ناصر ابراهیمی در گفتوگو با خبرنگار ورزشی «خبرگزاری دانشجو»، درباره سالروز درگذشت سیروس قایقران، کاپیتان تیم ملی اظهار داشت: در ایران رسم است که هر گاه چهره معروفی از دنیا می رود، همه به یاد قدردانی از او می افتند، اما قایقران جدا از این جماعت است. او مثل تختی و دهداری به خاطر اخلاقش شهره عام و خاص شده و دلیل اصلی زنده ماندن یاد و خاطره اش نیز همین است. او اسطوره ای بزرگ برای فوتبال انزلی و گیلان بود.
وی ادامه داد: قایقران پشتکاری مثال زدنی داشت. یادم می آید وقتی سرمربی تیم ملی بودم، بهمن صالح نیا او را به کادر فنی معرفی کرد، اما قایقران به دلیل مسائل فنی طی سال های 59 تا 63 نتوانست پیراهن تیم ملی بر تن کند. او هر سال خط می خورد، اما با پشتکاری مثال زدنی به تلاشش ادامه داد و در سال 64 بالاخره مزد این تلاش را گرفت. سیروس در این سال ها هرگز نسبت به خط خوردنش اعتراض نکرد و با جان و دل در تمرینات شرکت نمود و در نهایت نیز تا کاپیتانی تیم ملی پیش رفت. این اخلاق الگوی مناسبی برای فوتبالیست های جوان است و آنها باید از زندگی ورزشی چنین چهره هایی درس بگیرند.
مربی اسبق پرسپولیس و تیم ملی عنوان کرد: قایقران آن قدر با اخلاق و کم حرف بود که فکر نمی کنم در دوران فوتبالش اخطار گرفته باشد. به نظرم او جزو 10 بازیکن بی حاشیه تاریخ فوتبال ایران، اسطوره ای بی صدا و قهرمانی بی ادعا در ورزش کشور باشد که باید الگوی سایرین قرار بگیرد.