کوتاهی و کم کاری مسئولین؛ یکی از عوامل بی رونقی کرسی‌ها/ اگر کسی بگوید در ایران آزادی پس از بیان وجود ندارد ظلم به نظام و خون شهیدان است
به گزارش خبرنگار آزاداندیشی «خبرگزاری دانشجو» در راستای بررسی مشکلات و موانع برگزاری کرسی های آزاداندیشی در دانشگاه ها به سراغ محمد امین میرکلانی، دانشجوی مهندسی عمران دانشگاه آزاد تهران غرب و مسئول بسیج این دانشگاه رفته و نظر او را در این باره جویا شدیم. آنچه از نظر می‌گذرانید مشروح این گفتگو است.
«خبرگزاری دانشجو»- نظر شما در ارتباط با لغاتی مثل آزادی، آزاداندیشی، آزادی بیان و ... چیست؟
میرکلانی: آزادی و حریت در چارچوب معین و مشخصی معنی پیدا می کند. بعضی کارها در آزادی بدون چارچوب و قید و بند باعث سلب آزادی از دیگر افراد یک جامعه می شود مثلا بی حجابی یک عده در جامعه اسلامی باعث سلب آزدی از افراد متدین می شود بدین صورت که در کارها و رفتار ناهنجاری که بد حجاب‌ها از خود بروز می دهند برای متدینین محدودیت ایجاد می کنندپس آزادی باید چارجوب داشته باشد.
حالا باید دید که چه کسی یا چه کسانی می توانند مرزآزادی را مشخص کنند، مسلما بهترین مشخص کننده مرز آزادی خداوند متعال است، پس از دیدگاه ما مسلمانان آزادی باید در پرتو اسلام باشد و مرز آن را کتاب خدا و سنت پیامبر و علمای اعلام که متخصصان دین و نواب عام حضرت ولی عصر هستند باید مشخص کنند.
آزاد اندیشی و آزادی بیان هم باید چارچوب داشته باشند، اگر اندیشه و تفکر انسان بدون چارچوب باشد به جایی می رسد که برای خدای متعال شریک قائل می شود، این از تفکر ناصحیح و بدون چار چوب است از نظر بنده آزاد اندیشی بسیار خوب است ولی اگر از چاچوب اسلامی آن خارج شود دراین برهه زمان بسیار خطرناک و مخرب است در مورد آزادی بیان هم حداقل مرز و محدوده آن حفظ حریم و حرمت افراد است ،خواه رییس جمهور باشد ،خواه رییس مجلس وغیره.
کسی حق ندارد از دیگری تخریب شخصیت کند به بهانه آزادی بیان یا اصول نظام کشور را زیر سوال ببرد و نام آن را بگذارد آزادی اندیشه و آزادی بیان. در یک جمله آزادی شخصی نباید باعث سلب آزادی از دیگران شود.
«خبرگزاری دانشجو»- آیا این جمله را که «در ایران آزادی بیان وجود دارد اما آزادی پس از بیان جود ندارد» را قبول دارید؟
میرکلانی: در ایران آزادی بیان وجود دارد چنانچه در مناظرات تلویزیونی بین نامزد های انتخاباتی دیدیم یا آنچه هر روز در روزنا مه ها و جراید می خوانیم ،که گاهی دو روز نامه که در یک روز چاپ شده اند و در روزنامه فروشی در کنار یکدیگرند صد و هشتاد درجه سر یک موضوع باهم اختلاف دارند و اگر کسی بگوید آزادی پس از بیان وجود ندارد ظلم به نظام و خون شهیدان است چون هر روز همه هر چه می خواهند می گویند و روز بعد صدها نفر آن را نقد می کنند و باز گاهی آن نقد ها هم نقد می شود.
«خبرگزاری دانشجو»- آیا ضرورتی در برگزاری کرسی های آزاداندیشی احساس می‌کنید؟
میرکلانی: در ضرورت برگزاری کرسی های آزاد اندیشی همین بس که نایب امام زمان، امام خامنه ای فرموده اند که برگزاری کرسی های آزاد اندیشی در دانشگاه ها یک ضرورت است.
«خبرگزاری دانشجو»- در دانشگاهتان تاکنون چندبار کرسی برگزار کرده‌اید و آیا در این زمینه حمایت کافی از ناحیه مسئولین را داشته‌اید؟ با مشکلی از جانب آنان روبرو نشدید؟
میرکلانی: در دانشگاه ازاد تهران غرب متاسفانه استقبال دانشجویان از کرسی های آزاد اندیشی کم است و تا به حال دانشگاه با برگزاری کرسی ها مشکلی نداشته است.
