به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»؛ چرا تنها فستیوال مهم سینمایی کشور را در ایام فجر برگزار می‌کنیم؟ چرا فستیوال آذین‌بسته به واژه مقدس فجر و طلوع نگرش هنر متعالی، پیوست به جریان انقلاب متجلی نیست؟ متاسفانه در ادوار مختلف سکانداران و هادیان این جشنواره نتوانستند آثار بازتاب‌دهنده هنر متعالی پیوست به انقلاب را به عنوان برند معرفی کنند و تکثر هم هیچگاه در این جشنواره توازن نداشت. در جشنواره فیلم فجر امسال متاسفانه با نگرش‌های حداقلی در هیات انتخاب گویا عدم بازتاب هنر متعالی که هیچ، نسل‌کشی به راه افتاده است.
دوست دارم آقای وزیر سطرهایی که نگارنده به نگارش درآورده است را با دقت ملاحظه کنند تا از تیغی که زیردستان ایشان در هیات انتخاب برای نسل‌کشی در سینمای ایران به دست گرفته‌اند، مطلع شوند. آقای وزیر محترم! شما شاید در جریان نباشید اما در دوره‌های قبلی جشنواره (در 30 سال اخیر) نسل‌کشی مذکور کم و بیش به پیکره سینمای ایران لطمه زده است. آقای وزیر! می‌خواهم بدانید بخش عمده‌ای از فیلم‌های فجر را دیده‌ام و این سطور را از روی آگاهی می‌نویسم نه نا‌آگاهی. می‌خواهم بدانید که در این ایام به دفاتر مختلف فیلمسازی دعوت می‌شویم و اغلب فیلم‌های جشنواره فجر را تماشا می‌کنیم اما نکته مهم این است سلیقه اهالی رسانه چرا اینقدر با سلیقه هیات انتخاب جشنواره متفاوت است؟ تا کی باید برخی افرادی که آگاه به تغییرات شگرف فنی و محتوایی نیستند بر مسند هیات انتخاب بنشینند؟ نکته مهم این است که هیات انتخاب جشنواره فجر اعتدال‌پیشه از همان جنسی که شعارش داده می‌شود نیست! آقای وزیر! تصور نکنید غرض‌ورزانه این سطور را به نگارش درمی‌آورم یا بغضی نسبت به عملکرد هیات انتخاب دارم اما مشخص است که هیات انتخاب امسال صم بکم فیلم‌ها را براساس کسوت و در برخی موارد براساس جایگاه مافیایی تهیه‌کنندگان- بخوانید برج عاج‌نشینان سینما- و رفاقت با آقای رضاداد در لیست منتخبان قرار داده‌اند. جناب وزیر! فارغ از اینکه شما وزیر کدام دولت هستید و نگرش‌های سیاسی نگارنده با دولت حاکم در تعارض است اما بر سر خون شهیدان همیشه ماندگار در تاریخ اتفاق‌نظر داریم. بنده این سطور را در حال حاضر از سر مهر می‌نویسم و شما نمی‌توانید سرشت سیاسی نگارنده را در آن جست‌وجو کنید. این مقدمه را گفتم که با نگرشی کاملا سینمایی با شما سخن بگویم و مطالبه‌ام قطعا فرهنگی خواهد بود. جناب وزیر! قبل از اینکه دنباله این یادداشت را برای خواندن ادامه دهید، از زیردستان خود بخواهید نسخه کامل فیلم «شیار 143» را برای شما بیاورند تا تماشا کنید.
