مسئول روابط عمومی اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان مستقل گفت: از نگاه دولت توافقنامه مبنای کار است، پس تدوین متن و محتوا نسنجیده و شتابزده شکل میگیرد که ...
محمدرضا کردلو، مسئول روابط عمومی اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان مستقل در گفتگو با خبرنگار سیاسی «خبرگزاری دانشجو»، درباره روند مذاکرات هستهای و آینده این توافقات در راستای حفظ عزت ملی گفت: اولین اصل در توافقنامه ژنو این است که شفافسازی صورت گیرد تا افکار عمومی به وسیله این شفافسازی بتواند داوری مشخص و درستی داشته باشد و اگر داوری غیرمنصفانهای صورت گرفت، بتوانیم از توافقنامه دفاع کنیم؛ این در حالی است که عدم شفافیت این توافقنامه اجازه نداد تا در فضای بیرونی و اجتماعی نقد درستی اتفاق بیفتد و منتقدان توسط رئیس جمهور «بیسواد» خطاب شوند.
وی در ادامه افزود: ادبیات سازش در کل دولت یازدهم و انتقال آن به جامعه نتایجی را در بر داشت. اینکه جامعه نسبت به نتایج منتظر و مضطرب باشد و انتظار عمومی در جامعه شکل گیرد و همه چیز به مشخص شدن نتیجه مذاکرات هستهای موکول شود و همچنین حل مسائل مختلف در کشور را منوط به نتیجه رسیدن با طرف آمریکایی بدانیم، جلوی پیشرفت و پویایی جامعه را سد میکند.
مسئول روابط عمومی اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان مستقل با بیان اینکه دولت به خاطر اینکه پاسخ افکار عمومی را بدهد مجبور میشود در شکل گیری اصل توافقنامه سرعت ببخشد، خاطرنشان کرد: این باعث میشود محتوای توافق آن چنان که باید مورد توجه قرار نگیرد و از نگاه دولت مبنا توافقنامه باشد، پس متن و محتوا نسنجیده و شتابزده شکل میگیرد که باعث میشود برخی منافع ملی در نظر گرفته نشود.
کردلو با اشاره به اینکه دولت نباید به گونهای در فضای دیپلماتیک برخورد کند که آمریکا به این نتیجه برسد که ایران به اصل توافق احتیاج دارد پس با تشدید شرایط برای ایران، ما را مجبور به پذیرفتن شرایط آنان کند، گفت: دولت در این زمینه باید واقعگرایانه برخورد نماید و در این رابطه نباید در فضای توهمی اظهارنظر کند، به عنوان مثال در این زمینه میتوان به سخنان ظریف درباره توانایی نظامی آمریکا اشاره کرد که ایران را در موضع ضعف قرار داد، به گونهای که طرف غربی احساس کرد مسامحه در سیاست خارجی ایران پیش آمده و می تواند فشار را بر ایران بیشتر کند.
وی در پایان اظهار کرد: دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی باید با توجه به واقعیت موجود و توان نظامی و علمی کشور که رتبه آن 11 برابر رشد جهانی شده، خط و مشی اصلی کشور را پیش ببرد و در این زمینه نباید خط قرمزهای نظام از سوی دولت کمرنگ شود.