به گزارش خبرنگار سیاسی «خبرگزاری دانشجو»، سعید زیباکلام، عضو هیات علمی دانشگاه تهران در نشست خبری بایدها و نبایدهای مذاکرات گام نهایی توافقنامه ژنو که عصر امروز در کافه مطبوعات برگزار شد، با اشاره به تحریمهای شورای امنیت علیه ایران گفت: اینکه 2/4 میلیارد دلار به موقع به ایران داده شود و ایران آن را هزینه کند چندان اهمیت بنیادی ندارد. آنچه که اهمیت دارد این است که چه میزان از برنامه هستهای ضعیف شده ایران باقی میماند و این مذاکرات چقدر متعرض سیاست داخلی و خارجی ایران می شود. آنچه که برای حیات جمهوری اسلامی بنیادین محسوب میشود این است که تیم مذاکرهکننده ایران از آمریکا بخواهد سقف مطالباتش را تعیین کند و وزارت خارجه ایران خواسته آمریکا را به ملت ایران اعلام نماید. هر چند آمریکاییها هیچگاه این کار را نخواهند کرد.
این استاد دانشگاه تأکید کرد: تیم مذاکرهکننده باید ملت ایران را محرم و مبنای قدرت خود بدانند و برخلاف گذشته نتایج مذاکرات را به اطلاع ملت و نمایندگان مجلس شورای اسلامی برساند زیرا این مردم هستند که باید در نهایت پای انتخاب خود بایستند و هیچ دولتی نباید پدرسالارانه به جای مردم تصمیم راهبردی بگیرد زیرا مردم از مخفی کاری و آنچه که خلاف منافع جمهوری اسلامی است آگاه می شوند و این دولت فقط چندصباحی می تواند بر خَر مُراد خود بنشیند،متأسفانه با وجود امضای توافقنامه ژنو همچنان تمام تحریمهای شورای امنیت ملی علیه ایران به قدرت خود باقی مانده است و اتحادیه اروپا و آمریکا میتوانند به وضع تحریمهای خود علیه ما ادامه بدهند.
زیباکلام با انتقاد از طولانی بودن زمان اجرای مذاکرات گام نهایی گفت: چرا دوره ابتدایی برای اعتمادسازی ایران ضرب الاجل شش ماه تعیین شده است اما دوره اجرایی توافق نامه دراز مدت و بین 5 تا 20 سال تعیین شده است اینها سوالهایی است که باید پاسخهای مناسبی به آنها داده شود.
سعید زیبا کلام در رابطه با سخنان مقام معظم رهبری مبنی بر لزوم انجام نرمش قهرمانانه در مذاکرات هستهای خاطرنشان کرد: تا امروز هر چه تحریم علیه ایران در سازمان ملل تصویب شد به جای خود باقی مانده و اتحادیه اروپا و آمریکا هم هیچ تغییری در تحریمهای خود علیه ایران ندارند و تنها اعلام کردند که تحریمهای جدیدی اضافه نخواهند کرد آیا نرمش قهرمانانه این است و آیا ما از سر قهرمانی این طور برخورد میکنیم؟!
این عضو هیات علمی دانشگاه تهران تأکید کرد: راهحل جامع هستهای، شامل برنامه غنیسازی شده و باید متقابلا تعریف شود همچنین نیازهای عملی در این زمینه باید مورد تعریف قرار گیرد ولی متاسفانه در مجلس ایران در مورد نیازهای عملی ما در بخش هستهای صحبتی نمیشود؛ این در حالی است که در مجلس آمریکا در این رابطه کاملا بحث و بررسی صورت میگیرد و آنها حتی در مورد مکان غنی سازی ما هم اظهار نظر میکنند.