کد خبر:۲۹۷۰۵۹

چرا برخی که از نبود کرسی‎های آزاد گلایه داشتند از شرکت در فرصت «مناظره» گریزانند؟

طیفی خاص که مدّت‎ها از نبود کرسی‎های آزاد منصفانه برای ارائه نظرات گلایه‎مند بود، از حضور در برنامه زنده تلویزیونی «مناظره»، سر باز زده و وانمود می‎کند که باز هم، فضای حاکم بر رسانه‎ ملّی، فضای آزاداندیشی مطلوب ایشان نیست.

گروه آزاداندیشی «خبرگزاری دانشجو»- هاتف الرحمن صالحی؛ خداوند منّان را از صمیم دل و جان شاکریم که با تمهیدات اندیشمندانه رسانه‎ی ملّی، مناظرات تلویزیونی دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، برکات معتنابهی را نصیب فضای گفتمانی و آزاداندیشی و نهضت آزادفکری جامعه‏ اسلامیمان نمود.


از جانبی، پیرو مناظرات انتخاباتی سال 88، شاهد برگزاری سبک دیگری از تضارب آراء در انتخابات اخیر ریاست جمهوری دوره یازدهم نیز بودیم که علیرغم نقاط قوّت و ضعفش، سرشار از ثمراتی بود همچون کلید خوردن آغاز به‏کار برنامه موفّق تلویزیونی که هدفش، اعطای فرصتی برابر، در زمان پخشی مناسب و پرمخاطب از پربیننده‎ترین کانال صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، برای ایراد نظراساتید و صاحبنظران امر پیرامون موضوعات کلیدی و بنیادین ساحت‎های مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و هنری کشور می‎باشد.


بر همگان و بالاخص قشر فرهیخته و دانشگاهی کشور مبرهن است که انجام صحیح و اصولی چنین کرسی‎ها و نشست‎هایی، می‎تواند امیدبخش تحقق دو هدف والای ایجاد تضارب منطقی و پرثمر آراء مخالف و نیز تأثیرگزاری دوصد چندان آن در احیا و نیز اعتلای تفکّر و گفتمان حاکم بر فضای گفتمانی کشورمان باشد.


از جانبی و به‎طور اخصّ، تأثیر و نتیجه‏بخشی این مناظرات، مباحثات و جلسات هم‎اندیشی عادلانه، هنگامی مطلوب خواهد گشت که به معنای اتمّ واژه، بدون هر گونه لعاب و پوشش ناصوابی و تنها از دریچه عادلانه رسانه ملّی، تضاربی حقیقی و نه تشریفاتی و نمادین، میان دو طرز تفکّر و اندیشه ناهمسو شکل گیرد که در این‏صورت تمامی طیف‏های جامعه قادر خواهند بود که مصداق آیات شریفه 17 و 18 سوره مبارکه زّمر باشند که می‎فرماید:

«فبشّرعبادالّذین یستمعون القول فیتّبعون أحسنه أُولئک الّذین هدیهم الله وأُولئک هم أُولواالألباب»؛ به بندگان من که سخن‌ها را می‌شنوند و بهترین آن را تبعیّت می‌کنند، بشارت بده، آنان کسانی هستندکه خدا هدایتشان کرده و آنان صاحبان خرد هستند.


امّا مع‌الاسف، براساس شواهد و نمونه‎هایی چند، چنین بر می‎آید که طیف خاص و معلوم‎الحالی که مدّت‎ها از عدم انصاف و عدالت رسانه‎ای و مطبوعاتی سخن می‎راند و به‎گونه‎ای ترحّم‎آمیز، زانوی غم به بغل مبارک می‎گرفت و از نبود کرسی‎های آزاد منصفانه برای ارائه نظرات و تأملات صائب! خویش گلایه‎مند بود، این روزها که بحمدالله با کفایت مثال‎زدنی متوّلیان صدا و سیما، چنین بستر آزاد و سالمی، لااقل هفته‎ای یک‎بار در برنامه‎ی زنده‎ی تلویزیونی «مناظره»، به تمامی سلایق کشور و نیز به طریق اولی، به جامعه نخبگانی و صاحبنظر ارزانی شده‎است، بار دیگر از حضور در این نشست‎ها سر باز زده و چنین وانمود می‎کنند که باز هم، فضای حاکم بر رسانه‎ی ملّی، فضای آزاداندیشی مطلوب ایشان نمی‎باشد.


