داوود علیپوریان در گفتگو با خبرنگار ورزشی «خبرگزاری دانشجو»، درباره رقابت های قهرمانی آسیا گفت: تیم ایران نسبت به گذشته جوانتر شده بود. درست است که شاید کم تجربگی در بین این جوانان وجود داشت، اما آنها نشان دادند که آماده افتخارآفرینی در رقابت های مختلف هستند، البته سطح تیم های آسیایی نیز در قیاس با اروپایی ها پایین تر است و به همین دلیل هم همه تیم ها را با اختلاف شکست دادیم.
وی با اشاره به کسب سهمیه رقابت های جهانی لهستان ادامه داد: البته تیم پس از قهرمانی در رقابت های جهانی آمریکا به طور مستقیم جواز حضور در مسابقات لهستان را بدست آورده بود. قزاقستان و چین نیز دیگر تیم های آسیایی در این تورنمنت خواهند بود که قرار است خرداد ماه برگزار شود.
کاپیتان تیم ملی والیبال نشسته در پاسخ به این سوال که آیا پاداشی برایتان در نظر گرفته شده است؟ اظهار داشت: با وجود آن که رئیس کمیته ملی المپیک نیز در مشهد حضور داشت، اما قول هیچ پاداشی به ما داده نشد. اعتراضی به این مسئله ندارم، اما می خواهم به نکته دیگری اشاره کنم. تیم ملی والیبال نشسته تنها تیمی از ایران است که توانسته قهرمان جهان و المپیک شود، اما آقایان در ارج نهادن به زحمات ما، پاداشمان را نصف کردند. حتی حقوقی که از صندوق حمایت از قهرمانان می گرفتیم نیز نصف شده است. استدلال مسئولان در زمان گرفتن این تصمیم این بود که چون تعداد اعضای یک تیم زیاد است، بنابراین جایزه ها باید کمتر باشد.
علیپوریان عنوان کرد: وزیر ورزش و رئیس کمیته ملی المپیک به داد ما برسند. مگر ما چه فرقی با قهرمانان رشته های انفرادی داریم که باید نصف آنها جایزه بگیریم. پس انصاف مسئولان کجا رفته است؟ شاید کسی باورش نشود، اما از پارالمپیک لندن به بعد فقط 20 هزار تومان به حقوقمان اضافه کردند و الان از صندوق قهرمانان فقط 470 هزار تومان می گیریم.
وی گفت: اینکه فوتبالیست های میلیاردی پول بگیرند، ایرادی ندارد، اما باید نگاه به همه یکسان باشد. واقعاً از تبعیض ها بین فوتبال و سایر رشته ها ناراحتیم. از مسئولان می خواهم فقط یک بار به تمرین ما سر بزنند و ببینند بازیکنان تیم ملی با چه سختی و تلاشی برای رسیدن به سکوهای بین المللی تلاش می کنند. امیدوارم با تدبیر وزیر ورزش جوایز مدال آوران تیمی و انفرادی یکسان شود.
شرف به تمام بازيکناي واليبال نشسته و بچه هاي واليبال ايران، همين بي ريايي شماست که محبوبيد و هميشه درخشان
اين فوتبال چه دستاوردي داشته با اين همه مخارج که روي دستمان گذاشته