ابراهیمی مقدم، روان شناس در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»، درباره آسیب های طلاق بر فرزندان گفت: عدم حضور پدر و مادر در کنار هم نارسایی های شدید عاطفی را برای فرزندان به همراه دارد و از آنجایی که طلاق با درگیری و اختلافات بسیاری در خانواده اتفاق می افتد، باعث به وجود آمدن اثرات روانی شدیدی از جمله ترس، نگرانی و عدم اعتماد بر نفس در فرزندان می شود.
وی ادامه داد: فرزندانی که در سنین کمتر با مسئله طلاق مواجه می شوند دچار آسیب های روحی بیشتری می گردند، به این علت که در سنین کمتر فرد تفکر انضمامی دارد، بدین معنا که هر آنچه را ببیند می پذیرد، فرد ترس و نگرانی حاصل از طلاق را می بیند و در وجودش نهادینه می شود، اما فرزندانی که در سنین بالاتر با طلاق مواجه می شوند به این علت که از تفکر انتزاعی برخوردار هستند، قابلیت تحلیل مسائل را دارند و بهتر می توانند با طلاق کنار بیایند و آسیب های کمتری برای آنان وجود دارد.
این روان شناس اظهار داشت: عدم حضور یکی از والدین طبیعتاً کمبودهایی را برای فرزند در پی خواهد داشت، جبران این کمبودها نباید به صورت غیر منطقی پاسخ داده شود، از عمده مشکلاتی در این زمینه وجود دارد این است که کمبود یکی از والدین را نباید با تأمین مادی بیش از حد فرزندان پاسخ داد؛ چرا که این مسئله نیز تبعات روحی برای فرد در پی خواهد داشت.
مقدم بیان کرد: بعد از جدایی، هر یک از والدین نباید طرف دیگر را مقصر اصلی نشان دهد و نباید این مسئله را به عنوان یک گناه نابخشودنی ذکر کرد؛ بهتر است این موضوع به عنوان یک اشتباه بیان شود تا احساس ذهنی و روانی بدی از جنس مخالف در فرد ایجاد نشود.
وی خاطرنشان کرد: متاسفانه آمار طلاق در کشور روند رو به رشدی دارد و به تبع فرزندان طلاق نیز رو به افزایش است.
این روان شناس راه حل خروج از این مشکل را توجه بیشتر جوانان به امر ازدواج دانست تا با شناخت بیشتر و آگاهی های لازم در ازدواج پیش بروند تا کمتر شاهد طلاق و تبعات جبران ناپذیر آن که فرزندان طلاق است، در کشور باشیم.