در این مجال، با نظر به فضای سالم و آزاد گفتمانی حاکم بر جامعه، تنها مطلبی که محلّی از اعراب می‎یابد، ذکر این حقیقت است که مبتنی بر عقل سلیم و به‎دور از هر گونه ریا و تزویری، اگریگانه هدف و امید اندیشمندان و صاحبنظران مسائل گوناگون کشور، اعتلای سطح راقی فکر، اندیشه و فرهنگ نیروی انسانی تراز جمهوری اسلامی و متعاقب آن اعتلای نظام مقدّس جمهوری اسلامی ایران می‎باشد، در چنین سطح اندیشه‎ورزی و کارشناسی، دیگر جای هیچ گونه بهانه و عذری برای اجتناب و طفره رفتن از ایراد و ارائه نظرات، برای هیچ گروه و طیف فکری باقی نمی‏ماند.


در پایان بار دیگر بنا به رسالت خطیر مطالبه‏گری دانشجویی‎مان و تنها با هدف تذکاری از سر صدق و تکلیف، خطاب به این عزیزان اعلام می‎داریم که جامعه نخبگانی کشور، بنا به فرموده مقام معظم رهبری، نیاز به خط‎شکنانی دارد که با بصیرتی عمّار گونه و استقامتی مالک‎اشتروار، پای در گود جنگ نرم حسّاس کنونی گذارند و با جسارت علمی و شجاعت اندیشمندانه بی‎بدیل خویش، فرصت هرگونه سوءاستفاده احتمالی را از دشمن دون درون و برون سلب نمایند.


 ای کاش این بزرگواران! فرموده‎ داهیانه‎ی مولاو مقتدایمان را که در پاسخ به نامه جمعى از دانش‎آموختگان و پژوهشگران حوزه علمیه درموردکرسی‌های نظریه‌پردازی در تاریخ 16/11/81 ایراد نمودند، به گوش جان می‏شنیدند که:


«نباید از آزادى ترسید و از مناظره گریخت و نقد وانتقادرا به کالاى قاچاق و یا امرى تشریفاتی تبدیل کرد، چنان‎چه نباید به‎جاى مناظره، به جدال و مراء، گرفتارآمد و به‎جاى آزادى، به دام هتاکى ومسئولیت‎گریزى لغزید. آنروزکه سهم آزادى، سهم اخلاق و سهم منطق، همه یک‎جا و در کنار یکدیگر اداء شود، آغاز روند خلاقیّت علمى و تفکّر بالنده دینى در این جامعه است وکلید جنبش تولید نرم افزار علمى و دینى درکلیه علوم و معارف دانشگاهى و حوزوى زده شده است. بى‌شک آزادی‎خواهى ومطالبه، فرصتى براى اندیشیدن و براى بیان اندیشه توأم با رعایت ادب استفاده از آزادى، یک مطالبه اسلامى است و آزادى تفکّر، قلم و بیان، نه یک شعار تبلیغاتى بلکه از اهداف اصلى انقلاب اسلامى است.»


ای کاش این ارجمندان! اندکی به خویش می‎آمدند و این فضای میمون و مبارک ایجاد شده در رسانه ملّی را به فال نیک می‎گرفتند و از آن، کمال حظّ و بهره را می‎بردند، چرا که به قول شاعر گرانمایه، ملک  قمی:
رفتم که خار از پا کشم، محمل ز چشمم دور شد

یک لحظه من غافل شدم، یک عمر راهم دور شد.
 

*دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تربیت مدرس
 

ارسال نظر
captcha
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.
نظرات شما
نيما
-
۱۱ اسفند ۱۳۹۲ - ۱۴:۰۱
اين جماعت دلشان نمي خواهد براي حرف هايشان جوابي بشنوند يا پاسخگوي مسئله اي باشند، به عبارتي دلشان مي خواهد متکلم وحده باشند. خودشان باشند و خودشان
10
0
پربازدیدترین آخرین اخبار