پیر می شوید و عمر شما نیز طولانی می شود.  

 

 پیامبر خدا(ص) فرمودند:« بر شما باد خوردن شیر و روغن گاو، اما از گوشت آن حذر کنید چرا که شیر و روغنش دارو و درمان و گوشتش بیماری است(1).»  

 

 

 

1-المستدرک علی الصحیحین، ‌ج 47 ص 448 ح 8232