محققان پژوهشکده علوم و فناوری نانو با استفاده از یک عامل پوشاننده جدید موفق به سنتز نانوذرات سیلیکا با مورفولوژی بسیار یکنواخت کروی تحت شرایط آزمایشگاهی شدند.
به گزارش گروه علمی«خبرگزاری دانشجو»، محققان پژوهشکده علوم و فناوری نانو با استفاده از یک عامل پوشاننده جدید موفق به سنتز نانوذرات سیلیکا با مورفولوژی بسیار یکنواخت کروی تحت شرایط آزمایشگاهی شدند.
این محققان با بررسی شرایط مختلف آزمایشگاهی توانستند شرایط بهینه سنتز کروی شکل نانوذرات را ارائه دهند.
نانوساختارها کاربردهای متنوعی در ابزار آلات فوتوکاتالیتیت، نانوالکترونیک، نانو اپتوالکترونیک و غیره دارند، در بین نانومواد، ساختارهای نانوکریستالها از توجه ویژهای به علت خواص منحصربهفرد برخوردار است که خواص آنها علاو هبر ترکیبات نانوماده به نوع، اندازه، شکل و توزیع اندازه ذرات آنها نیز بستگی دارد.
نانوسیلیکا از جمله این مواد است که با روشهای متفاوت به صورت مکعبی، کروی و یا حفرهای سنتز میشود.
نانوسیلیکا در سرامیک ها، ابزارهای کروماتوگرافی، اجزای الکترونی، ابزارهای فوتوالکتریک و ... کاربرد دارد.
مریم مسجدی ارانی، دانشجوی دکتری دانشگاه کاشان در مورد اهداف این تحقیقات گفت: هدف تولید نانوذرات سیلیکا با مورفولوژی کروی و کاملا یکنواخت با اندازه مناسب بوده است، در این روش تهیه از سورفکتانتهای مهم تجاری (آنیونی، کاتیونی و پلیمری) استفاده شد ولی بر خلاف انتظار ما محصولات بهینهای تولید نشد، ما از یک عامل پوشاننده فضایی جدید ساخته شده در آزمایشگاه استفاده کردیم نانوذرات بسیار یکنواخت و ریز حاصل شد، این عامل پوشاننده مزیتهایی از قبیل ارزان بودن، دردسترس بودن و روش سنتز آسان داشت.
وی در ادامه افزود: در این تحقیقات ما چند مرحله برای رسیدن به اهداف خود در نظر گرفتیم، در مرحله اول به ساخت عامل پوشاننده پرداخته شد که یکی از مزیتهای مهم این روش برای تشکیل نانوذرات یکنواخت از نظر مورفولوژی و اندازه است، در مرحله بعد سنتز نانوذرات کروی سیلیکا با روش سونوشیمیایی و با استفاده از عامل پوشاننده انجام گرفت و در مراحل پایانی روشهای آنالیزی مهم برایشناسایی نانوذرات بهینه انجام شد.
به گفته مسجدی این روش سنتز نانوذرات کروی و یکنواخت میتواند در صنعت داروسازی به عنوان یک روش سنتز مقرون به صرفه به کار گرفته شود و برخی مشکلات جامعه پزشکی را نیز برطرف کند.
نتایج این تحقیقات در مجله Ceramics International جلد 40، شماره 1، ژوئن سال 2014، صفحات 495–499 منتشرشده است.