داستان پر غصه پرسپولیس؛
گروه ورزشی«خبرگزاری دانشجو»؛ در حالیکه تنها 4 هفته تا پایان لیگ برتر باقی مانده است و تیم ها برای کسب عنوانی در شان نام تیم خود آخرین تلاش ها را به کار می گیرند، تیمی با بزرگی نام پرسپولیس جز حواشی و اتفاقات نادر چیز دیگری در چنته ندارد و بازیکنان و حتی کادرفنی لیگ را رها شده می دانند.
بحران پرسپولیس از همان ابتدا رنگ بوی عجیبی داشت. تیمی که در کورس قهرمانی بود به یک باره از هم پاشید و همه را مات و مبهوت کرد. رویانیان با فشار وزارت ورزش و برخی افراد از نزدیکان پرسپولیس بالاخره بار خود را از تیم بست و رفت و بازیکنانی که بخش اعظمی از قراردادهای خود را دریافت کرده اند به بهانه دریافت نکردن پول اعتصاب و به همین بهانه تمرینات را تعطیل کردند.
نکته جالب اینجاست که حتی علی دایی هم واکنشی به این موضوع نشان نداد و در جهت حمایت از این اقدام بازیکنان حرکت کرد.
جام حذفی نخستین جامی بود که پرسپولیسی ها با همین رفتارهای بچه گانه خود از دست دادند اما ظاهرا برای بازیکنان میلیاردی این تیم از دست رفتن جام اهمیتی نداشت و بر خلاف انتظارها که گمان می رفت این موضوع آنها را به خودشان بیاورد، تنها پول بود که حلال مشکلات این تیم از هم گسسته بود.
در این شرایط هواداران نیز حق دارند تا تیم خود را با استقلالی مقایسه کنند که در کورس قهرمانی است و فاصله زیادی تا کسب جام ندارد. هواداران، استقلالی را می بینند که در شرایط اقتصادی به مراتب بدتری قرار دارد اما اعتراضی در آنها وجود ندارد.
بازیکنان میلیاردی پرسپولیس در شرایطی از عرق خود نسبت به پیراهن این تیم صحبت می کنند که تمام پل ها بین خود و هواداران شکسته اند و امیدی نیز برای قهرمانی در لیگ برتر ندارند و باید از حداقل شانس خود برای کسب سهمیه آسیا استفاده کنند البته اگر پول به دستشان برسد.
در این شرایط وزارت ورزش نیز به دنبال راهکاری می گردد تا پرسپولیس را سریعتر واگذار کند و یا به نوعی از دست این تیم های دولتی خلاصی یابد اما ظاهرا این امر نیز محقق نخواهد شد و فعلا خبری از واگذاری این تیم نیست.
پیش از این قرار بود تا هدایتی برای 4 سال این تیم را در اختیار بگیرد اما در جلسه روز گذشته خادم، نماینده وزیر ورزش در امر خصوصی سازی پرسپولیس و استقلال با هدایتی و پروین توافقی حاصل نشد و مشکلات این تیم همچنان ادامه خواهد داشت.
در چنین فضایی پرسپولیس مانند کشتی ای است که سرنشینانش در حال سوراخ کردن آن هستند و برخی در ساحل با خیالی آسوده نشسته و غرق شدن آن را نگاه می کنند.
ارسال نظرات