به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»، «حجاب» لغتی عربی است و زبانشناسان برای آن دو معنای لغوی مطرح کرده‌اند: یکی در مفهوم مانع و حایل میان دو چیز است، خواه آن دو چیز از امور مادی و اشیای محسوس باشد و یا از امور معنوی و غیرمحسوس و دیگری در معنای ستر و پوشش است.
وقتی حجاب را در معنا اصطلاحی و در قالب پوشش زن، معنا می بخشیم در واقع منظور ما، پوشش تمام زن به وسیله چادر و نقاب است و علت شایع شدن این اصطلاح به آن سبب است که پرده، سبب پوشیدن هر چیز است که پشت آن قرار گیرد و زیبایی های زن هم به وسیله نقاب و چادر مستور و پشت آن واقع می شود. می توان گفت این تعریف رد ادعای کسانی است که "حجاب" و زن " محجبه " را زنی همیشه پشت پرده و در خانه محبوس و زندانی تعریف کرده اند.
حجاب تاریخی به قدمت وحدانیت
اما قدمت تاریخی و نگاه مذهبی به مسئله"حجاب" زنان مخصوص به تاریخ اسلام نیست، بلکه ما قوانین مربوط به " حجاب " را در ادیان دیگر به ویژه تمام ادیان آسمانی می بینیم. به طوری که در آیین یهود، مسیحیت و حتی زتشت، « عفاف و حجاب» همواره مورد تأکید خداوند قرار داشته است به طوری که در دین یهود، مسئله حجاب سخت تر از حجابی است که اسلام می گوید اگر چه امروزه به آن پایبند نیستند.
در دین اسلام به عنوان کامل ترین دین بشریت، حجاب نه حق زن و نه حق مرد است که بتواند از آن بگذرد بلکه به عنوان " حق الله " مطرح شده است. آن جا که قرآن کریم میگوید: (هر گروهی، اگر راضی هم باشند، شما حد الهی را در برابر آلودگی اجرا کنید، معلوم میشود عصمت زن، حقاللَّه است و به هیچ کسی ارتباط ندارد.)
امروزه بحث "آزادی" در دنیای بردگی نوین در میان مردم دنیا، بحثی داغ است و بسیاری از قوانین بر پایه همین کلمه از سوی سیاستمداران غربی وضع می شود. از این رو " آزادی " تبدیل به کمله ای شده که رنگ و بوی سیاست زدگی، منفعت طلبی و استعمار نوین برای زن در آن به وضوح دیده می شود؛ به طوری که در بخش بزرگی از این نگاه " آزادی" در معنای " بی پوششی و لاقیدی و لامذهبی " مطرح شده است.
این درحالی است که قرآن کریم در تقابل با این معنا بخشی کاذب غرب به مسئله" آزادی"، "حجاب" را در معنای " آزادگی و حریت " برای زنان مطرح کرده است. آنجا که درسوره احزاب می فرماید: «ای پیامبر! به همسران و دختران خویش و بانوان با ایمان بگو که روپوش خود را برگیرند تا به عفاف و حریت شناخته شوند و مورد آزار و تعرض هوسرانان قرار نگیرند و خداوند، آمرزنده و مهربان است»
در واقع حجاب کامل اسلامی، پوشش مناسب برای زنان است تا قسمت هایی که تحریک کننده غرایز مردانه است را بپوشانند و این کار به دلیل ارزش و احترام زن‌هاست، تا این که به عفاف شناخته شود و مورد آزار و اذیت افراد شرور قرار نگیرند.
سیاست‌زدگی فرهنگی در مسئله حجاب
اما همین مؤلفه فرهنگی، ارزشی و معنوی جامعه اسلامی به ویژه زن مسلمان که زبان مشترک دینای زن مسلمان برای حضور عفیف و کارآمد در جامعه است در دو سده اخیر رنگ و بوی سیاست زدگی به خود گرفته است. که این نگاه سیاست زده به فرهنگ گاه از سوی خودی و گاه از سوی بیگانه صورت می گیرد.
