پژوهشگران گروه ارتباطات ماهوارهای مرکز تحقیقات مخابرات ایران موفق به ساخت ماهواره مخابراتی شدند که امیدوارند با تکمیل آن در آینده نزدیک ایران بینیاز از ماهوارههای مخابراتی سایر کشورها شود.
پیمان پروند، سرپرست گروه ارتباطات ماهوارهای مرکز تحقیقات مخابرات ایران، در گفتگو با خبرنگار علمی «خبرگزاری دانشجو»، گفت: گروه ارتباطات ماهوارهای مرکز تحقیقات مخابرات ایران، ماموریت طراحی و ساخت ماهوارههای مخابراتی و ایستگاههای زمینی ارسال و دریافت سیگنالهای مخابراتی را بر عهده دارد که در چندین بخش در حال پیگیری پروژههای مخابراتی است.
پروند با بیان اینکه ماهواره از بخشهای مختلفی مانند مکانیک، کنترل حرارت، پایدارکننده در مدار و ارسال فرمان و دریافت وضعیت تشکیل شده است اظهار داشت: یکی از این بخشهای مهم در ماهوارهها، بخش مخابراتی ماهواره است که در این مرکز پروژههایی را در دستور کار خود قرار داده است.
سرپرست گروه ارتباطات ماهوارهای مرکز تحقیقات مخابرات ایران با اشاره به آخرین پروژههای این مرکز، از طراحی و ساخت ماهواره مخابرانی خبر داد و یادآور شد: مطالعات بر روی این ماهواره از 5 سال قبل آغاز شده که در حال حاضر طراحی نمونه مهندسی آن با موفقیت به پایان رسیده و اکنون در تلاش هستیم تا بخش طراحی نمونه پرتابی این ماهواره تکمیل شود.
پروند گفت: این محموله مخابراتی پس از آماده شدن با همکاری یکی از پرتابگرهای داخل کشور به مدار زمین فرستاده خواهد شد.
وی ادامه داد: با تکمیل این پروژه و پرتاب موفقیتآمیز آن ایران صاحب یک ماهواره مخابراتی مانند utelsatو intelsatمیشود که همانند این دو ماهواره قابلیت ارسال سیگنالهای تلویزیونی و ماهوارهای را از یک نقطه به نقطه دیگر دارد.
سرپرست گروه ارتباطات ماهوارهای مرکز تحقیقات مخابرات ایران با بیان اینکه سایر قسمتهای این ماهواره مانند بخش عکسبرداری و زلزلهنگاری در سازمان فضایی ایران و صنایع دفاع ایران انجام میشود، گفت: ماهواره مخابراتی این مرکز نیز پس از طراحی کامل به سازمان فضایی ایران سپرده میشود تا پس از کامل شدن سایر بخشها به فضا پرتاب شود.
پروند با اشاره به مزایای ماهواره مخابراتی طراحی شده در این مرکز با نمونههای دانشگاهی، خاطر نشان کرد: ماهوارههای مخابراتی طراحی شده در دانشگاهها ماهوارههایی سبک و با طول عمر حداکثر 2 تا 3 سال هستند که کار ارسال و دریافت اطلاعات با نرخ بیت پایین را برعهده داشتند اما محموله مخابراتی طراحی شده در این مرکز در مدار زمین قرار میگیرد و 12 تا 15 سال عمر مفید خواهد داشت از این رو تجهیزات استفاده شده در این ماهواره باید باکیفیت و براساس استانداردهای فضایی باشد.
وی با تاکید بر اینکه طراحی شبکه مخابراتی این ماهواره قابلیت پوشش کل مرزهای ایران را دارد، ادامه داد: این محموله مخابراتی در مواقع بحرانی مانند سیل و زلزله و یا در زمان قطع ارتباطات موبایلی و فیبر نوری بسیار کارا خواهد بود و از طریق این شبکه ارتباطات به صورت اضطراری متصل خواهد شد تا ادامه امداد رسانیها بهتر صورت پذیرد.
پروند یکی دیگر از مزایای این ماهواره را پرتاب در ارتفاعی بالاتر از سایر ماهوارهها دانست و افزود: پهنای باند فرکانسی بالا یکی از شاخصههای اصلی این ماهواره است.
سرپرست گروه ارتباطات ماهوارهای مرکز تحقیقات مخابرات ایران یکی از شرایط مهم برای پرتاب این ماهواره را آمادگی پرتابگرها برای ارسال محمولهها در ارتفاعات مورد نظر دانست و افزود: توانایی پرتاب به ارتفاع بالا یکی زیر ساخت های لازم برای ارسال این ماهواره است.
این محقق،با بیان اینکه این ماهواره حداکثر تا 4 سال آینده کامل خواهد شد،یادآور شد: با کامل شدن این ماهواره ایران در بخش ماهوارههای مخابراتی به خودکفایی در زمینه دریافت و ارسال صوت و تصویر خواهد رسید و دیگر نیاز به اجاره کانال ازسایر کشورها نخواهد داشت.
سرپرست گروه ارتباطات ماهوارهای مرکز تحقیقات مخابرات ایران، صرفه جویی مالی و کاهش خروج ارز از کشور را از دیگر مزایای این ماهواره مخابراتی دانست و اضافه کرد: طراحی این ماهواره یک پروژه ملی است که با سرمایه گذاری اولیه میتواند تا 15 سال سرویسهای لازم را در حوزه مخابرات با چند صد هزار دلار صرفه اقتصادی به کاربران ارائه دهد.
وی با تاکید بر اینکه ماهواره مخابراتی طراحی شده از نوع باند KUدر مدار ژئو یا زمین آهنگ است، توضیح داد: مدار زمین آهنگ مداری است که ماهواره در آن با سرعت زمین می چرخد و آنتنها همیشه در یک جهت قرار میگیرند و دیگر نیاز به چرخش آنتن نیست.
به گفته سرپرست گروه ارتباطات ماهوارهای مرکز تحقیقات مخابرات، با اجرای این طرح ایران قادر خواهد بود تا کانالهای تلویزیونی، اینترنتی، مکالمات تلفنی و ارسال و دریافت صدا و تصویر را با کمک ماهواره ایرانی داشته باشد.
پروند، با بیان اینکه این محموله مخابراتی به صورت نمونه مهندسی کامل شده است گفت: تیم طراحی این پروژه که متشکل از 25 محقق و پژوهشگر هستند تاکنون پیشرفت 40 درصدی در این پروژه داشتند.