به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»؛پیشنهاد دولت درباره نحوه اجرای قانون هدفمند کردن یارانه‌ها در بودجه سال 1393 از جهات متعددی قابل نقد و مخاطره‌آمیز است.
به طور خلاصه تحقق درآمد حدود 520 هزار میلیارد ریالی از محل فروش حامل‌های انرژی (غیر از برق) به معنای افزایش حدود 85 درصدی متوسط قیمت سایر حامل‌های انرژی در سال 1393 است. از سوی دیگر کسری فعلی سازمان هدفمند کردن یارانه‌ها در پیشنهاد دولت رفع نشده و رقم 113 هزار میلیارد ریال از محل منابع بودجه عمومی برای تامین بخشی از مصارف سناریوی پیشنهادی در نظر گرفته شده است.
جمعا مبلغ 532 هزار میلیارد ریال برای پرداخت نقدی و غیرنقدی و تقویت نظام سلامت لحاظ گردیده است که با کسر پرداخت نقدی و فرض عدم صرف هزینه غیرنقدی، رقم 112 هزار میلیارد ریال برای تقویت نظام سلامت باقی خواهد ماند (تقریبا معادل رقم پیش‌بینی شده از بودجه عمومی دولت در بخش منابع) که محتوای آن روشن نیست و می‌تواند بار مالی جدیدی را بر دولت تحمیل کند.
به نظر می‌رسد عدم تصحیح مسیر برای دستیابی به هدف محوری اجرای این قانون و لحاظ کردن چندین هدف نامرتبط و لحاظ نکردن شرایط تورم رکودی عمیق در اقتصاد ایران و فقدان بسترهای لازم برای اثرگذاری و موفقیت مرحله دوم مهمترین ایرادات پیشنهاد دولت به شمار می‌رود. با توجه به خطیر بودن چنین تصمیمی در شرایط کنونی اقتصاد ایران، پیشنهاد اساسی مرکز پژوهش‌ها به مجلس شورای اسلامی، الزام دولت به ارائه لایحه بازنگری در قانون هدفمند کردن یارانه‌ها تا پایان خردادماه 1393 با هدف رفع ایرادهای اساسی قانون هدفمند کردن یارانه‌ها و رفع کاستی‌های اجرای مرحله نخست و رسیدن به یک بسته سازگار در طول دوره‌ای فراتر از یک سال با هدف اصلاح بخش انرژی در کشور است.
در صورت اصرار دولت و مجلس برای افزایش قیمت حامل‌های انرژی از ابتدای سال 1393، پیشنهاد دومی در متن گزارش ارائه شده است که تلاش نموده تا حد ممکن معایب سناریوی دولت را به حداقل برساند.
منبع: جهان نیوز
ارسال نظرات