عضو هیئت علمی جامعةالمصطفی گفت: پایههای اصلی تمدن اسلامی بر مبنای مباحث فکری و فلسفی است که عمدتاً در زمان امام محمد باقر (ع) شکل گرفت.
حجتالاسلام محسن غرویان در گفتوگو با خبرنگار اندیشه «خبرگزاری دانشجو»، با اشاره به شرایط علمی حاکم بر زمان زندگانی امام محمد باقر (ع) گفت: آن امام همام در زمانی میزیستند که مذاهب فکری و مکاتب کلامی در اوج خود بود.
وی ادامه داد: در دوره امام محمد باقر (ع) نظریات اشاعره، معتزله، مرجعه و بسیاری از مکاتب کلامی و فلسفی مطرح شد، بنابراین امام باقر (ع) دو کار اساسی انجام دادند، یکی اینکه خودشان دیدگاههای اهل بیت را در زمینههای مسئله مبدا و معاد و مباحث کلامی دیگر مانند صفات خداوند و موضوعاتی از این دست بیان کردند و کار دوم ایشان آن بود که شاگردان زیادی را در این زمینهها پرورش دادند.
این محقق تصریح کرد: شاگردان امام محمد باقر (ع) در مناظره ورزیده و اهل بحث و گفتوگو بودند و دیدگاه امام (ع) را برای صاحبان افکار و مکاتب دیگر بیان میکردند.
غرویان با اشاره به احادیث و روایاتی که از امام محمد باقر (ع) وجود دارد، گفت: هم اکنون در کتب روایی ما بیشترین احادیث فقهی و کلامی از دو امام باقر و امام صادق (ع) است که امام صادق (ع) از پدرشان امام باقر (ع) این احادیث را نقل میکنند.
وی افزود: این مسئله نشان میدهد که زمان امام باقر (ع) زمان اوج شکوفایی مباحث فکری، فلسفی، عقیدتی و فقهی بوده و روایات امام محمدباقر (ع) در منابع اربعه ما یعنی کتاب کافی، تهذیب، استبصار و من لا یحضر الفقیه مملو می باشد که همانا ثمره مجاهدتهای فکری امام محمدباقر (ع) که میراثش برای ما به جای مانده، است.
عضو هیئت علمی جامعةالمصطفی در ادامه به نقش امام محمد باقر (ع) در حوزه تمدنسازی در جامعه مسلمین اشاره کرد و گفت: پایه اصلی تمدن، فکر و اندیشه است و در مورد تمدن اسلامی نیز میتوانیم بگوییم که پایههای اصلیاش بر مبنای مباحث فکری و فلسفی می باشد که عمدتاً در زمان امام محمد باقر (ع) شکل گرفت.
غرویان گفت: در زمان امام محمد باقر (ع) و قبل از آن در دوره امام حسین (ع) بیشتر اهل بیت درگیر وضعیتی بودند که بنیامیه ایجاد کرده بود، بنابراین در دوره آنان مجال برای بروز چهره علمی مکتب اهل بیت نبود، اما این مهم در زمان امام محمد باقر (ع) و امام صادق (ع) محقق شد.