به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»، انجمن صنفی روزنامه نگاران طی سالهای گذشته همواره حواشی مختلفی داشته است. این انجمن که قرار بود فعالیت صنفی کرده و به پیگیری حقوق روزنامه نگاران بپردازد با پیگیری رویه ای سیاسی دچار التهاباتی شد که در نهایت منجر به تعطیلی این صنف گردید تا خود روزنامه نگاران که به دنبال برطرف کردن نقصهای جامعه و بیان کردن نقاط ضعف و قوت ارگان ها برای پیشرفت کشور هستند خود از نداشتن صنفی واقعی که پیگیر حقوق آنها باشد بازماندند.
انجمن صنفی روزنامهنگاران که اولین انجمن صنفی روزنامهنگاری پس از انقلاب اسلامی است، در تابستان سال 1388 با فک پلمپ دفتر خود مواجه شد. پس از انتخابات 1392 و روی کار آمدن دولت «تدبیر و امید» تلاشهایی برای فک پلمپ دفتر این انجمن صورت پذیرفت. از جمله این تلاشها، کمک خواستن از وزرای «اطلاعات»، «کار، رفاه اجتماعی» و «فرهنگ و ارشاد اسلامی» برای فک پلمپ انجمن صنفی روزنامهنگاران بود.
پرده برداری از «خودکشی» انجمن صنفی روزنامه نگاران
تا به امروز اسناد و شواهد متقنی از تخلفات عدیده انجمن صنفی منحله روزنامهنگاران در زمان فعالیت آن منتشر شده و اسناد حقوقی انحلال رسمی این انجمن نیز از سوی مراجع قضایی و قانونی، بارها اعلام شده است.
انحلال انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران یکی از مباحث چالشی در طی سالیان گذشته بوده و این چالش در ماههای اخیر و با توجه به فضای سیاسی ناشی از انتخابات دوره یازدهم ریاست جمهوری جدی تر شده است به طوریکه موضوع مذکور موافقان و مخالفان فراوانی داشته و بر همین اساس نیز هر یک از دو گروه در توجیه موافقت یا مخالفت خویش دلایل متعددی را مورد اشاره قرار داده اند.
انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران طبق آییننامه اجرایی مصوب سال 1371 هیئت وزیران تشکیل شده که در این آییننامه چگونگی تشکیل، حدود وظایف، اختیارات و چگونگی عملکرد انجمنهای صنفی و کانونهای مربوط به تفصیل مشخص شده است ضمن آنکه بنا بر اذعان اعضای هیئت مدیره سابق انجمن موصوف ، اساسنامه تشکل صنفی مزبور نیز عمدتا با پیروی از اساسنامه های نمونه که از سوی وزارت کار تدوین شده بود تهیه و تنظیم شده است. لذا موضوع انحلال این تشکل نیز تابع مقررات مندرج در آیین نامه مذکور است. بر همین اساس نیزآیین نامه فوق الذکر، قانون حاکم بر نظام حقوقی نحوه تشکیل و انحلال انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران بوده و یر این اساس در ادامه این نوشتار آیین نامه یاد شده مورد تجزیه و تحلیل قرار خواهد گرفت.
با بررسی آیین نامه فوق الذکر سوالات متعددی مطرح می شود ازجمله اینکه مطابق آئین نامه مرقوم در فوق انحلال یک تشکل یا انجمن صنفی در چه مورد یا مواردی و تحت چه شرایطی محقق می شود؟ وزارت تعاون کار و امور اجتماعی و نیز بازرسان انجمن های صنفی چه نقشی در فرآیند انحلال انجمن های مزبور دارند و آیا در این خصوص دارای صلاحیت و حق تصمیم گیری هستند؟ یا اینکه صرفا نقش اداری و نظارتی داشته و فاقد هر گونه اختیاری می باشند؟ پاسخ سوالات مزبور مستلزم شناسایی شرایط و موارد انحلال انجمن های مزبور و نیز شناخت جایگاه حقوقی، وظایف و اختیارات وزارت کار و نیز بازرسان انجمن های صنفی می باشد.
مطابق تبصره 3 ماده 11 آیین نامه چگونگی تشکیل، حدود وظایف، اختیارات و چگونگی عملکرد انجمن های صنفی و کانون های مربوطه مصوب 1371 هیات وزیران «چنانچه حداکثر شش ماه پس از پایان دوره مدیریت هیئت مدیره تجدید انتخابات صورت نگرفته باشد، بازرسان مکلفند انحلال تشکل انجمن صنفی یا کانون مربوطه را به وزارت کار و امور اجتماعی و سایر مراجع ذی ربط اعلام نمایند.»
ملاحظه می شود که مطابق مفهوم و منطوق تبصره قانونی فوق الذکر انحلال یک تشکل صنفی منوط به اجتماع 3 شرط می باشد:
شرط اول) انقضای مدت مدیریت اعضای هیئت مدیره.
شرط دوم) سپری شدن 6 ماه از زمان انقضای مدیریت هیئت مدیره مزبور.
