آقای کفاشیان! پول نقد بهتر از نسیه است/ روزهای نا‌امیدی تیم امید
گروه ورزشی «خبرگزاری دانشجو»؛ در حالی به مرحله مقدماتی مسابقات فوتبال انتخابی المپیک نزدیک می شویم که دوباره مسئولان فدراسیون فوتبال در آخرین روزها به یاد این تیم افتاده اند و بحث انتخاب سرمربی آن را در رسانه ها مطرح می کنند.
برخی از کارشناسان معتقدند که برای پایان دادن به حسرت 40 ساله المپیکی شدن فوتبال باید از مربیان داخلی استفاده کنیم؛ این افراد معتقدند که با توجه به شرایط سنی بازیکنان امید، مربیان داخلی به لحاظ روحی می توانند ارتباط نزدیکتری با بازیکنان برقرار کنند.
این گروه از کارشناسان موضوع زیرساخت ها و امکانات را مهم تر از حضور مربی خارجی می دادند و معتقدند که وقتی اردوی مناسب و بازی تدارکاتی وجود نداشته باشد، حتی بهترین مربیان دنیا نیز نمی توانند به داد تیم امید برسند.
البته ادعای این افراد نیز پر بیراه نیست؛ چرا که امروز همه می بینند که تیم ملی بزرگسالان ایران با وجود حضور یکی از بهترین مربیان جهان در چه سطحی قرار دارد و در حالی که حریفان ایران تعداد بازی های تدارکاتی خود را افزایش می دهند، تیم ما به دیدار با تیم های درجه چندم آسیا در مسابقات انتخابی جام ملت ها دل خوش کرده و کی روش جز نظاره کردن کاری نمی تواند انجام دهد.
در مقابل کسانی که امکانات را اولویت اصلی تیم امید می دانند، کارشناسی هستند که معتقدند باید به حضور مربیان داخلی در راس تیم ملی پایان دهیم و برای کسب نتایج بهتر به سراغ مربیان خارجی برویم.
به جرات می توان گفت که نظر هر دو گروه درست است و در مواقع مختلف دیده ایم که نبود ایران در المپیک گاهی به دلیل ضعف کادر فنی و مربیان وطنی بوده و گاهی نیز به دلیل کمبود امکانات.
اما به نظر می رسد فدراسیون فوتبال بیشتر به استفاده از مربی خارجی تمایل دارد و کفاشیان در آخرین اظهار نظرخود اعلام کرد که امکان استفاده از مربی خارجی برای تیم امید وجود دارد و باید به حضور نداشتن 40 ساله فوتبال در المپیک پایان دهیم.
کفاشیان این سخنان را در حالی مطرح می کند که انتخاب سرمربی خارجی برای تیم امید باید با پیشنهاد فدراسیون فوتبال و با تایید و تصویب کمیته ملی المپیک انجام شود، اما کفاشیان به عنوان یکی از اعضای هیئت اجرایی کمیته المپیک بیش از هر کس دیگری به درگیری و چالش های پیش روی کمیته آگاهی دارد.
از طرفی کمیته ملی المپیک بیش از فدراسیون ها از مشکلات مالی رنج می برد و شاید تامین هزینه سرمربی خارجی برای تیم امید از قدرت آنها خارج باشد؛ ابن در حالی است که بودجه سال آینده این کمیته نیز نمی تواند پاسخگوی نیازهای فدراسیون ها و تامین بسیاری از هزینه ها از جمله پرداخت حقوق مربیان خارجی باشد.
بنابراین در این برهه و در شرایطی که بی پولی گریبانگیر ورزش شده است نباید به مردم قول هایی را داد که در مرحله عمل اجرایی نیستند.
به نظر می رسد با بحرانی که امروز تیم ملی بزرگسالان را نیز در بر گرفته، بهتر است به امکانات فعلی و حضور مربیان ایرانی در تیم امید دل ببندیم تا فرصت ها را از دست ندهیم.