کد خبر:۳۳۱۸۷۶
نوشت افزار اسلامی؛ نیازی مهم و فقر رسانه‌ای
حدود پنج درصد از نوشت افزار و لوازم التحریر تولید شده و عرضه شده در مراکز فروش متناسب با فرهنگ ایرانی-اسلامی است.
به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، همین چند ماه پیش بود که وزیر آموزش و پرورش مملکت در بازدید یکی از مدارس به دلیل استفاده از هدایایی با نمادهای بیگانه مورد انتقاد برخی رسانه‌ها قرار گرفت.
بجاست که نگاهی کوتاه بیاندازیم به وضعیت نوشت افزار و حضور آن در زندگی کسانی که به عنوان آینده سازان جمهوری اسلامی ایران شناخته می‌شوند.
مدتی قبل مدیر دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی آماری با این مضمون اعلام کرد که «تنهای تنهای تنها» حدود پنج درصد از نوشت افزار و لوازم التحریر تولید شده و عرضه شده در مراکز فروش متناسب با فرهنگ ایرانی-اسلامی است و آن نود و پنج درصد هیچ نسبتی با فرهنگ انقلابی مردم ندارد و تنها ویترینی است از مرد عنکبوتی، بت من، سیندرلا، باربی و خرس و گربه و سگ و هزار جک و جانور دیگر؛ که صرفاً تقلیدی است کورکورانه از فرهنگ بیگانه و گرد وغباری است نشسته بر روی مفاخر ملی ما در حال و گذشته.
آنچه مهم‌تر از هر چیز ضروری‌تر به نظر می‌رسد لزوم کار رسانه‌ای در خور این زمینه است، حال خوب است به این سوال پاسخ داده شود که در طول دوره‌های گذشته در این مورد چقدر کار رسانه‌ای انجام شده است؟ چند درصد از وقت رسانهٔ ملی به نوشت افزار بومی اختصاص یافته است؟ چند دقیقه از تریبون‌های نماز جمعه؟ چقدر بهره گیری از فضای مجازی؟ و چند ثانیه از وقت گرانبهای نهادهای فرهنگی انقلاب اسلامی؟
آخر این دانش آموزان بیچاره قرار است حدود 9 ماه از سال را در کنار این اشیاء و اشکال به سر ببرد. نباید تعجب کرد اگر فرزندانمان «مرد عنکبوتی» را بیشتر از مردانی می‌شناسد که «خانهٔ عنکبوت» را با همهٔ تجهیزاتش به سمت ویرانی کشانده‌اند. مردانی چون: سید عباس موسوی، شهید صدر، سید حسن نصر ا...، حاج عماد مغنیه و شهیدانی که فرزندانمان حتی «نام» آن‌ها را یکبار نشنیده‌اند چه رسد به «مرام» آن‌ها.
بی‌شک امروز جامعه بیش از هر وقت دیگری و دانش آموز امروز بیش از دیگری نیازمند آشنایی با مفاخر و قهرمانان ملی خود است.
فی الحال نوشت افزار بومی بیش از هر چیز دیگری به تبلیغ رسانه‌ای و توزیع می‌دانی نیازمند است که در صورت توجه می‌تواند بخش مهمی از عرصه فرهنگ را از اسارت و انحصار آثار بیگانه خارج نماید.
در این باره ذکر چند نکته ضروری می‌باشد:
1) همه کسانی که در حوزه فرهنگ ملی مسئولیت یا احساس تکلیفی دارند بی‌شک باید در یکی از حوزه‌های تولید، توزیع یا مصرف نوشت افزار اسلامی-ایرانی فعالیت و کار تعریف نمایند.
2) کسانی که رسانه در اختیار دارند و به نوعی صاحب رسانه محسوب می‌شوند، چه رسانه‌های ملی، چه تریبون‌های نماز جمعه و جماعات، چه رسانه‌های محلی و نشریات و رسانه‌های درون سازمانی و... باید در حد توان خود به این حوزه توجه «درخور» نمایند به این معنا که ضریب رسانه‌ای مناسب را در نظر گیرند. به عنوان مثال توجه شما را جلب می‌کنم به اندازه ضریب رسانه‌ای که در رسانه‌های ما به فوتبال داده می‌شود به نوشت افزار اسلامی، شاید یک هزارم هم نباشد که این عدم ضریب دهی مناسب خود نوعی ظلم رسانه‌ای محسوب می‌شود که متاسفانه نه فقط در این عرصه بلکه در عرصه‌های مهم دیگری نیز مشاهده می‌شود.
3) تجربه نشان داده که یکی از بهترین روش‌های تبلیغ، تبلیغ چهره به چهره است؛ انشا ا... کسانی که از این تولیدات استفاده می‌کنند در جهت تبلیغ و معرفی این محصولات به دیگران تلاش نمایند.
4) بار‌ها در سطح کشور و شهرستان‌ها و همین شهرستان شهربابک نمایشگاههایی که در آن‌ها صرفاً آثار زرد و خنثی دیده می‌شود برگزار گردیده که مورد توجه مخاطب عام قرار نمی‌گیرد. بجاست که متولیان امر با کاهش تعداد این نوع نمایشگاه‌ها و برگزاری حداقل یک نمایشگاه عرضه و فروش محصولات نوشت افزار اسلامی-ایرانی در سالی که فرهنگ در آنجایگاهی ویژه یافته است گام موثری جهت تحقق جلوه‌ای از «اقتصاد و فرهنگ با عزم ملی و مدیریت جهادی» بردارند.
منبع: بابک آنلاین
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.