«کف پای صاف» کتابی برای پیشگیری و درمان با حرکات ورزشی

در بخش هایی از این کتاب دلایل صافی کف پا و انواع آن به زیر آمده است:

«کف پای انسان هنگام تولد به دلیل ضخیم بودن بالشتک چربی زیرجلدی و همچنین، شلی مفصل به طور طبیعی صاف است و قوس، با افزایش سن در سال های نخست دوران کودکی و در سنین 3 تا 5 سالگی تکامل می یابد، از این رو نمی توان با قطعیت در خصوص ابتلا یا عدم ابتلای کودکان به کف پای صاف سخن گفت.

در افراد مبتلا به کف پای صاف، قوس پا دارای انحنا نیست و فرو می افتد. در تصویر زیر پای با قوس طبیعی در کنار کف پای صاف که در آن قوس داخلی پا کاهش یافته و فروافتاده نشان داده شده است.

در بدو تولد کف پا صاف است، ولی به آهستگی و در سن حدود 5 سالگی تثبیت می شود، اگر این عارضه تا سنین بالا وجود داشته باشد ناهنجاری محسوب می شود.

نقطه مقابل کف پای صاف، کف پای گود یا طاقدیسی است که در آن ارتفاع قوس طولی بیش از حد افزایش یافته است. این حالت نیز در واقع نوعی ناهنجاری است که در اثر عواملی چون کوتاهی و ضعف عضلات و همچنین، عوامل مادرزادی ایجاد می شود، برخی تحقیقات رابطه معناداری را بین پای گود و مواردی چون انگشت چکشی و آسیب دیدگی نشان داده اند.

کف پای صاف اغلب با مشاهده قابل تشخیص است و پاهای فرد مبتلا درحالت ایستاده، به جای قرار گرفتن در مسیر مستقیم، به سمت داخل چرخیده اند (پرونیشن). به طور کلی، کف پای صاف به دو شکل منعطف و سخت وجود دارد.

در شکل منعطف که بسیار رایج است و 15 تا 20 درصد بزرگسالان به آن مبتلا هستند، قوس تنها در موقع ایستادن صاف می شود. کف پای صاف منعطف در بیشتر موارد هیچ گونه مشکلی را به دنبال ندارد و مانع از فعالیت های افراد نمی شود.

در افراد مبتلا به کف پای صاف منعطف، هنگامی که فرد بر روی انگشتان و پنجه پا می ایستد، قوس کف پا قابل مشاهده است.

اگر چه برخی بزرگسالان دارای کف پای صاف منعطف، ممکن است در اثر ایستادن یا راه رفتن طولانی مدت در پای خود احساس خستگی و ناراحتی کنند، ولی این عارضه نیازی به درمان ندارد.

در شکل سخت، به جای قوس طولی پا یک پل استخوانی، غضروفی یا فیبری وجود دارد. در افرادی که کف پای صاف سخت دارند، حتی با قرارگرفتن روی انگشت های پا هم نمی توان قوس کف پا را مشاهده کرد. این عارضه که شیوع کمتری دارد در اثر عواملی چون وراثت، بیماری فلج اطفال، صدمات و حوادث، دیابت، ضعف عضلات پا و پوشیدن کفش های نامناسب به مدت طولانی ایجاد می شود.

کف پای صاف سخت بیشتر جنبه مادرزادی داشته و در برخی انواع آن، جوش خوردگی استخوان های کف پایی (tarsal coalition) وجود دارد که این موضوع موجب محدودیت حرکتی و درد می شود.

کف پای صاف سخت با انجام حرکات ورزشی قابلیت بهبود بسیار ناچیزی دارد ولی این حرکات می توانند از بروز عوارض جانبی یا پیشرفت آن جلوگیری کنند.»