نادیده انگاری اسوه های مقاومت هسته ای چه معنایی دارد؟/احمدی روشن‌ها را فراموش نکنیم

به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»، سخنان  رهبر معظم انقلاب در جمع سفرای ایرانی در کشورهای خارجی را مثل همیشه با تمام تمرکز به گوش جان سپردیم. ترسیم راهبرد کلان موضوع مذاکره و  اعلان خط قرمز بودن مذاکره با امریکا و ایادی کفرش، مهمترین رهنمون ایشان بود. محورهایی که دقیقاً یادآور گفتمان امام راحل  بود که"امریکا را "شیطان بزرگ" می دانست و رابطه با او را نفی می کرد.امروز در نگاه گروهی می شود با سرکوب و کم انگاری برخی اصول، آنها را از یاد جامعه برد. اما غافل از اینکه دائم این اصول توسط معظم له متذکر می شود. این راز زنده ماندن انقلاب است. این روند حفظ گفتمان معمارکبیر انقلاب، آتشی شعله افکن بر ذغال های زیر خروارها خاکستر که به اجبار بر روی آن می نشیند است.

از زمان آغاز مجدد مذاکرات هسته ای در دولت یازدهم، از این قبیل خاکسترپراکنی ها را بسیار دیده ایم.گاهی هم دیگر خاکستر جواب گو نیست و آب جور خاکستر کشد. این روزها نادیده انگاری برخی اسوه های مقاومت هسته ای همچون شهید مصطفی احمدی روشن و میدان ندادن به جولان نام وی در رسانه‌ها و یا حضور خانواده وی در مجالس عمومی، بر کسی پوشیده نیست. از آن سو نیز، هم قواره‌ها و هم مسلکان این شهید بزرگ را که چراغی هدایت‌گر در عرصه هسته‌ای کشور بود، نیز به انحایی از گود فعالیت خارج ساخته تا شاید این نسل دوم روی کار آمده پس از شکستن پلمپ‌های هسته ای در دولت نهم و به گونه ای آنها را م یتوان طلایه داران هسته ای کشور خطاب کرد، را ریشه کن ساخته  و جلوی پیشرفت هسته‌ای را بیش از این بگیرند که قدری خوشایند ایادی کفر گردد.

والله که این جوانان نه در پی مال آمده‌اند نه جاه و مقامی آنها را راضی می‌کند، بلکه تنها ایران اسلامی را قدمگاه امام زمان(عج) می‌دانند و در رکاب نائبش جانانه کشورسازی می کنند. چند روز پیش پای درد دل جوانی از این نسل نشستم و چه غریبانه از این گونه اقدامات مضحک خنده بر لب جاری ساخته بود. می گفت دلیل اینکه ما را به مضاقشان خوش ندیدند همین بس است که چرا دم از پیشرفت و مقاومت در جبهه هسته‌ای می زنیم. گفتم بعد از این چه می‌کنید گفت راه، روشن است و در این نظام مقدس که شبیه مسجد است گوشه ای را برای خدمت انتخاب می کنیم که خود عبادتی بزرگ است.

آری جوانان ارزشی و انقلابی بسیاری را از گود خارج ساخته‌اند تا شاید بشود راه تعامل را هموارتر پیمود. اما غافلند که ریشه‌های هسته‌ای کشور با خون امثال احمدی روشن‌ها آبیاری شده است و اگر ریشه هم قطع شود خون، هنوز زنده است و تقاص می گیرد.

فحش، تهمت، تهدید و بازداشت، شده است مسلک این گروه تا که مباد مخالفی از سر دغدغه انتقاد کند و راه به اصطلاح خوب پیموده شده در مذاکرات هسته‌ای را بی راه کند. رهبر معظم انقلاب تلنگر خوبی زدند تا شاید معلوم شود که چه گذشت و برای چه گذشت. در آستانه سفر رئیس جمهور به نیویورک برای شرکت در اجلاس سالانه سازمان ملل هستیم. آنقدر موج برای تطمیع و تحریک وی از سوی وادادگان اصلاح طلب روا می شد تا شاید تماس تلفنی سال پیش را به مذاکره رودرو ختم کنند و اگر نبود ترسیمات امروز آقا چه بسا این کار هم به سرانجام می رسید و در محافل از اذن و رضایت ایشان دم می زدند و بر دهان منتقدین قفلی محکم که کار خود را توجیه کنند.

به هر حال انقلاب رشد یافته از خون شهیدان است و تا قیام قیامت خون‌ها ضامن بقای انقلابند و نخواهند گذاشت، مسیر اضمحلال نصیب آن شود. در این منطقه پر‌تلاطم، جزیره ثباتی چون ایران نه از برای تعامل با جهان کفر است بلکه حفظ اصول و ترسیم همیشگی آن در اذهان عمومی، رمز امنیت و ثبات آن می‌باشد. ایجاد تذبذب در نگاه دشمن، تبعات دارد که چه زیبا رهبر معظم انقلاب معادلات ایادی کفر را پوچ و بی اساس کردند.

انتخابات افغانستان را نگاه می کردم و چه ذلیلانه حل نزاع خانوادگی خود را به غریبه‌ای چون وزیر امورخارجه امریکا واگذار کرده‌اند. زیباست که نعمتهای این انقلاب را یادآور شویم و از مصادیق اطراف خود عبرت بگیریم.

منبع: دانا