نخستین برخورد نوگرایان ایرانی با آداب و رسوم غربی در کنار استفاده از صنعت و تکنولوژی پیشرفته غرب در ایران معاصر از دوران فتحعلیشاه قاجار آغاز شد. آمد و رفت های هیأت های غربی به ایران و اعزام هیأت جوانان ایرانی برای تحصیل به خارج باعث شد آنان ضمن فراگرفتن علوم و تکنولوژی، تحت تأثیر آداب و رسوم غربی قرار گرفته و پس از باز گشت مروج آن شوند. به دنبال تأسیس اولین سیستم آموزشی به سبک غربی در کشور یعنی دارالفنون راه این نفوذ بازتر و با مرگ امیر کبیر تأثیرگذاری آن بیشتر شدبه طوری که دارالفنون به اولین مرجع رسمی جهت ورود سیستم آموزشی غرب که فرهنگ خاص خود را به دنبال دارد مبدل شد.
با آغاز نهضت مشروطیت، از آنجا که اکثر نظریهپردازان آن عمدتاً غربزده و غربگرا بودند، در پیشبرد این جریان تلاش بیشتری صورت پذیرفت. یکی از این نظریهپردازان مؤثر میرزا ملکمخان است که به فراست دریافت در بادی امر تغییر ایران به صورت اروپا کوشش بیفایدهای است. از اینرو فکر تجددطلبی را در «لفافه دین» عرضه داشت.
در تفکر " آخوند زاده" یکی از شاخص های اعتقادی و سنتی جامعه ایرانی که باید مورد تهاجم قرا می گرفت حجاب زنان بود و از آن به عنوان پروتستانتیزم در مذهب یاد میکرد و الگوی قابل پذیرش برای زن ایرانی را زن غربی میدانست .
"میرزا آقاخان کرمانی" هم راه رهایی زن ایرانی را کنار گذاشتن حجاب میدانست با این تفاوت که الگوی قابل پذیرش برای زن ایرانی همان زنان دوران هخامنشی و ساسانیاند که «در ایران باستان زنان با مردان شریک زندگانی بودند و با هم مراوده داشتند.» درج افکار این نوگرایان در جریان مشروطیت راه را برای ابراز وجود زنان باز کرد. به طوری که زمینه را برای اقدامات عملی در این راستا و در دوره بعد فراهم آورد.
به طور کلی در ایران نخستین نشانه‌های کشف حجاب از دربار ناصرالدین شاه قاجار و با مسافرت های او به اروپا و مشاهدات وی از وضعیت پوشش زنان اروپائی آغاز شد به تدریج موضوع کشف حجاب در قالب تجددخواهی به محافل روشنفکری و اشعار شعرا نفوذ کرد و در مطبوعات منعکس شد.
در این دوران مسئله بی حجابی و بد پوششی به صورت یک دمل بر رخسار حکومت ها نمایان بود و ر ضا خان اولیه کسی بود که بر این دمل نیشتر زد و بر چهره و رخسار حجاب زن ایرانی مسلمان پنجه کشید و آن هم تصویب قانون متحدالشکل شدن لباس ها و سپس 17 دی ماه سال 1314 سالروز منع حجاب از طرف رضا است که در جشن اعطای گواهینامه فارغ التحصیلان به دانشسرای عالی ملکه ایران و دختر بزرگش بدون حجاب و لباس‌های اروپایی به تن کرده حاضر شدند. با نگاهی هر چند مختصر می توان دریافت که از ابتدای امر ضدیت و دست گذاشتن بر مسئله حجاب زن مسلمان در ایران توسط روشنفکران و حاکمان امر رویکردی سیاسی و در راستای تقلید و غرب گرایی و تبدیل جامعه اسلامی به جامعه بی هویت و مستعمره غرب بوده است تا جایی که رضا خان به عنوان اخرین حلقه این حرکت ریشه‌دار بودن تفکر دینی و مبانی ارزشی حاکم بر جامعه ایرانی را مانعی جدی بر سر راه فرآیند مدرن‌سازی می‌پنداشت.
