به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»، هنوز یک سال از عمر دولت یازدهم نگذشته که چهره های نزدیک به طیف دوم خرداد در حال تعیین مرزهای جدیدی خود با دولت تدبیروامید و شخص روحانی بوده و در پی آن هستند تا آرام آرام تئوری « حضور مستقلانه ی اصلاح طلبان برای انتخابات مجلس دهم» را از همکنون به مرحله اجرا بگذارند.
آنگونه که بسیاری از تئوریسین های این جناح سیاسی درطول ماههای اخیر بیان کرده اند، دولت روحانی برای این طیف «مرحله ی مقدماتی» برای «ورود رسمی به قدرت» به حساب می اید؛
با این توضیح که، بعد از آنکه «تطهیر سران اصلاحات نزد افکارعمومی» بخوبی قدرت اثرگذاری پیدا کرد - آنهم بوسیله قدرت دولت یازدهم و کمک روزنامه های زنجیره ای – و فعالان غائله ی سال 88 از زیر فشار روانی- رسانه ای جامعه خارج شدند، انتقادات از عملکرد دولتمردان کنونی رویکردی پررنگ تر بخود گرفته و «لزوم روی کار آمدن مهره های مناسب تر از مسئولان کنونی» در بین جامعه بعنوان ضرورتی انکار ناپذیر به جامعه القاء شود.
در این طرح جناح دوم خرداد تصمیم دارد نهایتا به این نتیجه برسند که « مجلس و دولت ایده آل و آرمانی» را نمی شود در مجلس و دولت فعلی جستجو کرد و خانه ملتی و قوه مجریه ای باید پایه گذاری شود که بتواند اهداف بالادستی پدرخوانده های این جبهه را محقق کند.
بر اساس آنچه گفته شد «شیب انتقادات از دولت روحانی» باید در طی ماههای آینده شکل تصاعدی بخود گرفته و جداسازی رسمی اصلاح طلبان با دولت تدبیر و امید باید چند ماه قبل از انتخابات اسفند 94 با ارائه ی لیست جداگانه ی انتخاباتی از سوی آنها بصورت رسمی افتتاح شود.
با بررسی مواضع شخصیتهای اثرگذار و خط مشی رسانههای جریان مذکور در طول سه ماه اخیر میتوان گفت که شیب انتقادات تجدیدنظرطلبان از روحانی شکل تندتری به خود گرفته که در ادامه به مهمترین آن اشاره می شود.
* سبد کالا و شکاف های ابتدایی
توزیع سبد کالا در میان مردم بهانه بود تا دوم خردادیها با اتخاذ گارد « دلسوزی برای مردم » اقدامات دولت را به باد انتقاد گرفته و زمینه ی تخاصم های بعدی با دولت را مقدمه چینی کنند.
در یکی از مهمترین آن محمد هاشمی رفسنجانی درباره توزیع سبد کالا و تأثیر این کار در بهبود وضع معیشتی مردم گفت : بالاخره اگر عدهای که استحقاقش را دارند این سبد را دریافت کنند، مقداری کمک به معیشت اقشار آسیبپذیر است ولی روش اجرا و دامنه اجرا، خیلی مناسب شرایط اقتصادی کشور نیست، راههای بهتری وجود دارد و این نوع مسائل از نظر بنده خیلی توجیه ندارد.
همچنین صادق زیباکلام استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران و فعال سیاسی اصلاحطلب در گفتوگویی با روزنامه اصلاحطلب «اعتماد»، اجرای طرح سبدکالایی دولت روحانی را اشتباه فاحش میداند و بیان میکند: «سبدکالای دولت روحانی بهگونهای همان یارانه 45 هزار و 500 تومانی دولت احمدینژاد است اما با برنامهریزی کمتر و ناپختگی.» این فعال سیاسی اصلاحطلب با بیان اینکه فکر میکنم سبدکالا یک فکر «ناپخته» و یک ایده «نسنجیدهای» بود که دولت با عجله و بدون تدبیر به آن پرداخت، افزود: «متأسفانه دولت بدون اینکه برنامهریزی دقیقی انجام دهد و افرادی را که قرار است این سبدکالا به آنها تعلق گیرد را شناسایی کرد...»
