کد خبر:۳۲۶۵۹۲
فرازهایی از فرمایشات رهبرمعظم انقلاب
عدم تمکین به قانون و رای مردم، گناه آتشافروزان فتنه ۸۸ بود
در این فتنههاى بعد از انتخابات، اساس قضیه است، این است که رأى مردم و حضور مردم از نظر یک عدهاى نفى شد، مورد خدشه قرار گرفت، نظام تکذیب شد، مورد تهمت قرار گرفت.
به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»، فرازهایی از فرمایشات رهبرمعظم انقلاب درباره فتنه 88 را در زیر مطالعه خواهید کرد.
مقام معظم رهبرى: آنجائى که دشمنى و توطئه دشمن حس مىشود، همه باید به صورت لحظهاى حساسیت نشان دهند.
فتنه 88؛ حرکت هدایتشده از طرف بیگانگان
انتخاباتى انجام مىگیرد، یک حرکت قانونى اتفاق مىافتد، یک نتیجهاى هم با خود بهدنبال مىآورد؛ این نتیجه را به زور خشونت بخواهند عوض کنند. یک عدهاى را بکِشند توى صحنه؛ احیاناً اگر اقتضاء شد، خشونت هم بکنند، آتشسوزى هم راه بیندازند، بانک هم آتش بزنند، اتوبوس هم آتش بزنند، براى اینکه نتایج قانونى را برگردانند. خوب، این حرکتى است که هم خلاف شرع است، هم خلاف قانون است. پیداست این حرکت، حرکت هدایتشدهاى از طرف بیگانگان است. یک چنین اتفاقى را مىخواستند در کشور پیش بیاورند.(1/1/1389)
اهداف دشمن از ایجاد فتنه سال 88
الف. شکاف بین آحاد مردم
مهمترین هدف از حوادث دوران فتنه بعد از انتخابات 88 این بود که بین آحاد ملت شکاف بیندازند؛ سعی‌شان این بود، مىخواستند بین آحاد مردم شکاف بیندازند و نتوانستند.( 19/11/1388)
ب. قراردادن مردم، مقابل نظام
دشمن تلاش مىکند زحمت مردم را باطل کند - همچنان که در سال 88 کردند - اینهم یکى از کارهاى دشمنان بود؛ کسانى را وادار کردند که برخلاف قانون، توقعاتى بکنند و بر اساس آن توقعات، سعى کنند مردم را در مقابل نظام قرار دهند.(16/2/1392)
سران فتنه؛ بازیچه دست دشمن
این کسانى که شما بهشان مىگوئید سران فتنه، کسانى بودند که دشمن اینها را هل داد وسط صحنه. البته گناه کردند. نبایستى انسان بازیچه دشمن شود؛ باید فوراً قضیه را بفهمد. اگر اول غفلتى کرده است، وسط کار وقتى فهمید، بلافاصله بایستى راه را عوض کند. خوب، نکردند. عامل اصلى، دیگرانى بودند که طراحى کرده بودند، به خیال خودشان محاسبه کرده بودند. به گمان آنها بساط جمهورى اسلامى بنا بود جمع شود؛ نه فقط حقیقت دین، حتّى شعارهاى دینى هم باقى نمانَد؛ برنامه این بود.( 19/10/1389)
گناه بزرگ فتنهگران
الف. نفى رأى و حضور مردم
در این فتنههاى بعد از انتخابات، آن چیزى که اساس قضیه است، این است که رأى مردم و حضور مردم از نظر یک عدهاى نفى شد، مورد خدشه قرار گرفت، نظام تکذیب شد، مورد تهمت قرار گرفت. گناه بزرگى که انجام دادند، این بود. اینها بایست تسلیم مىشدند.(6/12/1388)
ب. تمکیننکردن به قانون
ادعا کردند که قانونگرا هستند، بعد خب مردم به آنها رأى ندادند، اکثریت مردم به کس دیگرى رأى دادند؛ اینها بنا کردند دعوا راه انداختن که چرا! کشور را، ملت را مدتى مضطرب کردند، دشمن را خوشحال کردند؛ البته آخرش هم در مقابل مردم دیگر تاب نیاوردند و عقب نشستند.
