به پزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، د رآخرین برزورسانی وبلاگ آهستان آمده است:
1- ماندلا رفت، بسیاری در سراسر جهان، از شنیدن خبر درگذشت این مرد بزرگ ناراحت و متأثر شدند؛ حتی همانهایی که روزگاری از رژیم نژادپرست آپارتاید حمایت میکردند! البته این مسئله در دنیای ما، اصلاً چیز عجیبی نیست.
دولتهای زیادی هستند که به دلیل منافعشان تا آخرین لحظه، تمام قد از دیکتاتورها حمایت میکنند، اما وقتی کار از کار گذشت، یک دفعه تغییر جهت میدهند و طرف مردم را میگیرند! (مثل حمایت غرب از شاه، مبارک و بن علی) جالب اینکه بعداً مدعی تام و تمام حمایت از نظام جدید هم میشوند؛ آمریکا و انگلیس و بسیاری از کشورهای غربی، در این امر، سابقه درازی دارند.
نلسون ماندلا رفت اما حافظه تاریخ خاطرات زیادی را ثبت کرده است. تاریخ فراموش نمیکند که همین آمریکا و انگلیسِ طرفدار حقوق بشر، سالها مانع تصویب تحریمهای سازمان ملل علیه رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی و انزوای آن میشدند. اما بعدها همه چیز تمام شد و سران این کشورها هم برای گرفتن عکس یادگاری با ماندلا از همدیگر سبقت میگرفتند.
تعریف و تمجید از ماندلا به مرور تبدیل شد به ژستی برای اثبات آزادی خواهی و بشردوستی مدعیان حقوق بشر. درست مثل چهگوارای انقلابی که بعد از ترور، تبدیل شد به برچسب تبلیغاتی!
2- لاشخورهای سیاسی وجود دارند، چه خوشمان بیاید چه نه. ممکن است عدهای از شنیدن این عبارت و این اصطلاح ناراحت و عصبانی شوند، اما وجود دارند. من قصد اهانت به هیچکس را ندارم ولی نمیتوانم در برابر جماعتی که از مرگ آدمها برای اثبات خودشان و منافعشان سوءاستفاده میکنند، ساکت باشم.
این روزها علاوه بر سران دولتهای استکباری، جماعتی هم از عناصر ضدانقلاب، نلسون ماندلا را علم کردهاند برای مقابله با جمهوری اسلامی و امام خمینی! من بدون آنکه بخواهم جواب ادعای این آدمها را بدهم، متن اظهارات خود ماندلا را درباره امام (ره) مینویسم: «امام خمینى نه تنها رهبرى بزرگ براى ایران بود، بلکه رهبرى براى تمامى نهضتهاى آزادیبخش جهان به شمار مىرفت و چالش بسیار عظیمى که او در مبارزه با یکى از طاغوتهاى زمان انجام داد، گویاى شجاعت ستایش برانگیزى است که فقط ایشان مىتوانست از خود نشان دهد و این افتخار بزرگى بود که توانستم براى دومین بار در کنار مرقد امام خمینى حاضر شوم و به ایشان اداى احترام کنم. ما خود را مدیون انقلاب اسلامى مىدانیم و مراتب تقدیر و تشکر خود را از رهبر انقلاب و ملت و دولت ایران اعلام مىکنیم.»
و یا « انقلاب اسلامی ایران تحت رهبری امام خمینی امیدهای فراوانی را برای قیام مردم آفریقای جنوبی در مبارزه علیه بیعدالتی به همراه داشته است و بدون تردید تاریخ هرگز نقش ایران اسلامی را فراموش نخواهد کرد. ملاقات با رهبر انقلاب بزرگی که جهان را تحت تأثیر قرار داده است برای من امیدبخش و موجب افتخار بزرگی است و مردم آفریقای جنوبی اکنون برای شنیدن گزارش دیدارهای من با رهبر بزرگ انقلاب و مقامات عالیرتبه جمهوری اسلامی ایران به انتظار نشستهاند.»
3- یک نکته هم درباره خشونت ماندلا! بله این روزها همه از صلح و صفا و بخشش ماندلا میگویند (لابد اینجا هم برای کنایه زدن به خشونتهای بی حد و اندازه جمهوری اسلامی!) البته الحق و الانصاف بزرگواری و بخشش ماندلا فراموش نشدنی است اما نباید تصور کنیم که او همیشه و همه جا اهل مدارا بود.
هفته نامه تایم در تاریخ هشتم می سال 1995 گزارشی را با عنوان «یک روز با رئیس جمهور ماندلا» منتشر کرد که در لابلای آن به اظهارات ماندلا درخصوص محاصره منطقه ترانسکی آفریقای جنوبی اشاره شده است. ماندلا درباره علت محاصره این منطقه و برخورد با شورشیان میگوید: «من اهل مدارا هستم، اما تحمل قانون شکنی و تمرد را ندارم. به نیروهای امنیتی دستور دادهام که اگر برای سرکوب معترضان و شورشیان، به گلوله جنگی نیاز باشد، از آن استفاده کنند!