دشمنی غرب با حجاب، شناخت یکی از مؤلفه‌های قدرت نرم
اما از منظر نگاه سیاست زده غربی و استعمار بر " حجاب" می توان گفت: بعد از پیروزی انقلاب اسلامی عملا هویت نوین فرهنگی و دینی وارد معادلات بین المللی شد واین موضوع ، تمام تلاش و معادلاتی را که جهان غرب طی 300 سال و بلوک شرق در 70 سال برای دین زدایی بر جهان مستولی کرده بودند بر هم زد.
از آنجایی که حجاب به عنوان یکی از مؤلفه های " قدرت نرم" جامعه اسلامی به وجود آورنده عفاف، امنیت و آرامش و معنویت در جامعه است و همین مؤلفه در کنار سایر ارزش های معنوی و اخلاقی تمدنی را تشکیل می دهد که درست رو در روی تمدن غرب، یعنی تمدنی که به صورت یک مهاجم قصد براندازی تمام هویت و دارای های معنوی کشورها به ویژه کشورهای مسلمان را برای سلطه همه جانبه به آنها دارد؛ قرار دراد به مبارزه با آن پرداختند.
بعد از دفاع مقدس، گروهی از کارشناسان فرانسوی برای تحقیق بر روی دلایل اصلی رشادت های جوانان ایران در جبهه ها وارد ایران شدند، آنها در تحقیقات خود به یک سری نکات تربیتی رسیدند و آن هم وجود مادرانی بود که با ایمان، تقوی،عفاف به تربیت فرزندان می پرداختند و همین تربیت برکات زیادی برای جامعه اسلامی داشت، در واقع آنها متوجه شدند در رشادت رزمندگان اسلام ، نقش اولش بر عهده شیرزنانی که پشت آنها بودند.
اکنون اگر شاهد هستیم که افراد علیه جهان اسلام و به ویژه در زمینه زنان مسلمان علیه "حجاب و عفاف" آنها صحبت می کند برخاسته از فکر یک نفر نیست بلکه تئوریزه شده و هدفمند است ! چرا که ساموئل هانتینگتون می گوید:( خطوط گسل بین تمدن ها؛ مرزهای درگیری آینده را نشان می دهد) هانتینگتون، معتقد بود تمدن اسلامی، غربی، بودایی و تمدن روم باستان مرزهای آینده را شکل می دهند و تمدن اسلامی بزرگترین تهدید برای تمدن غرب است.
آنها در مسیر مبارزه با اسلام از بین چهار قدرت پیش رو :
قدرت سخت ( مسلحانه)
قدرت نرم (عملیات روان) ،
قدرت هوشمند(که تلفیقی از قدرت نرم و قدرت سخت)
قدرت هنرمندانه ( قدرتی آکادمیک که از طریق عملیات روانی و رسانه ها زمینه برای پذیریش برخی از موضوعات فراهم کند)
از قدرت هنرمندانه متزوانه بیشترین استفاده ها را می برند و آن بهره برداری از رسانه ها و ابررسانه هایی چون ماهواره و برنامه های ماهواره ای است و در این میان تیر اهداف آنها قوی ترین مؤلفه قدرت نرم جامعه اسلامی یعنی "عفاف و حجاب " زن مسلمان و " غریت مرد" مسلمان را هدف قرار داده است.
این هدف گزاری به صورتی است که ابتدا فرد، بعد خانواده و سپس اجتماع را در برگرفته و تا جایی پیش می رود که از یک ملت مستقل با تمدن و فرهنگ غنی ملتی ضعیف، بی هویت و در عین حال مصرف گرا و وابسته بسازد.
محورهای رائه شده در سریال های ماهواره ای که در مقابل ارزش ها، قوانین و فرهنگ ملی و عرق مذهبی زن و خانواده مسلمان قرار دارد عبارتند از سقط جنین، ر ابطه نامشروع، دوستی پیش از ازدواج، تجاوز، خیانت به همسر، نوزاد نامشروع را از محورهای این فیلم ها است و فیلم ها ساخته شده کشورهایی چون آمریکا، کره، کلمبیا و مکزیک هستند که در آنها موضوعاتی چون فمنیسم، لیبرالیسم، اومانیسم( انسان محوری)، سکولاریسم( جدایی دین از سیاست) همجنس گرایی، لائیسم به عنوان تفکر امروز غرب منتشر می شود.
