محققان ثابت کردند
به گزارش گروه اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»، تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که صحبت کردن با نوزادان زودرس، حتی هنگامی که هنوز در واحد مراقبت‌های ویژه قرار دارند، برای مراحل بعدی زندگی آن‌ها مفید است.
به گفته محققان، نوزادی که هنوز در رحم مادر زندگی می‌کند، به صدای مادر خود گوش می‌دهد، اما نوزادان زودرسی که در واحد مراقبت‌های ویژه نوزادان (NICU) نگهداری می‌شوند، با سر و صدای مانیتور و دستگاه احاطه شده‌اند.
آن‌ها خانواده‌های 36 نوزاد با وضعیت پزشکی مناسب را انتخاب کردند که پیش از هفته سی و دوم بارداری به دنیا آمده و در بیمارستان تحت نظر بودند؛ چرا که به لحاظ پزشکی نوزادانی که بین هفته سی و نهم و چهلم بارداری متولد شوند، دوره کامل بارداری را طی کرده‌اند.
نوزادان مورد مطالعه جلیقه‌هایی به تن داشتند که دستگاهی بر روی آن‌ها نصب بود و مکالمات و صداهای پس‌زمینه پیرامون را به مدت بیش از 16 ساعت ضبط و تحلیل می‌کرد. اطلاعات ضبط شده مربوط به هفته سی و دوم تا سی و ششم بود.
به طور کلی، نوزادان در هفته سی و ششم نسبت به هفته سی و دوم به صحبت‌های بیشتری گوش می‌دادند.
این مطالعه نشان داد که با در نظر گرفتن وزن نوزاد هنگام تولد، میزان مکالمات انجام شده با یک نوزاد در 32 هفتگی، شامل 12 درصد تفاوت در نمره زبان کودکان و 20 درصد تفاوت در نمره ارتباطات آن‌ها در سن 18 ماهگی بود.
محققان این مطالعه بر این باورند که میزان مکالمات انجام شده با یک نوزاد در 36 هفتگی حدود 26 درصد تفاوت در نمره تست هوش آن‌ها در سن 7 ماهگی را نشان می‌دهد.
روی هم رفته، این مطالعه نشان می‌دهد که میزان صحبت کردن والدین با نوزادان بستری در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان به نمرات هوش و زبان بالاتری در تست‌های مهارت‌های کاربردی آن‌ها در آینده منجر می‌شود.
منبع: دخت ایران
ارسال نظرات