خطر بیخ گوش شماست؛
گروه علمی «خبرگزاری دانشجو»؛ در دنیای امروزی بسیاری از چیزها وجود دارند که باید خطر آنها را به‌صورت جدی کنار گوشمان حس کنیم. از شکل و شمایل بعضی از آن ها از همان اول میتوان متوجه خطر شد اما دسته دیگر وجهه و نمود متضادی دارند، طوری که با رنگ و لعاب و احیانا خدماتی که می‌دهند، به‌طور کامل اعتماد شما را به‌خود جلب و در بدترین حالت شما را به خود وابسته می‌کنند، طوری که حتی شما با وجود علم به خطرناک بودن آن ها، قادر به قطع وابستگی خود نیستید.
در قدیم فقط به یک بمب ساعتی، عنوان بمب ساعتی اطلاق می‌شد اما در قرن 21 و با پیشرفت های روزافزون علم و تکنولوژی، میتوان خطر یک بمب ساعتی را به بسیاری از موضوعات چه واقعی و چه مجازی نسبت داد.
در این میان باید به خطرات موضوعات و پدیده های مجازی نگاه ویژه ای داشت، چرا که این مقوله با گسترش اینترنت و سایت های زیر مجموعه آن خود را در صدر موضوعات پر بازدید و پربیننده در جهان تبدیل کرده است.
اینترنت با ظاهری زیبا و خدماتی سهل الوصول خود را در زندگی ما گنجانده است اما در پشت پرده این واقعیت بسیار ساده مجازی، تکنولوژی هایی خوابیده است که درک آن ها و فهم این که در پشت پرده یک اینتر زدن ها چه اتفاقاتی می افتد، کار هرکسی نیست.
بسیارند شرکت هایی که با ورود به این عرصه توانسته اند در مدت زمانی گاه کوتاه و به‌واسطه خدمات مشتری پسند و رایگان خود، علاقه مندان و کاربران پروپاقرصی برای خود دست و پا کنند. هیچ کس نمی‌تواند ناقض خدمات و کمک هایی که این شرکت ها به دنیای مجازی می‌کنند، باشد.
شاید در ابتدا هر شرکتی با ایده ای صرفا علمی و خدماتی پا به این عرصه بگذارد اما رسم بزرگ شدن و ادامه فعالیت چنین شرکت هایی، با توجه به این که اکثر خدمات آن ها رایگان است، گرفتن کمک های نقدی و حمایتی از دولت های متبوع خودشان است تا بتوانند دنیایی را تحت سلطه خودشان قرار دهند.
همانطور که گفته شدن دو ملاک اصلی، ارائه خدمات نوین در فضای مجازی و رایگان بودن اکثر آن ها، سبب شده است تا این شرکت ها مشتریان و هواداران بسیاری را از سراسر جهان جذب کنند.
مشتریانی که خواسته و ناخواسته با وارد کردن اطلاعاتی از خود و احیانا محل زندگی خود، اینگونه خدمات را دریافت و استفاده می‌کنند و بسیاری از تکنولوژی های که شاید اکثر ما از آن ها خبر نداشته باشیم، به کمک شرکت های مذکور آمده و سبب می‌شود تا بانک اطلاعاتی نسبتا دقیقی از افراد مختلف در کشور های گوناگون جمع آوری شود.
حال فکر کنید که تمام این بانک های اطلاعاتی از تمامی این شرکت ها در کنار هم قرار گرفته و با تطبیق دادن آن ها این بانک اطلاعاتی تکمیل و تکمیل تر گردد و نهایت تبدیل به بمب ساعتی ای شود که هر چند نیت استفاده از آن ها در ابتدا خدماتی بوده اما به ذات به جهت استفاده غیر از آن، بسیار خطرناک و وحشت ناک تر از یکی بمب ساعتی هستند.
امروزه کسی در جهان یافت نمی‌شود که بداند تمام تلاش های دولت‌های مختلف مخصوصا ابرقدرت ها در جنگ نرم است. جنگ نرمی که ما به آن جاسوسی می‌گوییم. هزینه های بسیاری می‌شود تا هر کشوری بتواند اطلاعات مهمی از کشورهای دیگر بدست آورد.
همه این اتفاقات در حالی می‌افتد که شرکت های یاد شده دارای منابع عظیم اطلاعاتی هستند که هرکشوری حاضر است میلیاردها دلار خرج کند تا بخشی از آن ها را در اختیار داشته باشد.
با توجه به این گفته ها آیا به ذهن خطور می‌کند که دولت‌های میزبان این شرکت ها، هیچگونه چشم‌داشتی به این اطلاعات نداشته باشند؟ اطلاعاتی که خود کاربران با دست خود آن ها را به کشور مذکور تقدیم می‌کنند.
آیا فکر کرده اید که شرکت عظیمی مثل گوگل، چگونه توانسته است در مدت زمان حدودا 16 سال از متولد شدن ایده این کمپانی و قریب 10 سال، فعالیت رسمی خود در اینترنت، چگونه توانسته است، دنیایی را تحت سلطه خود درآورد؟
تعداد نظرات: ۱
محمدرضا
۱۳:۴۹ - ۱۳۹۲/۱۲/۱۴
پاسخ
راز بقاي ابر قدرتي مث امريکا اين چيزاست.ک با قدرت اون ک در ظاهر نرم و در واقع سخت تر از قدرت نظامي هر کسي رو بخاد دشمن دنيا نشون ميده.اي کاش شبکه مجازي ملي يامنطقه اي مث گوگل يا ياهو داشتيم.
ارسال نظرات