به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»، امام علی (ع) در نهج البلاغه می فرمایند:
1- ایمان بر روى چهار ستون استوار است: صبر و شکیبائى، یقین و باور، عدل و داد، جهاد و کوشش (در راه دین).
2- و صبر از آنها بر چهار گونه است: علاقمندى، ترس، پارسائى، انتظار داشتن، پس هر که به بهشت علاقه داشت خواهش هاى نفس را فراموش می کند و از آنها چشم مى پوشد، و هر که از آتش ترسید از آنچه حرام و ناروا است دورى مى گزیند، و هر که در دنیا پارسا شد اندوه ها را سبک مى شمارد، و هر که منتظر مرگ باشد به نیکوکاری ها شتاب مى نماید.
3- و یقین از آنها بر چهار گونه است: بینا شدن در زیرکى، رسیدن به حقائق، عبرت گرفتن از دیگران، روش پیشینیان، پس هر که در زیرکى بینا شد راه راست (در علم و عمل) براى او هویدا گشت، و هر که حکمت و راه راست براى او آشکار گردید به پند گرفتن از احوال آشنا شد، و هر که به پند گرفتن از احوال آشنا شد به آن ماند که در پیشینیان بوده (و حال آنها را دیده و نتائج کردارشان را آزموده پس در کار مبدأ و معاد بر یقین و باور) است.
4- و عدل از آنها بر چهار گونه است: دقّت در فهمیدن درست، رسیدن به حقیقت دانائى، حکم نیکو، استوار داشتن بردبارى، پس هر که دقّت کرد و درست بفهمید حقیقت دانایى را دریافت و هر که حقیقت دانایى را یافت از روى قواعد دین حکم نیکو صادر کرد، و هر که بردبار بود در کار خود کوتاهى نکرده است و در بین مردم خوشنام زندگى کند.
5- و جهاد از آنها بر چهار گونه است: امر به معروف، نهى از منکر، راستى در گفتار، دشمنى با بدکاران، پس هر که امر به معروف (کار شایسته) کند مؤمنین را همراهى کرده و ایشان را توانا گرداند، و هر که نهى از منکر (ناپسندیده) نماید بینى منافقین و دو روها را بخاک مالیده، و هر که در گفتار راستگو باشد آنچه بر او بوده بجا آورده، و هر که با بدکاران دشمنى نمود و براى خدا خشمناک گردید خدا براى او (بر آنها) به خشم آید و در روز رستخیز او را خوشنود (از رحمتش بهرهمند) مى گرداند.
منبع:ترجمه و شرح نهج البلاغة (فیض الإسلام)، ج6، ص:1100.
منبع: افکارنیوز