ردپای استعمار
به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»؛ امروز در بسیاری از کشورهای منطقه شاهد پدیده ای به نام خشونت و افراط گرایی می باشیم. هر چند که محافل رسانه ای و سیاسی جهان برآنند تا چنان القا سازند که این خشونت برآمده از تفکرات دینی و خشونت ذاتی در جوامع شرقی و اسلامی است اما بررسی ریشه ای تحولات حقایقی دیگر را آشکار می سازد و آن نقش و جایگاه غرب در ترویج و ایجاد خشونت های گسترده در منطقه است.
بسیاری بر این عقیده اند که خشونت گرایی در منطقه برگرفته از فقر فرهنگی می باشد که گریبان بسیاری از جوامع را گرفته است. به اعتراف بسیاری از تحلیلگران و اندیشمندان بزرگ جهان حتی در غرب، اسلام دینی پویا با برنامه ها و اندیشه های انسان ساز است که نه تنها مروج خشونت نمی باشد بلکه هدایت گر بشر به سمت سعادت دنیوی و اخروی می باشد. بر این اساس ادعای غرب مبنی بر نقش دین در خشونت گرایی در جوامع اسلامی امری واهی و فریبکارانه است.
در این میان چند نکته مهم قابل توجه است. نخست آنکه فقر فرهنگی جاری در منطقه برگرفته از سیاست های استعماری غرب می باشد که برای رسیدن به منافع خود راه عقب مانده نگاه داشتن ملت ها را در پیش گرفته اند در حالی که همزمان با فرقه گرایی و ایجاد تقابل ها و نفاق های داخلی به دنبال پیشگیری از وحدت ملت ها در برابر نظام سلطه بوده اند.
به عبارتی خشونت و افراط گرایی زاده تفکرات و رفتارهای نظام سلطه است که برای منافع خود نابودسازی ممالک اسلامی را اجرا کرده است. دوم آنکه حقیقت انکار ناپذیر آن است که بزرگترین کارخانه های اسلحه سازی و دلالان سلاح در کشورهای غربی می باشند و این غرب است که مروج خشونت در سراسر جهان می باشد.
نکته تاریخی مهم آنکه جنگ های جهانی و نابسامانی های امنیتی در طول تاریخ برگرفته از فرهنگ خشونت جاری در غرب بوده است که نمونه آن جنگ های یک صد ساله اروپا و در عصر حاضر جنگ های جهانی اول و دوم و حتی جنگ بالکان، عراق و افغانستان و لیبی می باشد. غربی ها با ساخت و گسترش سلاح در جهان و نیز به پا کردن جنگ در کنار تامین منافع مالی فرهنگ خشونت را در سراسر جهان ترویج می نمایند.
با توجه به این شرایط می توان گفت که خشونت و افراط گرایی جاری در منطقه و جوامع اسلامی برگرفته از سیاست ها و اقدامات پنهان و آشکار غرب می باشد که همواره مروج خشونت و کشتار بوده است و اکنون نیز با گرفتار سازی جوامع در فقر فرهنگی به دنبال استمرار این سیاست می باشد هر چند که در ظاهر ادعای دموکراسی سر داده و تلاش دارد تا خود را ناجی بشریت معرفی نماید. حال آنکه خود اولین و بزرگترین مروج جنگ و خشونت در جهان است و در این راه از کشتار میلیون ها نفر نیز ابایی ندارد.
منبع: سیاست روز
ارسال نظرات