کد خبر:۲۷۷۷۲۲
گزارشی به مناسبت سالگرد شهادت مجید شهریاری؛
دشمن بداند ما برای هسته‌ای شدن شهریاری‌ها داده‌ایم
آن ها که امروز به راحتی حقوق هسته‌ای ما را به مذاکره می گذارند بدانند که ایران برای ایرانِ هسته ای شدن بهایی به سنگینی از دست دادن شهریاری‌ها و احمدی روشن‌ها داده است...
گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو » در گزارشی به قلم فاطمه سادت بکایی در سالگرد شهادت شهید مجید شهریاری، زندگی این دانشمند هسته‌ای را از زبان دوستان و خانواده اش به تصویر کشید.
متن این نوشته به شرح زیر است:
بسم الرب شهداو الصدیقین
استاد شهید
شهادت طلوعی است که غروب ندارد گرچه اهل ظاهر آن را غروبی غم انگیز خوانند.
مخالفت دشمنان نظام اسلامی با پیشرفت های هسته ای این نظام هر بار به گونه ای ناجوانمردانه نمود پیدا می کند و دردناک تر از همه حذف فیزیکی دانشمندان و نخبگان هسته ای ماست.
آن ها که امروز به راحتی حقوق هسته ای ما را به مذاکره می گذارند بدانند که ایران برای ایرانِ هسته ای شدن بهایی به سنگینی از دست دادن شهریاری ها و احمدی روشن ها داده است...
یادآوری خاطرات و زندگی این شهدای بزرگوار هم شاید وظیفه ی اهل رسانه است. وظیفه ای که رهبر امت اسلامی آن را برابر با اجر شهادت می داند.
امروز زنده نگهداشتن یاد شهدا کمتر از شهادت نیست ((مقام معظم رهبری))
استاد نخبه
در دست نوشته ای به خط استاد شهریاری سیر تحصیلی ایشان بدین شرح بیان شده است:
«اینجانب در کنکور سراسری سال 1363 با کسب رتبه دوم در سهمیه مربوطه در رشته الکترونیک دانشگاه صنعتی امیرکبیر پذیرفته شده و پس از فراغت تحصیل در کنکور کارشناسی ارشد مهندسی هسته ای شرکت کرده و با کسب رتبه اول تحصیلات خود را از سال 1369 در دانشگاه صنعتی شریف آغاز کردم.
در سال 1371 نیز دوره کارشناسی ارشد خود را به پایان رساندم و با توجه به کسب رتبه اول در دوره مذکور با استفاده از آیین نامه دانشجویان رتبه اول، در دوره دکتری علوم و تکنولوژی هسته ای دانشگاه صنعتی امیرکبیر پذیرفته شدم.
تحصیلات دوره دکتری خود را نیز در سال 1377 به پایان رسانده و از آبان ماه 1377 نیز به عنوان عضو هیئت علمی در دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی امیرکبیر مشغول به کار شدم.»
دکتر شهریاری علاوه بر دوره‌ی تحصیل در مراتب کاری نیز امتیازات بالایی داشته اند. طبق آیین نامه‌ی ارتقاء درجه‌ی دانشگاهی، برای کسب رتبه‌ی استادی 115 امتیاز نیاز است که دکتر شهریاری در سال 89 با مجموع 169.79 امتیاز به این مرتبه ارتقاء پیدا کردند.
همچنین ایشان 21 مقاله تخصصی در مجلات علمی پژوهشی به چاپ رسانده است و در 24 کنفرانس بین المللی نیز به ایراد سخنرانی در رشته تخصصی خود پرداخته اند.
ماجرایی از آن ترور
دوشنبه 8 آذر 89 منطقه بلوار ارتش تهران شاهد ترور نخبه‌ی هسته ای کشورمان، استاد مجید شهریاری بود.
در شرح ماجرای ترور ایشان اینطور بیان شده است که دکتر شهریاری به همراه همسرشان خانم دکتر بهجت قاسمی و یک راننده در خودرو پژو 206 به سمت دانشگاه شهید بهشتی در حرکت بوده اند که در محدوده ی بلوار ارتش یک موتور سوار به خودروی ایشان نزدیک شده و یک بمب مغانطیسی را به درب خودرو می چسباند. راننده که در همان لحظه متوجه سوء قصد می شود با شتاب از استاد می خواهد که از خودرو پیاده شود ولی متاسفانه ایشان موفق به باز کردن کمربند خود نمی شود. همسرشان به سمت دکتر رفته تا درب خودرو را باز کند اما در همان لحظه بمب در مقابل صورت خانم قاسمی منفجر شده و موجب شهادت استاد شهریاری می شود.
همچنین خانم دکتر قاسمی نیز به دلیل نزدیکی با بمب شدیدا صدمه دیده اما به لطف الهی زنده ماندند.
شهید شهریاری در حافظه‌ی دیگران
پیام آیت‌الله جوادی آملی در مراسم چهلم شهید شهریاری:
«همسر و خانواده شهید شهریاری مطمئن باشند که وی در روح و ریحان است. اگر با دو دست پر به بارگاه الهی راه یافت، نه تنها مشکل خودش را حل می‌‌کند بلکه مشکل دیگران را هم برطرف می‌‌کند و از دیگران شفاعت خواهد کرد.»
همسر شهید:
«اوایل ازدواجمان بود نیمه‌های شب از خواب بیدار می‌شدم می‌دیدم مجید نیست، در اتاق مشغول نماز شب بود. این رویه مجید بود، به ندرت اتفاق می‌افتاد نماز شبش قضا شود، بویژه در ماه‌های اخیر به شدت در نماز شب گریه می‌کرد. صدای الهی العفو شبانه او همچنان در گوشم زنگ میزند. به جرات میگویم در تمام زندگی مشترکمان کلمه ای از مجید دروغ نشنیدم به همین دلیل هم هست که میگویم اگر مجید شهید نمی شد عجیب بود.»
برادر شهید:
«مجید آنچنان علاقه‌ای به مادر داشت که وقت غذا خوردن ابتدا لقمه‌ای در دهان مادر می‌گذاشت و سپس خودش شروع به غذا خوردن می‌کرد.»
دوست شهید:
«به خاطر کمبود روحانی، پیشنماز خوابگاه هر از گاهی تغییر می کرد و برای ما در اقتداء به افراد مختلف مشکل ایجاد شده بود. یکی از ملاک های ما در اقتداء به افراد این بود که آقا مجید به ایشان اقتداء کرده باشد.»
شاگرد شهید:
«دکتر می‌گفت معلم های دوره دبیرستان که پدرم را می‌دیدند، می‌گفتند: مجید خیلی درسش خوب است، ان شاالله استاد میشود. پدر هم جواب می‌داد: مجید؟! نه مجید آنقدر شیطنت دارد که استاد نمی‌شود.»
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
اخبار مرتبط
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.