حالا پس از تماشای فیلم یادداشت بنده را ملاحظه کنید. آیا پس از دیدن فیلم احساس غرور نکردید؟ آقای وزیر! پس از 12 سال فعالیت نوشتاری در حوزه سینما زمانی که فیلم را در دفتر تهیه‌کننده تماشا کردم و از دفتر مذکور بیرون آمدم، راه خانه‌ام را گم کرده بودم. به پهنای صورت اشک می‌ریختم، مردم در خیابان تصور می‌کردند که مشکلی دارم، هر رهگذری به سراغم می‌آمد اشک ریختن را متوقف می‌کردم و می‌گفتم که گریه‌ام به خاطر وضعیت بد اقتصادی نیست، هوای آلوده تهران اذیتم نمی‌کند، هوای فرهنگ و سینمای این سرزمین آلوده است که نمی‌توانم از گریستن دست بردارم. واقعا نرگس آبیار، کارگردان این فیلم کاری کرده است کارستان و نامش بر جریده دفتر برگزیدگان در این سرزمین به ثبت رسید. او دینش را ادا کرده است، حالا آقای وزیر نوبت شماست. آقای وزیر محترم! با دیدن این فیلم اگر برای لحظه‌ای قلب شما هم لرزید، محکوم هستید که فعالیت‌های هیات انتخاب قشری‌نگر جشنواره فیلم فجر را مورد عتاب قرار دهید که چرا فیلمی چنین بزرگ که می‌تواند تسلی خانواده‌های شهدا و اسیران باشد را آقایان هیات انتخاب با دور «تند» تماشا کرده‌اند. بنده اعتراضی ندارم که فیلم کم‌محتوا و کم‌رمق خانم بنی‌اعتماد در بخش مسابقه است، چرا که فیلمساز مذکور روزی با فیلم «گیلانه» همان کاری را با قلوب بچه‌های انقلاب کرد که امروز نرگس آبیار با قلب‌های ما. فارغ از این مساله چرا در کنار بنی‌اعتماد، بنی‌اعتمادهای آینده سینما مورد قدردانی و سپاس قرار نگیرند؟
جناب وزیر! در زمان پرترافیک و شلوغ کاری حواستان باشد بودن فیلم «شیار 143» در جشنواره فیلم فجر به نام شما ثبت می‌شود. اصحاب رسانه در خبرگزاری‌‌ها و رسانه‌های مختلف با هیات انتخاب فجر سخن گفته‌اند اما به سرانجامی نرسیده‌اند. گفتم به نمایندگی از آنان یادداشتی خطاب به شما بنویسم و به جای نق زدن و مطالبه سلبی کردن با تمنا و خواهش خواست خود را مطرح کنم. شما هم اگر خواستید در مقابل مادران شهدا و اسرا که چشم به در دوخته بودند که خبری از جگرگوشه‌هایشان برسد ذره‌ای سر بلند کنید؛ دستور دهید فیلم را برای‌تان بیاورند و تماشا کنید.
آقای وزیر! شاید در جریان جزئیات نباشید اما برخی از اعضای هیات انتخاب چموش و ناخلف جشنواره به چهارشنبه‌سوری و آتش‌بازی در ایام مقدس فجر دلخوش هستند و با نگاهی کاملا قشری‌نگر می‌خواهند فجری را که همزاد طلیعه انقلاب است به مسیر ترکستان ببرند. اگر صدای این حقیر را می‌شنوید بدون فوت وقت دستور دهید که «شیار 143» برگزیده بخش مسابقه شود و به عنوان وزیر ارشاد که قطعا حق وتو کردن هیات انتخاب را به اندازه یک فیلم دارید، دستور دهید که فیلم با حمایت شما وارد بخش مسابقه شود تا با طلوع جشنواره فیلم فجر نخستین نوری که ساطع شود طلیعه چشمنواز انقلابی باشد. آقای جنتی! شما را به دستان پینه‌بسته مادران شهید قسم می‌دهم اگر سر سوزنی با هنر متعالی سینما که اشرف همه هنرهاست همراه هستید، تا دیر نشده دستور فرمایید اقدامی موثر صورت پذیرد. از من نگارنده نوعی با نگرش سیاسی خاص، تا هوشنگ گلمکانی، سردبیر ماهنامه فیلم «شیار 143» را دیده‌ایم و اشک بر چشمانمان جاری شده است. نمی‌دانم شما پس از دیدن فیلم چه حالی خواهید داشت! اگر برای تک‌تک هنرمندان این سرزمین ارزشی قائل هستید سیمرغ جشنواره فجر حق مسلم مریلا زارعی است که به طرزی شگفت‌آور و چشمنواز در این فیلم درخشیده است و حیف است که این تلاش صادقانه این بازیگر در جشنواره فیلم فجر در طلیعه فرهنگی‌ـ‌هنری انقلاب نادیده گرفته شود. آقای وزیر! نمایندگان مجلس به شما کارت زرد نشان داده‌اند، بهتر نیست در این شرایط از حق خود استفاده کنید و پس از انجام اقدامی موثر در جهت آوردن فیلم «شیار 143» به بخش مسابقه، از مادران شهدا کارت طلایی دریافت کنید؟
منبع: وطن امروز
ارسال نظرات