شرط سوم) عدم تجدید انتخابات هیئت مدیره و در نتیجه بلاتصدی ماندن هیئت مدیره.
مهدی فضائلی کارشناس مسائل رسانه ای با اشاره به همین موضوع و با بیان اینکه این تشکل صنفی بر اساس اساسنامه خودش نتوانسته فعالیتش را ادامه دهد، اظهار داشت: «تاسیس انجمن صنفی روزنامه نگاران به حدود سال 86 یا 85 باز می گردد و منحل شدن انجمن نیز مربوط به اساسنامه آن است.»
وی با بیان اینکه زمانی که مجمع اول و دوم به حد نصاب نرسید، مجمع سوم این انجمن به رغم غیرقانونی بودن تشکیل شد و باز هم به حد نصاب نرسید، می گوید: «دستاندرکاران این انجمن به میزانی مقبولیت نداشتند که بتوانند مجمع برگزار کنند، چه اصراری وجود دارد که دوباره به آن امکان داده شود.»
مدیرعامل موسسه سروش در ادامه می افزاید: «چون در اساسنامه، مجمع سوم پیش بینی نشده بود، این انتخابات غیرقانونی بود. در اساسنامه انجمن نیز به این موضوع اشاره شده بود که اگر به مدت 6 ماه فعالیتی از سوی انجمن صورت نگیرد، عملا انجمن باید منحل می شد. این اتفاق به اطلاع دیوان عدالت اداری رسید و براساس قانون این انجمن پلمپ شد.»
بازی های سیاسی در قالب یک انجمن صنفی روزنامه نگاری!
اما یکی از انتقادهایی که به انجمن صنفی روزنامه نگاران وارد بود، این است که این انجمن به جای فعالیت و دفاع از خواسته های صنفی روزنامه نگاران، خود را اسیر دست سیاسیون و بازی های سیاسی کرده بود.
محمدکاظم انبارلویی سردبیر روزنامه رسالت با اشاره به همین موضوع اظهار می دارد: «برخی اعضا به دلیل فعالیت های سیاسی در انجمن در جلسات مجمع عمومی شرکت نکردند و همین دلیل باعث به حد نصاب نرسیدن این جلسات شد.»
سردبیر روزنامه رسالت با اشاره به نقش موثر برخی اعضای این انجمن در فتنه88 خاطرنشان کرد: «برای نمونه آقای مزروعی رئیس این انجمن امروز در بلژیک پناهنده شده و جزو کارمندان بی بی سی است و فریبا داوودی مهاجر که عضو انجمن بوده این روزها ضمن کشف حجاب به خدمت ارتش رسانه ای آمریکا و اروپا درآمده اند.»
انبارلویی بر همین اساس ادامه داد: «باقی مانده این افراد نیز امروز در داخل کشور می خواهند راه دوستان خود را ادامه دهند.»
مصطفی کواکبیان رئیس شورای سیاستگذاری جبهه اصلاحات نیز با انتقاد از فعالیت های سیاسی در انجمن روزنامه نگاران می گوید: «فعالیت های سیاسی جایی در یک انجمن صنفی ندارد. در حال حاضر انجمن روزنامه های غیردولتی را داریم که سی و پنج یا شش روزنامه با گرایش های مختلف سیاسی در آن عضو هستند اما در آنجا کارهای صنفی را مدنظر داریم. هتر است فعالیت های سیاسی در قالب احزاب سیاسی صورت بپذیرند.»
مهدی فضائلی نیز در رابطه با تفکرات برخی اعضای این انجمن می گوید: «فعالان انجمن صنفی روزنامهنگاران، افراد بدنامی هستند. کسانی که در این انجمن فعال بودند طرفدار رژیم صهیونیستی بوده و رسما نظرات خود را در این زمینه نیز اعلام کردهاند.»
مدیرعامل مؤسسه سروش یادآور شد: «از این جهت انجمن صنفی روزنامهنگاران، انجمن خوش نامی نیست و چنانچه بعد سیاسی آن را درنظر بگیریم، مشاهده میشود که برخی از کسانی که در این انجمن نقش ایفا میکردند افراد بدنامی هستند.»
با این حال و با وجود اینکه پس از انحلال قانونی "انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران" که به دلیل تخلفات محرز از اساسنامه این تشکل صورت گرفت، تشکل دیگری با عنوان "انجمن صنفی خبرنگاران و روزنامهنگاران ایران" با کسب مجوز رسمی از وزارت کار، طی سالهای اخیر فعالیت خود را آغاز کرده است، پس از انتخاب حسن روحانی به عنوان رئیسجمهور منتخب در انتخابات 24 خرداد 92، برخی افراد وابسته به انجمن صنفی منحله روزنامهنگاران طی نامههایی سرگشاده، اصل انحلال این تشکل را انکار کرده و خواستار فعالیت مجدد آن شدهاند.
خواسته ای که به نظر غیرقانونی می رسد و انجمنی که سالیان قبل بر اساس اسناد منتشره دست به خودکشی زده است، امروز به دنبال احیای مجدد است.
منبع: تهران پرس