* دستگیری مرزبانان زمینه ی برای حملات بعدی
در ایامی که پنج مرزبان کشورمان در شرق گروگان گرفته شدند هم شاهد انتقادات بسیاری از سوی اصلاح طلبان علیه دولت اعتدال بودیم، بهروز شجاعی از عناصر فعال جریان اصلاحطلبی که در انتخابات شورای شهر در لیست این جریان سیاسی حضور داشت در فیسبوک خود با اشاره به گروگان گرفتن پنج مرزبان، وظیفه حسن روحانی را عذرخواهی در قبال اتفاقات رخ داده میداند و اشاره میکند: دولت تدبیر و امید بدون شک در به گروگان گرفتن این پنج مرزبان، به درازا انجامیدن گروگانگیری و شهادت داناییفر مقصر است... آن طور که از شواهد امر مشخص است دولت آنطور که باید و شاید این گروگانگیری را جدی نگرفت و همه امکانات و... ظرفیتهای خود را برای آزادی این پنج فرزند ایران زمین بسیج نکرد، آزادی این پنج نفر نیازمند یک کار دقیق دیپلماتیک و اطلاعاتی بود و کم از مذاکرات ژنو نبود اما تلاشهای صورت گرفته بیشتر بر روی دوش یک وزارتخانه بود. دولت و شخص رئیسجمهور باید از ملت ایران و به ویژه خانوادههای این عزیزان عذرخواهی کند.
* پایگاه اجتماعی روحانی هم زیر سوال می رود
«رفع حصر سران فتنه»، «آزادی برخی محکومان فتنه 88» و «بکارگیری عناصر منسوب به جریان اصلاحات در پستهای مهم و حیاتی کشور» از جمله اهدافی بوده که همواره از طریق رسانههای وابسته به این جریان مطرح بود و بی توجهی دولتمردان به این خواسته ها خشم دوم خردادی ها را در پی داشته است.
احمد پورنجاتی در مطلبی که در صفحه فیسبوک خود در بهمن ماه سال گذشته منتشر می کند اظهار می کند: «چه خوب میشد، اگر مقاماتی که برای رسیدن به منصب و قدرت، نیازمند رأی مستقیم شهروندان هستند، به ویژه رئیسجمهوری که میبایست خود را در گستره ملی در معرض انتخاب مردم قرار دهد، آرشیو محرمانهای را از تصویر جلسهها و دیدارهایی که در دوره «رایزنی و جلب نظر و مددجویی و مشورتخواهی و... التماس دعا» با چهرهای گشاده و منتپذیر و سپاسگزار، با صغیر و کبیر برگزار کرده در گنجه خانهاش نگهداری میکردند...». وی در مطلب دیگری تاکید می کند : « ... درست است که روحانی با تابلوی اعتدال و نوعی دولت فراجناحی به میدان رقابتها آمد اما بیهیچ تردیدی او به عنوان شخص خودش از هیچ پایگاه اجتماعی و بدنه سیاسی اختصاصی برخوردار نبود.»
* روحانی، مستأجری چهار ساله!
آغاز سال 93 رشد قابل توجه تخریب علیه دولت و شخص روحانی را نشان می دهد.
محمدرضا تاجیک فعال سیاسی این جبهه در نخستین روزهای اردیبهشت ماه در گفتوگو با روزنامه شرق با تأیید پروژه «مستأجر چهار ساله» اصلاحطلبان اظهار میکند که از امروز از شدت و گستره حمایت اصلاحطلبان به دولت کاسته شده است. مشاور رئیسجمهور و رئیس «مرکز بررسیهای استراتژیک ریاست جمهوری» در دوران خاتمی در این گفتوگو تأکید کرده که دولت «اعتدال» در حال تبدیلشدن به دولت «اختلاط» است و باید سریعتر خود را جمعوجور و گرایشهای متفاوت و گاه متضاد درونی خود را تعدیل کند و تا دیر نشده کلید تدبیر خود را بهکار گیرد.
* مرعشی هم از دولت می گوید
مرعشی هم در گفتگو با اعتماد دیگر ارگان مطبوعاتی دوم خرداد، بیان می کند: «ما سیاستهای کلی آقای روحانی را تأیید میکنیم اما در عرصه سیاست داخلی همه سیاستهای دولت را تأیید نمیکنیم. ما منتقد وزارت کشور بوده و هستیم. تأکید میکنم که ما حامی آقای روحانی هستیم اما در عرصه سیاست داخلی کاملاً زاویه انتقادی داریم.»
* کاهش محبوبیت روحانی
صادق زیباکلام هم در یادداشتی پس از آنکه ثبت نام مردم برای دریافت یارانه ها بیان می کند : «بیش از 90 درصد جمعیت کشور خود را مستحق دریافت یارانه اعلام کردهاند. آیا به راستی این چنین است...