«خبرگزاری دانشجو»؛ شما علت این استقبال کم را که البته در خیلی از دانشگاه‌ها دیده می‌شود آن هم پس از فرمایشات صریح رهبری معظم چه چیزی می‌دانید؟
میرکلانی: خداوند متعال قرآن را که کتاب حیات دنیوی و اخروی است به صورت خلاصه بیان فرموده اند مثلا آمده «اقم الصلاه» ولی این که چگونه و در هر نوبت چند رکعت نیامده، کلام حضرت امام خامنه ای هم که عبد صالح خداوند متعال است به تاسی از فعل معبودش در خلاصه بیان نمودن کلام، به صورت خلاصه است یعنی ما نباید از ایشان انتظار شرح و بست و بیان جزییات برگزاری کرسی ها را داشته باشیم اگر می بینید کرسی ها به آن صورت که ایشان انتظار دارند برگزار نمی شود کوتاهی و کم کاری مسئولین است ،کم کاری همه مسئولین مربوطه چه مسئولین بسیج و چه مسئولین دانشگاه ها
«خبرگزاری دانشجو»- به نظر شما چه کار کنیم که کرسی‌های آزاداندیشی علی رغم جذابیت کمترین حاشیه‌ها را داشته باشد؟
میرکلانی: برای کم حاشیه نمودن کرسی ها باید قبل از این که موضوع جلسه کرسی را بین دانشجویان مطرح کنیم بینیم این موضوع چه حاشیه هایی دارد چه نقاط قوت و چه نقاط ضعفی دارد پس از بررسی نقاط ضعف و قدرت و برطرف کردن نقاط ضعف یا آماده کردن جواب مناسب برای سوالاتی که احتمال مطرح شدن آن ها زیاد است و همچنین بررسی حاشیه های احتمالی، آنگاه باید ببینیم اگر آن نتیجه مطلوب از این موضوع بیرون می آید آن را موضوع کرسی در نظر بگیریم وگرنه به دنبال موضوع دیگری باشیم.
«خبرگزاری دانشجو»- شما چه راهکاری برای جذب دانشجویان به کرسی‌های آزاداندیشی دارید؟
میرکلانی: اگر موضوع جلسات کرسی ها ویا موضووعات مطرح شده در کرسی ها از مسائلی باشدکه دغدغه ی دانشجویان است آن‌وقت دانشجویا ن خود به خود به جذب کرسی ها می شوند
«خبرگزاری دانشجو»- آیا استفاده از اساتید در جلسات آزاداندیشی را موثر می‌دانید یا معتقدید می‌بایست کرسی‌ها انحصاری در اختیار دانشجویان باشد؟
میرکلانی: حضور اساتید را بطه بین استاد و دانشجورا پر رنگ تر می کند،مثلا دانشجویی که می بیند همان استادی که به او مثلا فیزیک درس می دهد در کرسی آزاد اندیشی هم صحبت اوست خیلی تاثیر دارد.
«خبرگزاری دانشجو»- چه موضوعاتی را مناسب مطرح شدن در کرسی‌های آزاداندیشی می‌دانید؟
میرکلانی: به نظر بنده موضوع کرسی آزاد اندیشی در هر سال را مقام معظم رهبری در پیام نوروزی همان سال مشخص می کنند مثلا امسال موضوع کرسی های آزاد اندیشی همان نام سال است یعنی شرح معنی اقتصاد مقاومتی، جا انداختن این مطلب که اقتصاد مقاومتی یعنی مقاومت اقتصاد در برابر تحریم و روشن شدن این مطلب که اقتصاد مقاومتی بر خلاف تصور برخی افراد با ریاضت اقتصادی صد و هشتاد درجه فرق دارد، شرح معنی مدیریت جهادی، همچنین نامگذاری دهه ها مثلا دهه پیشرفت و عدالت یا موضوع بسیار مهم مسئله جمعیت که خود این به شاخه های بسیار متعددی تقسیم می شود.
«خبرگزاری دانشجو»- نقش خبرگزاری ها و رسانه های جمعی را در رونق کرسی‌های آزاداندیشی چگونه ارزیابی می‌کنید؟ اصلا به نظر شما آیا پوشش رسانه ای جلسات مفید است یا باعث بسته شدن فضا می‌شود؟
میرکلانی: پوشش رسانه ای جلساتی که به نتیجه منطقی و قابل قبول و راحت تر بگویم نتیجه مطلوب میر سد خوب است ولی بالعکس پوشش رسانه ای جلسات کرسی هایی که در آن با مشاجره همراه است سرکج‌بینی است که صفرا می افزاید و روغن بادامی که بجای نرم کردن فضا، فضا را خشک و متنشج می کند پس دلیلی ندارد همه کرسی ها رسانه ای شوند و در این صورت است که رسانه ای شدن باعث بسته شدن فضا نمی شود.
«خبرگزاری دانشجو»- چه انتظاری از دانشجویان، مسئولین،رسانه ها،دولت و ... در جهت برگزاری جلسات آزاداندیشی دارید؟
میرکلانی: این که ببینند مطلوب حضرت آقا چیست این که اجازه ندهند حرف حضرت آقا روی زمین بماند و این که از افراد مربوطه مجموعه خود برگزاری کرسی ها را مطالبه کنند.