گناه آتشافروزان فتنه 88 همین بود که به قانون تمکین نکردند، به رأى مردم تمکین نکردند. ممکن است کسى بعد از انتخابات اعتراض داشته باشد؛ خیلى خوب، این اعتراض ایرادى ندارد، اما راهِ قانونى دارد که چگونه باید این اعتراض را بیان و دنبال کرد. اگر قانون را قبول داریم، باید از آن راه برویم. این هم نکته اصلى است.(20/7/1390)
ج. امیدوارکردن دشمن
گناه بزرگى که برخى از دستاندرکاران فتنهها در کشور انجام مىدهند، امیدوارکردن دشمن است؛ دشمن را امیدوار مىکنند که مىتواند منفذى در بین مردم، در بین عوامل گوناگون، در بین مسؤولان نظام باز کند.(8/10/1389)
مسأله اصلى و عمده در فتنه 88
من خواهش مىکنم اگر چنانچه مسائل سال 88 را مطرح مىکنید، مسأله اصلى و عمده را در این قضایا مورد نظر و در مدّ نگاهتان قرار دهید؛ آن مسأله اصلى این است که یک جماعتى در مقابل جریان قانونى کشور، به شکل غیرقانونى و به شکل غیرنجیبانه ایستادگى کردند و به کشور لطمه و ضربه وارد کردند؛ اینرا چرا فراموش مىکنید؟
اما در این قضایا، مسأله اصلى گم نشود. خب، در انتخابات سال 88، آن کسانى که فکر مىکردند در انتخابات تقلب شده، چرا براى مواجهه با تقلب، اردوکشى خیابانى کردند؟ چرا اینرا جواب نمىدهند؟ صدبار ما سؤال کردیم؛ نه در مجامع عمومى، نخیر، به شکلى که قابل جوابدادن بوده، اما جواب ندارند. خب، چرا عذرخواهى نمىکنند؟ در جلسات خصوصى مىگویند ما اعتراف مى‌کنیم که تقلب اتفاق نیفتاده بود. خب، اگر تقلب اتفاق نیفتاده بود، چرا کشور را دچار این ضایعات کردید؟ چرا براى کشور هزینه درست کردید؟ اگر خداى متعال به این ملت کمک نمىکرد، گروههاى مردم به جان هم مىافتادند، مىدانید چه اتفاقى مىافتاد؟ مىبینید امروز در کشورهاى منطقه، آنجاهائى که گروههاى مردم مقابل هم قرار مىگیرند، چه اتفاقى دارد مىافتد؟ کشور را لب یک چنین پرتگاهى بردند؛ خداوند نگذاشت، ملت هم بصیرت به خرج دادند. در قضایاى سال 88، این مسأله اصلى است.( 6/5/1392)
نقش هشیارى و تدبیر مسؤولان در رفع مشکلات
به حول و قوه الهى و با هشیارى مردم و تدبیر مسؤولان، مشکلات برطرف خواهد شد. هم مردم وظیفه دارند، هم ما مسؤولان وظیفه داریم؛ همه باید به وظایفمان عمل کنیم. وقتى به وظیفه عمل کردیم، کارها پیش خواهد رفت. هشیارى مردم نقش دارد. ببینید در تهران یک عدهاى به نام بازارى آمدند در خیابانها اغتشاش کنند، فوراً بازارىهاى محترم با موقعشناسى اعلامیه دادند، اعلان کردند که اینها دروغ مىگویند، اینها از ما نیستند. این کارِ درستى است. اگر هشیارى قشرهاى مختلف مردم و موقعشناسى آنها به وقت به سراغشان بیاید، این با ارزش است. اینکار، کار با ارزشى بود که انجام دادند. حرف من در فتنه 88 هم همین بود. در فتنه 88، چند روز بعد از انتخابات به آن عظمت، یک عدهاى آمدند اظهار مخالفت کردند، یک عده هم از این فرصت استفاده کردند؛ سلاح گرفتند، کار را به آشوب و تشنج کشاندند، پایگاه بسیج را گلولهباران کردند. حرف ما این بود: آن کسانى که به نام آنها اینکارها انجام مىگرفت، باید همانوقت اعلامیه مىدادند، اعلام بیزارى مىکردند، مىگفتند اینها از ما نیستند، اما نکردند. اگر اینکار را مىکردند، فتنه زودتر ریشهکن مىشد، مسائل بعدى هم پیش نمىآمد. این هشیارى، موقعسنجى، لحظه را به حساب آوردن، خصوصیت برجسته و مهمى است که باید ملت ما در همه موارد متوجه باشند؛ آنجائى که دشمنى و توطئه دشمن حس مىشود، به صورت لحظهاى باید همه حساسیت نشان بدهند، این از ناحیه مردم.( 19/7/1391)
منبع: تسنیم
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.