به زعم اصولگرایان، اگر مردم این دولت را قبول میداشتند و برایش تره خرد میکردند، محض گل روی دولت تدبیر و امید هم که شده بود دستکم بخشی از آن 19 میلیونی که به او رأی دادند ثبتنام نمیکردند. حرف اصولگرایان اتفاقاً درست است.»
* فائزه هم دست بکار شد
اواخر خرداد ماه بود که روزنامه های زنجیره ای مواضع فائزه هاشمی نسبت به دولت را با تیتر «ماندن مدیران احمدینژاد در دولت اعتدال نیست» برجسته کرده و از قول وی نوشتهاند: «اینکه مدیران قبلی را در این دولت حفظ کنیم، نشان از اعتدال و فراجناحی بودن دولت نیست بلکه نیاز است تا مدیران همفکر و شجاع در کشور به کار گمارده شوند... هشت سال گذشته دوران سختی بود و نباید در این دوران رفتاری خلاف شیوه اعتدال و تدبیر را شاهد باشیم و باید بپذیریم که اعتدال متعلق به همه آحاد جامعه بوده و افرادی که در جمع ما هستند با هر سلیقه و پشتوانهای محترمند.»
* جسارت روحانی از زبان مطهری
علی مطهری که قبل از انتخابات یازدهم ریاست جمهوری و پس از آن یکی از مدافعان سرسخت روحانی بشمار آمده هم در یکی از اظهار نظرات جنجالی خود با انتقاد از روحانی تاکید می کند: «دکتر روحانی باید با جسارت بیشتر و با بهرهگیری از معتدلهای اصلاحطلب مسائل سیاست داخلی را دنبال کند...»
* اعتدال اصلا گفتمان نیست
محمدرضا خاتمی هم به مانند دیگر هم فکرانش به جداسازی می اندیشد، وی در مصاحبهای تصریح می کند: «اعتدال اصلا نمیتواند یک گفتمان باشد. اعتدال یک روش یا حداکثر استراتژی، خطمشی و راه است. وقتی برنامهای را مینویسیم، باید هدف، رسالت، استراتژی و خطمشی و تاکتیکهایی که کار را عملیاتی میکند داشته باشد. گفتمان باید هدف را تعیین کند که به کجا میخواهد برسد. ما گفتمان اصلاحات داریم، تقریبا روشن است اهدافش چیست... از این رو من اعتدال را به عنوان یک مشی قبول دارم؛ یعنی میانهروی. البته به نظرم باز هم در این مسیر ابهام زیادی وجود دارد.»
* اصغرزاده طراح آخرین موج حمله علیه روحانی/زیر سوال بردن دیپلماسی دولت
جدیدترین موج از حملات بی امان دوم خردادی ها علیه دولت تدبیر و امید و شخص روحانی را باید در صفحه نخست شماره دیروز روزنامه ی آرمان دید آنجایی که این ارگان مطبوعاتی در گفتگو با ابراهیم اصغرزاده تیتر «دولت نمیتواند گل بزند لااقل خوب بازی کند » را برجسته کرده و در قسمتی از ان درج می کند: « اولین قدم دولت بازسازی یا بهتر بگویم تاسیس مجدد دستگاه دیپلماسی بر مبانی عقلانی و منطقی بود که تا حدودی موفق شد. گرچه متاسفانه به دلیل بیبرنامگی، دستگاه دیپلماسی کشور یکسره گروگان پرونده هستهای شده است و کمتر به دیگر روندهای بینالمللی پرداخته است.»
این فعال اصلاح طلب در ادامه دولتمردان را به تفکرات پوپولیستی متهم کرده و روحانی را فاقد توانایی های لازم برمی شمارد و تصریح می کند: «ماموریت اصلی دستگاه دیپلماسی باید این باشد که ایران را به کشوری پیشبینیپذیر و قابل اتکا در معادلات بینالمللی و منطقهای تبدیل کند. اما اگر تیم دولت بخواهد مثل تیمهای فوتبالی بازی کند که بهرغم بهرهگیری ازستارههای زیاد در ترکیب خود یا وجود نیمکت ذخیرههای پروپیمان قادر به گلزنی نیست چه سود. همه امیدها و آرزوهای مردم برای تغییر وضع از دست خواهد رفت. ستاره چنین دولتی حتی زودتر از دولت پوپولیستی و کمستاره احمدینژاد که بارها گل به خودی میزد، افول خواهد کرد. بهنظرم دولت دکتر روحانی اگر قادر به گلزنی نیست لااقل خوب بازی کند.»
منبع: جوان آنلاین