غفلت از اهمیت مسئله حجاب یا سیاست‌زدگی فرهنگی!
اما متأسفانه در فازی بسیار ضعیف تر شاهد مسئله سیاست زدگی فرهنگی در جامعه خود نیز هستیم. از آنجایی که به نظر می رسد در برخی از نگاه ها توجه و دقت عمل در اجرای قوانین مربوط به " حجاب و عفاف" مؤلفه میزان مقبولیت یک دولت یا یک فرد در بین مردم به ویژه جوانان شده و یا کم رنگ کردن آن و بی توجهی به آن در معنای " توجه و احترام به حقوق و آزادی " ! تعریف شده است.
این در حالی است که خود باختگی و سیاست کاری فرهنگی در شأن مسئولین نظام جمهوری اسلامی نیست و شاهد بر این مدعا جریان سازی های سیاسی برسر مسئله طرح " ارتقای مقام زن" در شهرداری تهران است.
به طور کلی حدود ۲۶ دستگاه در ارتباط با مقوله حجاب و عفاف موظف به اقدام و پیگیری مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی هستند اما متأسفانه توفیقی در اجرا قانون حجاب و عفاف نداشته ایم.
در دولت یازدهم در حالی که رئیس جمهور در یکی از جلسات هیأت دولت بر موضوع عفاف و حجاب و لزوم رعایت آن تأکید کرده و کمیسیون فرهنگی را به عنوان مسؤول بررسی وضعیت عفاف و حجاب معرفی و از نیروی انتظامی خواست در برخورد با این موضوع اجرای قانون را با رویکرد اخلاقی و با رعایت کرامت انسانی و به دور از هر گونه افراط و تفریط پیگیری کند شرایط در نهایت به گونه ای دیگر رقم خورد.
پس از ارائه لایحه بودجه ۹۳ از سوی دولت به مجلس، جمشید جعفرپور عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در باره بودجه اختصاص داده شده به "عفاف و حجاب " گفت: متأسفانه شاهد هستیم که عفاف و حجاب در بودجه ارائه شده از سوی دولت یازدهم مغفول مانده است!
همینطور در این راستا نقش وزارت علوم و دانشگاه ها به عنوان یکی از دستگاه های مرتبط حائز اهمیت است. اما موضوع قابل تامل این است که دانشگاه به عنوان یک مرکز علمی و تخصصی که باید فرهنگ‌سازترین بخش جامعه باشد، اکنون خود درگیر همین ناهنجاری شده و این مساله تا جایی پیش رفته که هر ساله گلایه ها و شکایات دانشجویان ارزشی را نسبت به بی توجهی مسؤولان در خصوص آن می شنویم.
در آموزش و پرورش مخصوصا در مهدکودک ها به عنوان اولین مرکز آموزشی کودکان برای آموزش تئوری و عملی ارزش ها و مبانی دینی رقص و موسیقی آموزش داده می شود.
و در صدا و سیما نیز که بزرگترین سیستم فرهنگ سازی کشور است نمایش چادر به عنوان حجاب برتر دل چسب نبوده و هنوز شاهد بی توجهی به این مقوله هستیم . در این زمینه هم نمی توان بیشتر انتظار داشت چرا که فیلم سازان و نویسندگان ما نه تنها اندازه توان و نه تنها اندازه وظیفه خود مسئولیتشان را در قبال فرهنگ ملی و اسلامی انجام نداده اند بلکه در کنار این دریای بزرگ و غنی نشسته و لب تشنه هستند و بدتر آنکه کپی کارهای هالیوودی در کشور ضعف بزرگتری را به وجود آورده است .پس می توان گفت با این شرایط کمک به اجرای قانون عفاف و حجاب از ضروریات جامعه است.
منبع: طنین یاس
ارسال نظرات